14 พฤศจิกายน 2549 17:10 น.
พี่ดอกแก้ว
สายลมหนาวยามเช้าช่างชื่นจิต
บรรยากาศเนรมิตความสดใส
ดอกไม้งามหลากช่อล้อลมไกว
อวดสีสันไฉไลได้สมกาล
นึกถึงคราวรินหลั่งครั้งวสันต์
ไม้หลายพันธุ์รับฝนหล่นสนาน
ต่างผลิใบให้ดอกออกผลงาน
อย่างสดชื่นเบิกบานไม่แพ้กัน
ครั้นถึงคราวคิมหันต์วันร้อนหวน
นับไม่ถ้วนผกาพาสุขสันต์
อวดสีสดชื่นตาท้าตะวัน
งามพืชพันธุ์ในฤดูอยู่ทั้งปี
ไม่ว่าร้อนฝนหนาวในคราวไหน
หาสิ้นไร้สดชื่นแห่งสันสี
ธรรมชาติสร้างสรรค์ความพอดี
สิ่งหนึ่งมีอีกสิ่งหมดกฎสามัญ
ผู้ฉลาดจักไม่ขาดดอกไม้สวย
จัดสวนด้วยแมกไม้อย่างเลือกสรร
แบ่งกลุ่มตามฤดูอยู่ด้วยกัน
แต่งเขตชั้นด้วยไม้ที่ทั้งปีงาม
เช่นเดียวกับผู้ที่มีเหตุผล
รู้คิดค้นทำบุญเพื่อแบกหาม
หมั่นกอปรกิจที่ควรถ้วนทุกยาม
กระทำบุญเหมาะตามกาลเวลา
ในกาลไหนทำอะไรจึงเหมาะสม
รู้ละข่มกิเลสไร้ปัญหา
เลือกทำในสิบบุญกิริยา
เหมือนดอกไม้งามตาตามฤดู
เมื่อใดเหมาะเพาะพันธุ์อันวิเศษ
เหมือนทำบุญสร้างเหตุการขัดถู
ต้องครบถ้วนทั่วใจให้พรั่งพรู
อย่าขัดถูที่เดียวเพียงเสี้ยวใจ
ในทาน ศีล ภาวนา อย่าเลือกหนึ่ง
เพราะไม่ถึงการขัดอนุสัย
ต้องเลือกสามจึงสวยทั่วฤทัย
จัดสวนใจอย่างนี้สิดีจริง
9 พฤศจิกายน 2549 17:50 น.
พี่ดอกแก้ว
ระหว่างทางที่ย่างไม่ยั้งหยุด
อาจสะดุดจุดต่างกลางถนน
ต้องรีบหยัดยืนกายอย่างอดทน
แล้วตั้งตนระวังอีกครั้งครา
ก้าวเดินต่อไม่ท้อในแผลเก่า
อย่าปล่อยให้แผลเน่าต้องรักษา
ก้าวเดินใหม่อย่างไม่เสียเวลา
แผลหายเร็วหายช้าก็ต้องเดิน
หากหมดแรงเมื่อใดให้เหลียวหลัง
มองอีกครั้งกับการผ่านโขดเขิน
นั่นคือชัยที่มิใช่ความบังเอิญ
แต่เป็นเพราะก้าวเดินอย่างตั้งใจ
เป็นผลจากอดทนบนเส้นทาง
ผลการเพียรก้าวย่างไม่หวั่นไหว
เป็นผลจากศรัทธาของหัวใจ
ผลสัจจะที่ให้ไว้กับตน
แล้วหันกลับมองไปในเบื้องหน้า
เริ่มก้าวเดินอีกคราบนถนน
เตือนใจไว้ว่าทางนี้ทุกผู้คน
ได้หลุดพ้นทุกข์ทั้งหลายที่ปลายทาง
4 พฤศจิกายน 2549 07:39 น.
พี่ดอกแก้ว
เรืองรองผ่องระยับ
ประกายวับสะท้อนธาร
เรื่อเรืองแสงชวาล
ลอยเลื่อมสินธุ์ระรินนอง
อธิษฐานกระทงธรรม
โปรดน้อมนำกุศลผอง
บวงสรวงพระบาททอง
องค์พุทธาพระศาสดาจารย์
อธิษฐานโคมหัวใจ
จงลอยไปยังทิพย์สถาน
นอบน้อมนมัสการ
พระจุฬามณีองค์
อธิษฐานกลางเพ็ญฉาย
ด้วยมุ่งหมายให้พ้นหลง
ขอเดินอย่างมั่นคง
บนทางดีมีสัมมา
อธิษฐานคยาโพธิ์
ตั้งนะโมเพื่อบูชา
ขอร่มแห่งพฤกษา
จงคุ้มอาสน์ไม่ขาดใบ
อธิษฐานขอขมา
ต่อธาราที่เย็นใส
โปรดรับกระทงใจ
ใบน้อยนี้ที่รู้คุณ
2 พฤศจิกายน 2549 11:08 น.
พี่ดอกแก้ว
ห้วงคำนึงนึกถึงอดีตกาล
ย้อนรอยผ่านเวลาคราหนหลัง
หลากเรื่องราวเรียงผ่านม่านภวังค์
เหมือนเติมเต็มพลังให้แก่ใจ
ปวงกุศลเคยทำในกรรมดี
รอยความถี่มีมากเกินนับไหว
เมื่อนึกถึงก็เบิกบานฤทัย
มิต้องมาให้ใครแสร้งชื่นชม
เพียงเท่านี้ ก็มีแรงแข่งวิบาก
ที่ไหลหลากรินรสในบทขม
มีกำลังทายท้าฝ่าคลื่นลม
กู้เรือไม่ให้จมความอ่อนแอ
เพียงเท่านี้ ก็มีกำลังสู้
แม้ศัตรูมีมากฝากรอยแผล
เมื่อเชื่อมั่นความดีไม่ปรวนแปร
ความชั่วย่อมพ่ายแพ้แก่ความดี
เพียงเท่านี้ วิธีเสริมสร้างใจ
ไม่รบกวนผู้ใดและไม่หนี
นึกถึงความดีเก่าที่เรามี
กระตุ้นใจอีกทีให้สราญ
เมื่อเคยทำความดีที่คราเก่า
ปัจจุบันนี้ เราต้องสืบสาน
เคยทำได้ ต้องทำได้ ไม่พ่ายมาร
และทำดีนานนานจึงได้ดี
รักษาดีเก่าต่อก่อดีใหม่
มุ่งทำดีเรื่อยไปในวิถี
จากอดีตสู่อนาคตไม่หมดดี
คิดและนึกเช่นนี้ ดีเพิ่มพูน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟพี่ดอกแก้ว
หน้าส่วนตัว
3551
