28 มีนาคม 2548 21:20 น.
ฟ้ายิ้ม
ดอกไม้มายมีรสกลิ่นสี
ซึ่งอยู่ในโลกีล้วนหลากหลาย
สุดอันจักตรองดูแล้วแพร่งพราย
อาจมิคลายผ่อนเห็นเป็นสำคัญ
....................................
ชนิดหนึ่งอาจมีรสกลิ่นหอม
เมื่อได้ดอมดมดาลแล้วสุขสันต์
แต่ตัวดอกนั้นอาจมิพลัน
ได้ประชันสีสันอันพรานตา
........................................
เฉกเช่นดอกนี้หาผู้เปรียบได้น้อย
ข้างในร้อยสร้อยสดงดงามภา
ถึงภายนอกออกอาจมิทองทา
แต่กานดาเจ้าเอยน่าเชยชื่น
....................................
ดอกอย่างสองเมื่อมองต้องเสน่ห์
ช่างมีเล่ห์ฉูดฉาดดาษระดื่น
มองมองแล้วก็สวยรวยระรื่น
แต่อย่างอื่นก็ไร้ซึ่งหอมหวาน
...................................
เปรยดอกนี้มีมากในสังคม
ผู้นิยมแต่นอกในชอกช้ำ
มีเพียงสีไร้กลิ่นรสระกำ
ว่าจะทำงานใดไร้ศรัทธา
....................................
คิดดูเถอดหมู่มวลกฤษณา
เจ้าจักพาตัวเจ้าเป็นดังไร
จะสดสีไร้รสรือครบใด
เพื่อให้ใจเจ้าสู่ดอกสมบูรณ์
..............................................
22 มีนาคม 2548 22:10 น.
ฟ้ายิ้ม
วันนี้มองออกโลกนอกยังสดใส
ช่างปะไรผืนดินนี้ฟ้าคงงาม
แผ่นน้ำยังสีคราม
เหลืองอร่ามสอดแสงสุริยง
แม้นบางคนยังอยู่ในวงวน
แม้นบางตนคงเมินค่าใจ
แต่เราต้องก้าวไป
ด้วยหทัยไร้ราคี ที่หม่นหมอง
แล้วจงได้หันกลับมามอง
คำอื่นควรค่าครองต่อรักษา
เมื่อนี้ชื่นอุราหวนชีวา
เบิกฟ้ายิ้มรับสุขจะบาน
18 มีนาคม 2548 23:01 น.
ฟ้ายิ้ม
ฤๅสิ้นแล้วรักนี้ในภพชาติ
มิอาจวาดฝันถึงคนึงหา
ชั่วชีวีนี้แล้วขออำลา
มิอาจพาย้อนได้ถึงชมพู
แม้นใจคนบ่อาจได้ค้นดู
ข้าจึ่งรู้บะทันท่านนอกดี
นับแต่นี้อย่าให้มันได้มี
อันวารีไหลไปไร้รักเลย
หน้าส่วนตัว
3056
