28 มีนาคม 2551 11:53 น.
ภันเต
อ่านข่าวเช้าความเล่าข่าวขมขืน
นักเรียนหื่นขยี้กามรุมโทรมทับ
เจ็ดรุมหนึ่งขึงกามละเลงยับ
ลงฟันสับไม่เหลือเผื่อชิ้นดี
สงสารหญิงวัยสาวราวสิบห้า
ต้องพลาดท่าเสียพรหมจารี
ให้พวกเดนสังคมมาขยี้
เพียงนาทีเสียใจไม่คืนมา
สังคมไทยรุมเร้าเย้ายวนยั่ว
มอมเมามั่วหมองหม่นมากมายหมา
ให้ลุ่มหลงลงบ่วงน้ำกามา
พิษรักษายากยิ่งภัยน่ากลัว
คนที่ทำเคยคิดก่อนทำไหม
ผลที่ได้ผลที่ก่อก่อนทำชั่ว
ทำให้คนทั้งชีวีต้องหมองมั่ว
แค่ทำชั่วครั้งเดียวไม่น่าทำ
28 มีนาคม 2551 10:59 น.
ภันเต
รักทำไมความรักที่ต้องทน
ไปให้พ้นดีกว่าหาเอาใหม่
คนที่ดีมีให้เลือกอีกมากมาย
รักทำไมกับคนไม่รักเรา
รักกันทนหรือต้องทนเพราะรัก
หากจะฝากอนาคตไว้ที่เขา
ลองคิดดูพิจารณ์ให้ยาว ยาว
จะสุขเศร้าจากนี้ตลอดไป
จะสร้างเรือนคิดดีติตรองถ้วน
อย่ารีบด่วนผิดไปต้องสร้างใหม่
จะมีคู่ใคร่ครวญให้แน่ใจ
ผิดพลาดไปแก้ไขให้ทันการ
ให้เวลาพิพากประจักษ์เห็น
ความที่เป็นตัวตนก่อนจะหวาน
วันวิวาห์หาได้ไม่ช้านาน
แล้วจะหวานตลอดกาลนิรันดร
27 มีนาคม 2551 15:24 น.
ภันเต
เกิดมาหนึ่งชีวิตคิดน่าเศร้า
ชีวิตเราใกล้ดับตายเป็นผี
มีอะไรให้หวังเติมชีวี
ก่อนไฟจี้เผาร่างให้ดับไป
มองดูฟ้าว่างเปล่าเช่นกับฉัน
แต่ตะวันยังเป็นแสงให้ฝันใฝ่
ฉันจะหาความหวังจากอะไร
ก่อนจะตายไม่นานที่ใกล้มา
27 มีนาคม 2551 15:10 น.
ภันเต
ขอบคุณอุ่นไอในความรัก
ขอบคุณมากทุกสิ่งที่มีให้
ขอบคุณเพื่อนมิตรกลอนห่วงใย
ขอบคุณน้ำใจและไมตรี
ยามที่ท้อยังเห็นเพื่อนกลอนคอยปลอบ
ยามจนกรอบยังเห็นเพื่อนร่วมวิถี
ยามที่ท้อจากนี้จะรู้ที
ยามจากนี้ไม่ท้อไม่ท้อท่องให้จำ
27 มีนาคม 2551 14:37 น.
ภันเต
ที่ตัวฉัน รักเธอ ในวันนี้
เป็นสิ่งที่ บริสุทธิ์ มองให้เห็น
รักของฉัน คือรัก ไม่ร้อนและไม่เย็น
รักของฉัน ขอเติม เต็มใจเธอ
ความรัก กับความจริง มักสวนทาง
ทุกก้าวย่าง ทางเดิน หาคู่ฝัน
มักจะมี หลายสิ่ง ที่ต่างกัน
ทำให้เธอ กับฉัน ต้องอับจน
เจ็บไม่เจ็บ ก็ไม่ต่าง ไปจากเดิม
ที่เพิ่มเติม คือความเหงา เข้ามาหา
ใจมันเจ็บ แต่อดทน จนชินชา
ลืมแล้วว่า เสียน้ำตา ไปเท่าไร
หน้าส่วนตัว
1212
