18 กุมภาพันธ์ 2559 13:32 น.
มณีจันทร์
ตั้งแต่ครั้งจากกันช่างนานเนิ่น
เราต่างเดินต่างทางอย่างกังขา
เหตุและผลมากมายที่มีมา
ความรู้สึกมีค่าช่างมากมาย
หากบางคราวได้เห็นเพียงห่างห่าง
ไม่จืดจางความหมายในใจฉัน
มีเธออยู่ข้างในใจทุกวัน
แม้จากกันห่างไกลใจคำนึง
เคยนั่งมองขอบฟ้ายามลาลับ
เคยนั่งนับดวงดาวควาวคิดถึง
ยินเพลงเธอชอบฟังยังตาตรึง
ใจคะนึงห่วงหาน้ำตาริน
แต่ละวันผ่านไปอย่างไร้ค่า
กาลเวลาผ่านไปใช่ลืมสิ้น
ทำอย่างไรหัวใจยังไม่ชิน
เธอได้ยินเสียงใจฉันไหมเธอ
เพียงแค่ได้คิดถึงในบางครั้ง
หัวใจยังสั่นไหวยามไผลเผลอ
มีรอยยิ้มน้ำตาคราละเมอ
คิดถึงเธอบางครั้งยังสุขใจ..... ...
18 กุมภาพันธ์ 2559 13:34 น.
มณีจันทร์
ฉันเคยคิดว่ารักคือผูกพัน
รักแท้นั้นผ่านวันและความหมาย
ยิ่งเนิ่นนานคุณค่ายิ่งมากมาย
ไม่เสื่อมคลายรักมั่นฉันเข้าใจ
ไม่คิดฝันวันผ่านพานพบเธอ
แค่แรกเจอมองจ้องต้องหวั่นไหว
เหมือนตานี้ไม่มีมองใครใคร
โลกทั้งใบหยุดเคลื่อนเหมือนต้องมนต์
ลมหายใจหยุดไปในทันที
หัวใจนี้หลุดหายในเวหน
เธอนั้นหยุดเวลาพาเวียนวน
แค่สบตาเพียงหนระคนใจ
เพิ่งเข้าใจรักนั้นเป็นเช่นนี้
ในวันที่เจอกันนั้นใช่ไหม
เสี้ยวนาทีแค่นั้นวันเปลี่ยนไป
ความรักไม่ต้องการ...วัน..เวลา
เหมือนหัวใจหยุดห้วงช่วงนาที
ความรักที่เข้าใจใช่โหยหา
แค่เพียงพบเจอกันพลันสบตา
ในทุกคราฉันรัก ฉันรักเธอ ...
4 สิงหาคม 2553 10:22 น.
มณีจันทร์
คนที่เจ็บสุดท้ายกลายเป็นฉัน
รู้ค่าเธอในวันที่มันสาย
ไม่เคยคิดซักวันมันกลับกลาย
เธอเลือนหายลาลับไปกับใจ
สายเกินห้าม..เอ่ยคำ ..ย้ำขอโทษ
ขอได้โปรด..อยากรู้เธออยู่ไหน
อยากเพียงบอกว่าฉันนั้นเสียใจ
สายเกินไปไขว่คว้าเธอมาคืน
เธออยู่ไหนกันหนาเวลานี้
ทุกนาทีใจฉันมันขมขื่น
ยังรอคอยเธอนั้นทุกวันคืน
แม้กล้ำกลืนโง่เขลาก็เฝ้าทน
เขาซ่อนเธอเอาไว้ที่ใดหนอ
น้ำตาคลอทุกครั้งยังเอ่อล้น
ภาพวันเก่าสองเราเฝ้าเวียนวน
ใจทุกทนทุกครั้งก็ยังรอ..
อะไรที่..เป็นไปขอให้รู้
ฉันรออยู่หัวใจไม่เคยท้อ
แม้จะนานเพียงใดใจเฝ้ารอ
คอยสานต่อทอถัก..รัก..ที่เดิม ...
28 กรกฎาคม 2553 21:10 น.
มณีจันทร์
ความจริงรู้มาแล้ว...ซักช่วงหนึ่ง
ความหวานซึ้งห่างหายกลายห่างเหิน
ยามสบตาทุกครั้งช่างหมางเมิน
คล้ายส่วนเกินไม่เหลือแม้เยื่อใย
รู้ยังไงวันนั้นมันต้องมา
ในไม่ช้าซักวันช่างหวั่นไหว
กลัวเหลือเกินคำลาว่าจะไป
เธอโทรมาเมื่อใดใจหวั่นกลัว
ยังไม่พร้อมรับฟังดั่งเรื่องใด
ฉันนั้นไม่เข้มแข็งแกร่งเลยหนา
เบอร์โชว์อยู่นั่งดูด้วยน้ำตา
รู้ตัวว่าต่อไปไม่มีเธอ
เพียงแค่อยากยื้อไว้ให้นานเนิ่น
กลัวเผชิญความจริงสิ่งเสนอ
เผื่อวันวานย้อนมาคราแรกเจอ
หรือฉันพร้อมเมื่อเธอจะจากลา
ยังไม่พร้อมรับฟังยังเรื่องใด
ฉันนั้นไม่เข้มแข็งแกร่งเลยหนา
เบอร์โชว์อยู่นั่งดูด้วยน้ำตา
รู้แล้วว่า.....ต่อไป....ไม่มีเธอ
27 เมษายน 2553 17:49 น.
มณีจันทร์
ฟ้าไม่อาจตัดขาดปรารถนา
แสงเจิดจ้าตะวันมิกั้นขวาง
หมื่นภูผาทะเลมากั้นทาง
ปีกบางบางแห่งรักจักฝ่าฟัน
รักแรกเจอยอมสยบเพียงสบตา
ลิขิตฟ้าถูกผิดไม่คิดฝัน
แค่รักเธอแพ้ชนะไม่สำคัญ
ขอเพียงรู้ใจฉันสยบเธอ
ถ้าเธอเป็นตะวันมิหวั่นไหว
ฉันจะไปเป็นฟ้าคราเสนอ
ฟ้าไม่กลัวฟืนไฟใจละเมอ
แม้ใจเธอ จริง..หรือไม่ ใช่ ..สำคัญ
หากเจ็บปวดเพียงใดใจฉันพร้อม
เพราะยินยอมเล่นไฟไม่เปลี่ยนผัน
โชคชะตานำพาผ่าน..คืนวัน
นิจนิรันดร์ใต้ฟ้าตะวันเดียว..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
หน้าส่วนตัว
3534
