9 มีนาคม 2548 00:13 น.
ม.ปณิธาน
1. คนพันธุ์ดื้อ เขียนกลอน ไร้สัมผัส
ฝืนบัญญัติ ท่านผู้ชำนาญ เคยพร่ำสอน
เสียงท้ายวรรค เพี้ยนบ้าง ทำลายกลอน
แต่บางตอน อยากสื่อ ความสักอย่าง
2. กลอนติดหรู พลิ้วไหว หาอ่านง่าย
ฟังสบาย รื่นหู ไม่เคยต่าง
เฝือเกินรับ คำไม่สื่อ ยังเอาวาง
เพื่อเป็นทาง ให้กลอน ลื่นเข้าคู
3. กลอนจะดี ใช่เพียง สวยทำนอง
เนื้อความต้อง เข้าประเด็น สื่อให้รู้
คำสวยงาม จะไร้ค่า เมื่อยากเกินรู้
เพราะไม่รู้ ที่เขียนมา เกินจะเข้าใจ.....
๔. กลอนจะดี ด้วยความ ตามที่สื่อ
ทำนองหรือ คือกรอบ ครอบความไว้
เหมือนคนดี ด้วยจิต ด้วยหัวใจ
ใช่สวมใส่ สิ่งของ ทองคำอร่าม
๕. กลอนจะดี ด้วยคนอ่าน งานแล้วรู้
คำเลิศหรู ดูสง่า แค่หน้าเกรงขาม
เหมือนคนดี ทั้งที่จน คนเห็นงาม
ส่วนคนทราม แม้งามสง่า ไม่น่าชม
๖. คนพันธุ์ดื้อ ดึงดัน รั้นความคิด
เขียนถูกผิด พลาดไป อภัยให้ผม
สัมผัสใน ใส่มากไป ก็ไร้อารมณ์
ถ้าคำไม่คม ความหมายไม่สื่อ อย่าถือว่าดี.....
6 กุมภาพันธ์ 2548 03:38 น.
ม.ปณิธาน
1. ทำไมกลอน บทนี้ ฟังขัดหู
ลองอ่านดู ก็จะเห็น ไร้สัมผัส
ขาดรสชาติ ไม่พลิ้ว ตามลมพัด
เหมือนพึ่งหัด เขียนกลอน ไร้ฝีมือ
2. ทำไมกลอน บทนี้ ไม่เด่นล้ำ
ไร้ถ้อยคำ ชวนฝัน ตามลมกระพือ
เสียงกลอนเพี้ยน เหมือนกับ ไม่ฝึกปรือ
ไม่ยึดถือ ตามกฎ หรือกระไร
3. ทำไมกลอน บทนี้ ดูติดขัด
ไม่สันทัด คำหวาน สัมผัสใน
ทิ้งความหมาย ปล่อยตาม คำพาไป
อ่านแล้วไม่ รื่นหู เหมือนอย่างใคร.....
๔. เป็นเพราะไม่ มีเธอ เลยเหม่อหมอง
เคยประคอง ต้องมาร้าง ห่างกันได้
ขาดเธอทำ สำนวนกลอน อ่อนแอไป
หมดแรงใจ ไร้ฝีมือ ฝึกปรือบรรเลง
๕. เคยเขียนกลอน อ่อนหวาน ปานน้ำผึ้ง
สัมผัสซึ้ง ตรึงตราลง ตรงใจเผง
เคยพลิ้วไหว ในสำนวน ชวนครื้นเครง
สื่อเป็นเพลง ไพเราะ เสนาะสำเนียง
๖. ไม่มีแล้ว แก้วกานท์ เหมือนวานนี้
เหลือกลอนที่ ไร้สัมผัส ติดขัดเสียง
ไม่มีแล้ว แก้วกานดา ทุกคราเคียง
คงเหลือเพียง กายกับใจ ที่ไร้เธอ.....
อยากเขียนอะไรที่แหวกความจำเจดูบ้าง
แต่ยังไงก็ไม่พ้นเรื่องความรัก ;) เลยใช้วิธีนำเสนอที่แตกต่าง
เขียนให้มันขัดหู ฟังสะดุดเล่นในตอนต้น (แบบ rap, hiphop)
แต่สุดท้ายก็ตบเข้าทำนองเดิมลื่นไหลไปตามเรื่อง (แบบ pop, ballad) ไปไหนไม่พ้น ;)
21 กันยายน 2547 01:10 น.
ม.ปณิธาน
วันวาน..........
๑ ...เคยได้ยิน เมื่อเด็ก ยังเล็กอยู่
เคยรับรู้ อ้อนจันทร์ ไม่หันหนี
เคยขอข้าว ขอแกง แหวนทองแดงมี
เคยยินดี อ้อนจันทร์ เมื่อวันวาน...
วันนี้..........
๒ ขอฟ้าสวย ค่ำคืนปลอบ คอยตอบฉัน
ขอฟ้าวัน สว่างไสว ส่องใจผ่าน
ขอฟ้างาม ยามมอง ต้องใจนาน
ขอฟ้าประทาน เธอใว้ ใกล้ใจกาย
๓ ฟ้าส่งยิ้ม พริ้มพราย มาทายทัก
ฟ้าส่งรัก สื่อถึง ซึ้งใจหาย
ฟ้าส่งเธอ ที่หวัง มาข้างกาย
ฟ้าส่งสาย ใยสวาท ไม่ขาดกัน
วันวาน..........
