16 มกราคม 2547 17:31 น.
ภูฟ้า
ต่อให้เธออยู่ไกลถึงปลายฟ้า
ต่อให้วันเวลาผ่านไปนานแค่ไหน
ต่อให้ฉันต้องเจอใครต่อใคร
ฉันยังให้ใจเธอเหมือนเดิม
16 มกราคม 2547 17:28 น.
ภูฟ้า
คำว่า รัก ถึงจะได้มายาก
แสนลำบากตากตรำก็ต้องทน
บางทีหัวใจก็เริ่มสับสนว่า...
ฉันต้องทนเพื่อรักไปทำไม
16 มกราคม 2547 17:24 น.
ภูฟ้า
คิดถึงเธอมาก
อยากให้เธอได้รับทราบไว้
ว่าฉันคนนี้คิดเธอทุกลมหายใจ
รู้สึกคิดถึงฉันบ้างไหมคนดี
16 มกราคม 2547 17:15 น.
ภูฟ้า
รักคือความฝัน
รักคือการนั่งเพ้อ
รักคือการคิดถึงเธอ
ฉันจะขอรักเธอตลอดไป
16 มกราคม 2547 17:10 น.
ภูฟ้า
ไม่มีครูปลูกฝังสร้างความคิด
ศิษย์ไม่มีสิทธิ์ที่จะมีวันนี้ได้
เพราะมีครูปลูกฝังสร้างแรงใจ
ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่จึงมีจริง
หน้าส่วนตัว
712
