31 มีนาคม 2548 09:52 น.
พู่กันของหูกวาง
...ความรู้สึกของคนเราในมุมเหงา มักต้องการความอบอุ่นในโลกแห่งความเป็นจริง ต่างต้องการค้นหาคำตอบที่ไม่มีคำถาม วันเวลามักบอกอะไรบางสิ่งให้คนเราได้เรียนรู้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดี หรือเรื่องร้าย สิ่งต่าง ๆ จะเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยเพียงใด คนเราน่าจะอยู่เพื่อรับรู้เรื่องร่าวต่าง ๆ นั้นหรือเปล่า ...กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ แต่เพราะควาเหงาใจในบางที ก็ทำให้คนเรารู้สึกขาดกำลังใจได้ ...
...ลองเรียนรู้ตัวเองดูบ้าง อาจจะทำให้เรารู้ได้ว่า ความเหงานั่นก็เป็นเพียงแค่ความรู้สึกหนึ่ง บอกให้เรารู้ได้ว่าวอยู่คนเดียวนานเกินไป...
บอกตัวเองในความคิดถึง..คนเรานั้นสามารถสื่อสารถึงกันได้ด้วยความผูกพันเก่า ๆ สิ่งต่าง ๆ จะไม่เปลี่ยนไป ทุกสิ่งจะอยู่ในที่เดิม ๆ ถ้าเรายังจะรักที่จะคิดถึงมันอย่างสุขใจ
...เพราะเราปฏิเสธไม่ได้ว่า ทุกวันที่เกิดขึ้นย่อมไม่เหมือนเดิม..แต่เรายังอยู่กับสิ่งเดิมได้ ด้วยการคิดถึง..มองมันในแง่ดี และทำให้เป็นกำลังใจ....
...แต่ละวันนี้..ความเหงา ก็คงยังไม่ห่างหายไปจากชีวิตใครคนใดคนนึง ยังคงล่องลอยวนเวียนเข้ามาทักทาย ในมุมมืดเล็ก ๆ มุมหนึ่ง ที่มีใครบางคนนั่งนึกถึงวันเก่า ๆ ด้วยความอ้างว้าง..ยังยิ้มกันได้นะครับ..ตอบรับความเป็นจริงนี้ เสียน้ำตาให้กับความหลังบ้าง แต่ไม่ใช่เพื่อรื้อฟิ้น เรากำลังนำมาเป็นฐานของวันใหม่ต่างหาก..ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันวาน จะดีร้ายเพียงใด ล้วนก่อเกิดทำให้เราเป็นเราอยู่ได้ทุกวันนี้ อาจะไม่มีสิ่งที่ดีกว่า..แต่ก็จะไม่มีสิ่งที่เลวร้ายกว่า..สิ่งที่สวยงามย่อมมีผ่านเข้ามาในชีวิเราเสมอ ขอเพียงรอ เดินผ่านความเหงาเดียวดายมาอย่างยินดี บอกกับตัวเองว่าเราก็เหงาเป็น คิดถึงเป็น และร้องไห้เป็น...
...ลองหลับตานึกถึงวันที่เราล้ม ความทุกข์เศร้า ความเสียใจในวันนั้น..วันนี้เรามองมันอย่างไร เรื่องบางเรื่องเราอาจเข้าใจมันได้มากขึ้นและมองได้กระจ่างกว่าวันที่เกิดปัญหา..เวลาเป็นตัวแปรสำคัญทีเดียว..
รอคอยให้ความทุกข์เศร้า ความเหงา และ ปัญหาต่าง ๆ ผ่านไปพร้อมกับเวลานะครับ ถึงแม้ว่ามันจะช้าในความรู้สึกไปบ้าง แต่ลองสังเกตดูสิครับ ตั้งแต่คุณอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ คุณได้ผ่านเวลานั้นมาแล้วเท่าไร..และจะถึงคืนนี้อีกไม่นาน...ต่อไปก็จะเป็นพรุ่งนี้เช้า....วันต่อ ๆ ไปจะต้องเกิดขึ้นกับตัวคุณแน่ ๆ ครับ..ขอให้รอวันนั้นนะครับ..
...เพราะยังมีอีกหลายความรู้สึกที่เกิดพร้อมกับความเหงา..แม้วันนี้อาจไม่มีกำลังใจดีดีคอยเคียงข้าง..แต่ลองบอกรักตัวเองบ้างก็ยังดีนะครับ..จับมือคุณขึ้นมา แล้วบอกมันว่า "รักนะดูแลตัวเองดีดีล่ะ"...วันพรุ่งนี้ที่คุณตื่นมา จะรู้สึกได้ทันที ว่ายังมีความรักเกิดขึ้นได้กับตัวคุณ..และคนรอบกาย..
ใช้ชีวิตให้ดี และมีความสุขมาก ๆ นะครับ...
24 มีนาคม 2548 00:59 น.
พู่กันของหูกวาง
หากว่าท้องฟ้ามีมิติเดียว คนเราก็คงมองอะไรที่เหมือน ๆ กัน คิดอะไรที่เหมือน ๆ กัน..ความขัดแย้งระหว่างความรู้สึกในความเป็นจริงคงไม่เกิดขึ้น..
ผมว่าคนเราคงมองได้เพียงแต่สิ่งที่ตัวเองมองเห็น..และมักจะละเลยสิ่งที่ไม่สามารถมองเห็น..หรือไม่แคร์ว่ามีสิ่งใดหายไป
คนเรามองเพียงแต่ว่าน้ำบริสุทธิ์เท่านั้นที่มีประโยชน์ แต่ไม่เคยสังเกตเลยว่ามันไม่มีปลาอาศัยอยู่...นั่นสิครับ แม้แต่สิ่งที่ดีที่สุด ก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เหมาะสมที่สุด
มุมมองของความรู้สึก..ใครบางคนตอนนี้ คงอยู่ในมุมของความเหงา บางคนอยู่ในมุมของความสุข..ยังไงผมก็ดีใจนะครับ ที่ได้เข้าใจในทุก ๆ มุมของชีวิต ...
อ้อ...อย่าลืมกำลังใจที่สำคัญที่สุดของคุณนะครับ..อาจจะไม่ใช่คนรักที่จะคอยเติมเต็มความรู้สึกให้คุณหมุนอยู่ในมุมของความรักเพียงอย่างเดียว..เพียงแต่มันคือตัวของคุณที่จะรักตัวคุณเองได้อย่างบริสุทธิ์ใจนะครับ..
Lovers
0 คน เลิฟพู่กันของหูกวาง
หน้าส่วนตัว
1104