๔ ...เคยอ้อนจันทร์ ขอช้าง ขอม้าขี่
คงปรานี เด็กน้อย ที่คอยฝัน
เคยเอ่ยขาน ขอเก้าอี้ ขอเตียงพลัน
ทุกคืนวัน ได้นั่ง ได้นอนอิง...
๕ ...เคยอ้อนจันทร์ ขอละคร ดูตอนสุข
คงคลายทุกข์ สนุกสนาน ชื่นบานยิ่ง
เคยอ้อนจันทร์ มากมาย หลายอย่างจริง
ทุกทุกสิ่ง สมหวัง ครั้งวันวาน...
วันนี้..........
๖ เพียงสิ่งเดียว จะอ้อน วอนขอฟ้า
สิ่งล้ำค่า คือรัก สมัครสมาน
เพียงสิ่งเดียว คือเธอ เสมอดวงมาน
สิ่งประทาน ใดไม่เทียบ เปรียบได้เลย
๗ จะหวงฟ้า กว่าเดือน ดาวดวงไหน
จะห่วงใย กว่าอาทิตย์ นิจจาเอ๋ย
จะรักฟ้า กว่าใคร คนไหนเคย
จะไม่เลย ให้ต้องช้ำ ย้ำสัญญา.
16 กันยายน 2547 02:18 น.
ม.ปณิธาน
รำพึง..........
๑ ...ฟ้ามืดมี จันทรา ดาราอยู่
ฟ้าสว่างคู่ อาทิตย์ สนิทเสน่หา
ฟ้ามีใคร ครอบครอง จองใจมา
ฟ้าเมินข้า คนนี้ ที่เดินดิน...
รำพัน..........
๒ เก็บรอยยิ้ม เธอไว้ ในใจฉัน
เก็บภาพฝัน ถึงไป ไม่เสื่อมสิ้น
เก็บรอยยิ้ม แย้มยวน ชวนโบยบิน
เก็บภาพจิน ตนาการ ที่ผ่านมา
๓ อยากรักเธอ เสมอใจ แต่ไม่กล้า
อยากเจรจา เอ่ยคำ ย้ำห่วงหา
อยากบอกรัก แรกพบ สบสายตา
อยากเป็นข้า รองรับ ประคับประคอง
๔ เป็นเพราะเธอ มีใคร มอบใจภักดิ์
มอบใจรัก ลึกซึ้ง ตรึงใจสอง
ฉันจึงหัก ห้ามใจ ไม่ใฝ่ปอง
กลับใจตรอง ตริคิด พิจารณา
รำพึง..........
๕ ...หรือความรัก คือทุกข์ รุกรานร้อน
ทั้งเร้นซ่อน พิษภัย ไฟเสน่หา
มีหลอกลวง หวงหึง บึ้งตึงลา
ทั้งน้ำตา ร้าวรอน อ่อนแอใจ...
๖ ...หรือความรัก คือสุข สนุกสนาน
ทั้งเบิกบาน จริงใจ ห่วงใยให้
มีหวังดี คำหวาน ขับขานไป
ทั้งแรงใจ อบอุ่น คุณค่ามี...
รำพัน..........
๗ ขอเพียงรัก ห่างห่าง อย่าขวางกั้น
ขอเพียงฝัน ถึงเธอ เสมอตรงนี้
ขอเพียงพูด กันบ้าง อย่างเพื่อนที่ดี
ขอเพียงมี เธออยู่ รู้กันก็พอ
๘ จะไม่คิด ครอบครอง จับจองเฝ้า
จะไม่เข้า ยื้อแย่ง แบ่งปันขอ
จะหลีกเร้น หลบไป ไม่รีรอ
จะไม่ขอ รักตอบ อย่าปลอบใจ.
11 กันยายน 2547 07:53 น.
ม.ปณิธาน
อย่าร้องไห้ โหยหา อาลัยรัก
ให้คนมัก ง่ายที่ ไม่มีค่า
อย่าร้องให้ โศกเศร้า เคล้าน้ำตา
ให้คนบ้า อสูรกาย ทำร้ายเธอ
ฉันก็รู้ ว่าเจ็บ จนจับจิต
ขอเธอนิด คิดใหม่ อย่าไปเผลอ
ฉันก็รู้ ว่ายังจำ ย้ำใจเธอ
ขอเสนอ อย่าไปแคร์ เหลียวแลเลย
เริ่มต้นใหม่ วันนี้ ยังมีค่า
สร้างขึ้นมา ความหวัง ตั้งใจเผย
ให้กลับชื่น เบิกบาน สำราญเอย
เหมือนอย่างเคย ให้เห็น เป็นตัวเรา
จงเข้มแข็ง อย่าแพ้ อ่อนแอท้อ
ยืนหยัดต่อ สู้ไป ไม่อายเขา
จงเผชิญ ทุกสิ่ง ความจริงเอา
ยืนหยัดเฝ้า ฝ่าฟัน ไม่หวั่นเกรง
สักวันคง เจอะเจอ ที่เธอฝัน
ใครคนนั้น มีใจ ไม่ข่มเหง
สักวันคง ได้พบ ประสบเอง
รักบรรเลง อีกครั้ง ดังตั้งใจ
จะคอยปลอบ ตอบเธอ เสมออยู่
จะคอยดู แลเฝ้า เอาใจใส่
จะคอยเป็น แหล่งให้ กำลังใจ
จะคอยใกล้ คลายเหงา ให้เบาบาง.
หน้าส่วนตัว
2220
