27 กรกฎาคม 2551 21:04 น.
มณีจันทร์
ขอทักทายปลายแสงแห่งขอบฟ้า
ท้องนภาดาวสวยทอแสงใส
คืนนี้งานไม่มีมากเท่าไหร่
มีเวลาเขียนจดหมายให้ตะวัน
สบายดีหรือเปล่าเล่าช่วงนี้
ไม่ได้เจอซักทีมีแค่ฝัน
ฟ้าผืนเดียวทำไมเราห่างกัน
ภาระงานกางกั้นนั้นเรื่อยไป
แม้บางทีที่ไม่ได้พบเจอ
รู้เสมอว่าเธออยู่ที่ไหน
งานเธอหนักเหลือล้นพ้นสิ่งใด
มีใครใครมากมายให้ดูแล
อยากบอกไว้ให้รู้ว่าคิดถึง
ฉันคนหนึ่งคนนี้ที่แยแส
แม้ไม่เจอกันนั้นฉันไม่แคร์
ขอเพียงแค่หลับฝันนั้นทุกคืน
อยากบอกไว้อีกครั้งยังคิดถึง
จันทร์ดวงหนึ่งดวงนี้ข่มใจฝืน
ยังรออยู่ถึงแม้ทนกล้ำกลืน
ถึงขมขื่นทุกครั้งแต่ยังรอ
24 กรกฎาคม 2551 22:02 น.
มณีจันทร์
รู้ว่าฉันต่ำต้อยด้อยกว่าเธอ
ไม่อยากเพ้อครวญคร่ำยามใฝ่ฝัน
ลึกในใจเพรียกพร่ำย้ำทุกวัน
เธอเท่านั้นคนนี้ที่รอคอย
หากเธอนั้นเห็นฉันนั้นไร้ค่า
ใครดีกว่าก็ไปอย่าได้ถอย
ฉันไม่รั้งยั้งไว้ไม่สำออย
ฉันคงปล่อยเธอหายไปกับตา
หากเธอคิดว่าใครดีกว่าฉัน
เชิญแล้วกันตามใจปรารถนา
ในเมื่อฉันไร้ซึ่งศักดินา
ไม่มีค่าควรคู่อยู่กับเธอ
หากใครไหนเทใจให้เธอได้
เท่ากับใจของฉันนั้นเสนอ
มากกว่าฉันคนนี้ที่ปรนเปรอ
ศักดิ์ศรีเธอเท่ากันฉันคงยอม
หากเขาให้ได้เพียงแค่สิ่งของ
และลิ้มลองดวงใจไม่ถนอม
โปรดกลับมาหาฉันอย่าตรมตรอม
ฉันคงยอมไร้ศักดิ์ศรีที่เธอลืม
22 กรกฎาคม 2551 21:02 น.
มณีจันทร์
ความรู้สึกลึกอยู่รู้เพียงฉัน
ความจริงอันหวั่นไหวข่มใจฝืน
เฝ้ามองดูรู้แน่ แท้กล้ำกลืน
เป็นเงายืน ขื่นขมข่มดวงใจ
ชู้ทางใจใช่ผิดจะคิดฝัน
เส้นทางมันขนานดั่งขานไข
เหมือนใครขีดกีดกั้นมันคู่ไป
มิบรรจบพบได้ในเส้นทาง
แอบฝันไว้ในใจไร้ความหมาย
ความเดียวดายคลายหมดลดสิ่งขวาง
เธอฉันอยู่คู่ใจไร้กั้นกลาง
แค่ฝันค้างบางครั้งยังชื่นใจ
เป็นเพราะเธอเจอฉันเมื่อวันสาย
ผลสุดท้ากลายเป็นเช่นหวั่นไหว
มันผิดตรงเจอกันวันสายไป
คนเสียใจคือฉันนั้นผู้เดียว
ความลับอยู่รู้แต่แค่ฉันนี้
แม้บางทีที่เธอเพ้อแลเหลียว
ต้องซ่อนไว้ใจเหน็บเจ็บจริงเชียว
ท่องคำเดียวคำนี้ ไม่มีวัน
17 กรกฎาคม 2551 00:56 น.
มณีจันทร์
ถึงเวลาต้องจากพรากกันแล้ว
แม่ขวดแก้วแวววาวพร่าวแสงใส
น้ำเหลืองทองวิบวับสวยจับใจ
สั่นพลิ้วไหวระริกกระซิกครวญ (มณีจันทร์)
หยิบขวดมามองแก้วแคล้วจำจาก
แม้รักมากอดไว้ห้ามใจหวน
ได้แต่มองน้ำตารินไหลทวน
อกรัญจวนร่ำร้องต้องบอกลา(ยาแก้ปวด)
ถึงต้องจากกันไปไม่จากลับ
สามเดือนกลับคืนใจดังใฝ่หา
เราพรากจากกันไปเหมือนไกลตา
อีกไม่ช้าสามเดือนเหมือนสามวัน(มณีจันทร์)
สามเดือนพรากขวดเหล้าต้องเศร้าหมอง
อกเอ๋ยต้องสั่งใจไม่สุขสรร
จากตอนนี้ไม่ห่างจากนิรันดร์
ออกพรรษาพบกันทุกวันคืน(ยาแก้ปวด)
โอ้เหล้าจ๋า คราเราต้องพลัดพราก
สามเดือนจากยากเกินเมินจะฝืน
อาจมีบ้างบางทีที่กล้ำกลืน
ถึงขมขื่นเข้าพรรษาข้าจะทน (มณีจันทร์)
14 กรกฎาคม 2551 16:42 น.
