16 มีนาคม 2548 11:56 น.
ภีม พีรณุ
แต่งตัวเสร็จเม็ดฝนก็หล่นพร่าง
หมดหนทางออกไปที่ไหนได้
รถเก่าแก่แอร์เสียละเหี่ยใจ
ขืนขับไปฝ้าตกกระจกมัว
ตกแต่เช้าเข้าบ่ายตกหลายหน
สัปดนจริงหนาฟ้าสลัว
เกิดอาเพทเหตุมาให้น่ากลัว
ฟ้าร้องทั่วครืนครามและน้ำนอง
15 มีนาคม 2548 14:10 น.
ภีม พีรณุ
เ ว ล า ที่ เ ข้ า ม า แ ล ะ ผ่ า น พ้ น
อ า จ ไ ด้ ค้ น . . . ค้ น ห า ค น ล่ า ฝั น
แ ล้ ว เ ว ล า ที่ ผ่ า น . . . ไ ป น า น วั น
ทำ ใ ห้ ฝั น ข อ ง ใ ค ร ไ ก ล เ กิ น จ ริ ง
โ ท ษ ล ม โ ท ษ ฝ น . . . โ ท ษ ค น ทึ่ ม
โท ษ ฟ้ า ค รึ้ ม ปั่ น ป ลุ ก ไ ป ทุ ก สิ่ ง
ถ้า ค น ล อ ง ม อ ง ค น ใ ห้ ต น ติ ง
ค น จ ะ ยิ่ ง อั บ อ า ย . . . . เ สี ย ด า ย ค น
หน้าส่วนตัว
1225
