22 มกราคม 2547 17:17 น.
ฟ้าสวย
เพราะหัวใจ...ไม่ได้...ทำด้วยหิน
ที่เธอแร่...หั่นเป็นชิ้น...ไม่สลาย
เพราะหัวใจ...ไม่ได้...ทำด้วยทราย
ที่ทำลาย...ใช้เท้าย้ำ...แล้วไม่แคร์
ที่เธอทำ...ให้เจ็บ...อยู่บ่อยๆ
ที่เธอปล่อย...ให้คอย...ไม่แยแส
ที่ไม่เคย...เลยซักครั้ง...คิดดูแล
ปล่อยใจนี้...มีแผล...อยู่เต็มทรวง
แม้จะรัก...เท่าไหร่..แต่มีขีด
มีลิมิต...ไม่ได้คิด...จะทำหวง
ต่อจากนี้...พอใจใคร...เชิญเดินควง
ตัดใจแล้ว...คนหลอกลวง...คนหลายใจ
แต่เกลียดนัก...เพราะความรัก...เป็นแบบนี้
นึกถึงเธอ...ทุกที...น้ำตาไหล
เพราะอะไร...ถึงต้องแคร์...คนหลายใจ
หรือเป็นเพราะ...ทนไม่ได้...หากขาดเธอ
20 มกราคม 2547 17:12 น.
ฟ้าสวย
ฉันส่งกำลังใจอุ่นๆ
ไปถึงคุณในคืนวันเหงา
ฉันส่งความรู้สึกห่วงหาบางเบา
มาเป็นเพื่อนแก้เหงาในคืนเดียวดาย
ฉันส่งความรักใส ใส
มาพร้อมกับแสงแดดละมุนละไมในตอนสาย
ฉันส่งดวงตะวันผู้เดียวดาย
มาเป็นแสงสว่างในวันร้าย ร้ายให้กับคุณ
ได้รับบ้างหรือเปล่า
กับความรู้สึกบางเบาที่ไร้ความว้าวุ่น
ได้รับบ้างไหมกับความห่วงใย..ที่คุณเคยคุ้น
ที่ส่งมาพร้อมลมหายใจอบอุ่นที่กรุ่นด้วยรักคุณมานาน
.................................................^________^...................................................
19 มกราคม 2547 17:09 น.
ฟ้าสวย
รักแรกของฉันนั้นมีมานาน
รู้สึกสงสารที่ตัวเองยังช้ำอยู่
รักที่มีแต่ความน่า.....เอ็นดู
มันกลับจบลงอยู่ที่เธอเดินจากไป
รู้อยู่ว่าใจคงรับไม่ได้
ถ้ามีใครอีกคนเข้ามา....ใหม่
แต่แล้วสิ่งที่ทำลงไป........
มันคือความช้ำใหม่ที่ซ้ำกัน
จากนี้จะไม่รักใครต่อใครอีก
ไม่อยากหลบหลีกใครคนไหน ไหน
ที่แล้วมาถือเป็นบทเรียนจะไม่ทำอีกต่อไป
เข้าใจไว้รักแท้ที่จริงใจมีรักเดียว
หน้าส่วนตัว
1608