มณีจันทร์
เพราะฟูมฟัก รักแท้ เชื่อแก่ใจ
เธอคงไม่ กลั่นแกล้ง แทงข้างหลัง
เชื่อว่าเธอ ไม่คิด จะปิดบัง
แม้บางครั้ง นึกหวั่น สั่นฤทัย
อีกไม่นาน จะพาน ไปสู่ขอ
มาเคลียคลอ คู่กัน วันสดใส
รอเก็บเงิน เก็บทอง มากองให้
แต่ตอนนี้ หมั้นไว้ หัวใจจอง
สัมพันธ์รัก แค่ไหน ใจคงบอก
มิลวงหลอก คิดเล่น เป็นเจ้าของ
รักเธอสุด หัวใจ ขอใฝ่ปอง
รอวันครอง รักมั่น กันสองเรา (เต้าหมิงซื่อ)
ลูกหินท้อ ต่อชะตา ฟ้าลิขิต
เบื่อชีวิต ผิดพลาด และขาดเขลา
ยิ่งเวลา ผ่านไป ไม่บรรเทา
กลับยิ่งเศร้า ห่วงหา ดูอาวรณ์
เพราะอะไร ใจเรา ยังเฝ้าหา
รอวันเธอ กลับมา คราสังหรณ์
ยังมองอยู่ ทุกเมื่อ เอื้ออาทร
ใจแทบขาด รอนรอน วอนหาเธอ
แลเห็นใคร ดูเหมือน ให้เตือนจิต
ยิ่งครุ่นคิด ใจสั่น หวั่นเสมอ
ฮัวเจ๋อเล่ย หรือเปล่า ที่เราเจอ
ยังละเมอ ทุกครั้ง นั่งหวั่นใจ
ทอดอารมณ์ ขมใจ ในลูกหิน
แล้วโบยบิน ห้วงฝัน อันอ่อนไหว
เต้าหมิงซื่อ ซ่อนมิด ปิดในใจ
สุดก้นบึ้ง ฤทัย ไม่ปล่อยวาง
แม้ไม่ได้ ใจเธอ ฮัวเจ๋อเล่ย
แต่ยังมี คนเชย มิเคยห่าง
ดั่งของตาย แน่แท้ แม้จืดจาง
นั่นคือทาง สุดท้าย ที่หมายปอง
แต่ตราบใด ยังไม่ ได้งานแต่ง
ฉันยังแซง แทรกใจ ใครเกี่ยวข้อง
เพราะยังมี สิทธ์อยู่ เลือกคู่ครอง
อย่ามาจอง มัดใจ ในฉันเลย
ลูกหินนี้ ที่แกร่ง ทนแรงเป่า
ฤทัยเล่า อ่อนนิ่ม ทิ่มอกเอ๋ย
เลยหวั่นไหว บางครา อย่าว่าเลย
มิเปิดเผย ให้ใคร รู้ใจเรา (ซานไช่)
ด้วยเพราะเหตุ คำนึง คิดถึงเพื่อน
เปิดHi5 ย้ำเตือน เพื่อนก่อนเก่า
แอบเล่นบ้าง บางครา พาบรรเทา
พักเรื่องเรียน รบเร้า เข้าผ่อนคลาย
เห็นลูกหิน ตัดพ้อ เชิงท้อรัก
น่าสงสาร ยิ่งนัก ชักใจหาย
ทั้งที่มีคู่อยู่ยังมิวาย
นอกใจชาย ที่มั่น รอวันครอง
ยิ่งอ่านดู ยิ่งรู้ ว่าซานไช่
ทั้งทั้งที่ หัวใจ มีเจ้าของ
ยังคิดมี ใครใหม่ ให้เกี่ยวดอง
คิดจะครอง สองชาย หมายอย่างไร
เพราะอยากเห็น เพื่อนซี้ นั้นมีสุข
ไม่อยากปลุก จากฝัน ให้หวั่นไหว
รอเวลา พาเดิน ดำเนินไป
หากมั่นใจรักแล้ว ไม่แคล้วกัน
ทุกคนเฝ้า มองดู อยู่ห่างห่าง
ให้ลิขิต ปูทาง และสร้างสรร
อุปสรรค ผ่านมา ต้องฝ่าฟัน
ขอให้เพื่อน เรานั้น ตั้งมั่นรอ
จะไม่มา เกี่ยวเนื่อง เรื่องใดใด
จะไม่ยุ่งเรื่องใครให้ใจท้อ
หากวันหนึ่ง สมหวัง ดั่งที่รอ
จะร่วมขอ ยินดี เพื่อนซี้เรา
หากคราหนึ่ง เพื่อนจับ รับรู้ว่า
พวกเพื่อนพา สอบใจ ซานไช่เขา
เพราะอะไร ขอให้ ไตร่ตรองเอา
อย่าคาดเดา ใช้จิต พิจารณา(ฮัวเจ๋อเล่ย)
**********
เรื่องนี้ยัง คงไว้ ไม่สรุป
ยังคงอุบ ปิดไว้ ในปริศนา
และจะเผย คราหนึ่ง ถึงเวลา
โชคชะตา รักนี้ มีเช่นไร
**********
THE END
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟมณีจันทร์
หน้าส่วนตัว
1008
