30 เมษายน 2547 00:48 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
สูตรสมการ การเปลี่ยนผัน
เวลา คือ ตัวแปรสำคัญ ให้หวั่นไหว
ความรัก คือ ตัวแปรตาม ตามเขาไป
หัวใจ คือ ตัวแปรที่ควบคุมไว้ หยุดแค่เธอ
เมื่อรวบรวมตัวแปรเข้าทั้งสาม
ก็คิดตาม สมการความรักเสนอ
เสนอ รัก หัวใจ ให้แค่เธอ
บวกเวลามากมายนะเออ ให้เธอติดตาม
สมการ การผันเปลี่ยน
คิดหมุนเวียน ก็ได้คำตอบแค่เธอ หากทวงถาม
อธิบายคร่าว หากเธอ ยังไม่รู้ความ
จะกี่โมงยาม ใจก็เฝ้าตาม รักเธอ...
29 เมษายน 2547 23:33 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
เอะ เอะ นี่ชักยังไง
เธอแปลกไป วันนี้ไม่เหมือนเก่า
เงียบ เงียบ ถามอะไรก็ ว่า เปล่า..
แต่ตาลอย มองก็รู้ว่า เศร้า .. เล่ามาเรื่องอะไร
ยังมาทำปากแข็ง
ใจเริ่มอ่อนแรง อ่อนล้าใช่ไหม
ฉันก็บอกเธอแล้ว .. คนเขาไม่มีใจ
ก็ยังรักเข้าไปได้ เป็นไง สะใจเลย
เอาน่า ถ้ายังเห็นฉันเป็นเพื่อน
อย่าแชเชือน ฉันไม่อยากเห็นเธอทำเฉย
น่า เพื่อน พูดมา ทำหน้าทำตา ไม่สวยเลย
เดี๋ยหน้าแหย๋ เอ้อ.. ไม่กลับคืน
ฉันรอฟังเธออยู่
เธอรู้นี่ฉันห่วงเธอ กว่าเพื่อนคนไหน
เอ้า ร้องไห้อีก แล้วอย่างนี้ฉันจะรู้ได้ไง
เลิกร้องไห้ .. พูดมาได้ไหม เรื่องอะไรคนดี
ปล.. เฮ้อ..ทำไงก็ไม่พูดแล้วผมจะปลอบคุณยังไงเนี่ย
20 เมษายน 2547 21:17 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
................ นางฟ้าซาตาน
ไม่มีเธออยู่ก็ดีเหมือนกัน
ฉันจะได้กลับไปใช้ชีวิตอย่างเต็มที่
สุขบ้าง..สนุกบ้าง..อ้างว้างบางที
ไม่ต้องมีหัวใจไว้คิดถึงใคร
หรือเธอลืมกันไปแล้ว
ไม่มีเสียงแว่วที่ดูซุกซน..ทำให้ฉันสดใส
วันคืนมืดมัวหมองหม่น..ไม่เป็นอย่างใจ
เมื่อไม่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวใดๆจากเธอ
ร้องไห้..กระวนกระวายว้าวุ่น
รอคอยเสียงที่เคยคุ้นอบอุ่นอยู่เสมอ
รอวันเวียนกลับเฝ้าฝันละเมอ
รอสายตาพล่าเบลอ..เปลี่ยนเป็นความชัดเจน
แต่..ยิ่งรอก็ยิ่งหมดหวัง
หมดกำลัง..ไหวหวั่น..หลบเร้น
ทุกนาทีที่เห็น..ทุกชั่วโมงที่เป็น
ไม่ได้ยิน..ไม่ได้เห็น..ความเป็นไปจากเธอ
เหงามากเลยนะอยากให้รู้
ทั้งๆที่ดูร่าเริงแต่ในใจยังคอยพะวงอยู่เสมอ
เมื่อไรกันนะ..จะได้ข่าวคราวจากเธอ
เพื่อ..มาหยุดความเพ้อเจ้อพลั้งเผลอได้ซะที
เธอหายไปนาน
ไม่ห่วงคนที่นอนทรมานเพราะความคิดถึงอยู่ที่นี่
เหงาเหลือเกิน..อยากได้ยินเสียงเธอ..คนดี
พยายามส่งความคิดถึงที่มี..ข้ามขอบฟ้าตรงนี้ไปบอกกัน
ส่งข่าวมาบ้างได้ไหม
เป็นห่วงเธอด้วยใจ..พะว้าพะวง..ไหวหวั่น
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ..คนของความผูกพัน
โปรดรู้ไว้..คืนวันที่ผ่านไปของฉัน..มีแต่ความหมองมัว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อย่าเพิ่งหวั่นไหว ที่รัก
ผมเองก็คิดถึงคุณ ยิ่งนัก ไม่ห่างหาย
แต่เพราะภาระหน้าที่ตอนนี้มีมากมาย
อยากหลบลี้ หนีกาย ย้ายไปอยู่ข้างคุณ
คิดถึง คิดถึงเหมือนกัน
คุณคือความฝัน วันหวาน-หวาน อบอุ่น
อยู่ห่างอย่างนี้ ใจผมเองก็ร้อนรุ่ม
อยากเห็น รอยยิ้ม ละมุน แต่ตอนนี้ต้องหักใจ
รออีกหน่อยแล้วกันนะครับ
เสร็จจากงานผมจะรีบไปรับ ไปอยู่ใกล้-ใกล้
แต่ตอนนี้ผมได้สั่งไปแล้ว ดอกไม้ช่อใหญ่
ไม่รู้คุณของหัวใจ ได้รับหรือยัง
.... นัฐครับผม
19 เมษายน 2547 22:53 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
นั่งอยู่คนเดียวจนดึกดื่น
ท้องฟ้ายามค่ำคืน สวยมากรู้ไหม
ดาวระยิบที่อยู่บนฝากฟ้าไกล
มันคือ ตัวแทนจากใจ ฉันถึงเธอ
+--------------------------------------------------------+
ไม่รู้เธอได้รับหรือยัง
กับความผูกพันที่คงมั่น เสมอ
เป็นความรู้สึกส่วนลึกที่ไม่เคยพร่าเบลอ
และซื่อตรงเสมอ แม้เธอจะอยู่แสนไกล
19 เมษายน 2547 22:37 น.
ฟุจิวาระ ซาอิ
ทั้งที่รักเธอมากมาย
แต่เธอกลับไม่เห็นความหมายอะไร
ทั้งที่ฉันรักเธอ อย่างจริงใจ
เธอยัง กลับไป รักใครที่ไม่จริงใจกับเธอ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
โง่!! หรือเปล่าคนดี
ที้งที่ฉันคนนี้ จริงใจกับเธอเสมอ
กินยาผิด หรือเปล่าเธอ
เลยเบลอๆ รักผิดคน
หน้าส่วนตัว
1913
