26 เมษายน 2551 21:57 น.

วังวน4 สาว

มณีจันทร์

alone.jpg480efb65172a5.gifจิตรำพัน
แม้เวลาพาผ่านนานเนิ่นแล้ว
ยังไม่แคล้วแนวใจใฝ่ฝันหา
เสียงเอ่ยพร่ำรำพันจากเธอมา
ยังเหมือนว่าฟ้านำเธออยู่เคียง

บ่อยครั้งใจได้ยินชินเธออยู่
คอยแลดูดูแลแว่วยินเสียง
ใจยังเผลอพร่ำเพ้อละเมอเมียง
ยังร้อยเรียงเสียงหวานต้านใจตรม

แต่ความจริงรู้ว่าพาไกลห่าง
ไม่มีทางหวนกลับจับขื่นขม
สุดปลายฟ้าหาคืนชื่นภิรมย์
ไม่อาจชมเชยชิดติดใจคืน

อยากทำตัวหัวใจให้แข็งแกร่ง
มีเรี่ยวแรงดังเดิมเติมใจฝืน
เหมือนก่อนรับประดับเธอแล้วพังครืน
ขอหยัดยืนฟื้นใจใส่กำลัง

จะหมุนวนคนเวียนเลียนภาพเก่า
ให้รุมเร้าเผาใจไร้ความหวั ง
นานเท่าไรใจคืนชื่นชีวัง
เรื่องช้ำรั้งขังมืดจางหายไป

เหมือนติดในวังวนวนความคิด
ขังดวงจิตติดบ่วงห้วงหวั่นไหว
ไร้ทางออกสู่แสงแห่งตาใน
เพราะหัวใจจมปักรักคำเดียว
480efb64d3ab6.gif มณีจันทร์
ตาหลับลงแต่ใจไม่เคยหลับ
มันหวนกลับคะนึงถึงวันหวาน
ยังได้ยินเสียงเธอเหมือนวันวาน
ยังขับขานพูดพร่ำร่ำเรื่อยมา

แม้รู้ว่าเธอไปไม่หวนกลับ
จากลาลับแสนไกลสุดไขว่หา
เธอไปลิบอยู่เหนือกาลเวลา
อยากเอื้อมมาคว้าลมสุดข่มใจ

อยากหลุดพ้นวังวนจนทางออก
สุดช้ำชอกบอกใจไม่หวั่นไหว 
แต่ติดอยู่วกวนทนปวดใจ
ข้างหน้าไซร้ไร้ทางเหมือนอย่างเคย

เพราะว่ารักคำเดียว เกี่ยวใจไว้
เธอจากไปซมซานรานอกเอ๋ย
หาทางออกวังวนจนผ่านเลย
ก็เหมือนเคยคือจนด้วยหนทาง
480efb64e0570.gif อาราเล่
บ่อยที่ใจร่ำร้องแลมองหา
คราบน้ำตารินรดจรดเป็นสาย
ติดอยู่ในวังวนจนเจียนตาย
มิเคยคลายหม่นเศร้าเฝ้าอาลัย

บ่อยที่ในหัวใจได้ยินเสียง
แว่วมาเป็นสำเนียงเพียงอ่อนไหว
ไม่เคยเลยสักครั้งต้องห่างไกล
แม้จะอยู่หนใดย่อมมีกัน 

คงกลิ่นอายไออุ่นกรุ่นทั่วห้อง
ชายตามองไม่เห็นเป็นเพียงฝัน 
บ่อยที่นอนละเมอเพ้อทุกวัน
เรียกชื่อเธออย่างนั้นมันชินตา

ยังคงคุ้นกับที่เคยมีเธอ   
ยังคงเพ้อร้องร่ำคร่ำครวญหา
แต่ก็รู้เธออยู่ไกลเกินกลับมา
อยู่บนฟ้าเบื้องบนจนยากคืน

อยากให้ใจเข้มแข็งแกร่งกว่านี้
ทุกเรี่ยวแรงที่มีไม่อยากฝืน
หยาดน้ำตาซ้ำซ้ำเพราะกล้ำกลืน
อยากจะฝืนยืนได้ไม่มีเธอ

จะต้องเป็นเช่นนี้อีกนานไหม
ภาพเธอนั้นคาใจอยู่เสมอ
ยากจะลืมวันที่เคยมีเธอ
ยังละเมอเพ้อไปในวังวน

ด้วยเหตุผลง่ายง่ายเพียงสั้นสั้น
" รั ก "คำเดียวเท่านั้นมันสุดล้น
เกินจะหยุดรักได้ให้ทุกข์ทน
รักเธอจนตราบชีวิตมิคิดลืม 
480efb64cae8b.gif ยาแก้ปวด
เป็นบ่วงกรรมกักกั้น      คุมขัง
ตรวนโซ่ล่ามดุจดัง        นรกซ้อน
เงามืดมิดรุมฝัง            คลุมร่าง
เจ็บปวดร้าวเร่าร้อน      พิษร้ายเคลือบแฝงฯ

เสียงเธอเรียกแว่วไร้      ตัวตน
เหลียวเหม่อมองทุกหน    ซ่อนเร้น
โหยหาพร่ำเพ้อบน         ความว่าง
เอื้อมเท่าไหร่เหมือนเค้น  ไขว่คว้าเงาดำฯ

เพราะเธอไกลสุดคว้า    คืนมา
ไกลห่างจนลับตา          สุดฟ้า
นานเกินกว่าเรียกหา      เธออีก
ใจอ่อนแรงอ่อนล้า        หมดแล้วแรงใจฯ

จมวังวนแห่งนี้           ยาวนาน
หยั่งลึกสุดทรมาน       ห่อนไห้
เหลือเพียงแค่วิญญาณ  ลอยล่อง
เพราะรักคำเดียวไซร้   ฉุดรั้งวิญญาณ์ฯ๛
468cfef6df82a.gif				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมณีจันทร์
Lovings  มณีจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมณีจันทร์
Lovings  มณีจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟมณีจันทร์
Lovings  มณีจันทร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงมณีจันทร์