8 พฤศจิกายน 2548 17:11 น.
มนต์กวี
มีเรื่องจริงไม่ผ่านจอขอเล่าขาน
หนุ่มพิการกับชีวิตลิขิตฝัน
ชื่อบุญมีผู้หาญกล้าฝ่าตะวัน
เพื่อมีวันสมหวังตั้งตารอ
มิงอนง้อผู้ใดให้ช่วยเหลือ
ข้าวกับเกลือกินกันตายไม่ร้องขอ
พิการขายังเหลือแขนแค่นี้พอ
เพียรถักทอวาดฝันสู่วันจริง
ยี่สิบเจ็ดผ่านฝนทนสู้หนาว
ผ่านเรื่องราวเสียดแทงเจ้าแกร่งยิ่ง
ฝึกอาชีพพอเลี้ยงชีพไว้พึ่งพิง
ไม่ประวิงหวั่นหวาดสู้ขาดใจ
เป็นช่างซ่อมมอเตอร์ไซค์ในหมู่บ้าน
แถมช่วยงานชุมชนเอาใจใส่
เป็นหมอนวดคลายปวดคนทั่วไป
กระฉ่อนไกลเขาร่ำลือฝีมือดี
หนุ่มบุญมีพิการกายหัวใจแกร่ง
เมื่อมีแรงยังดิ้นไปไม่หน่ายหนี
เราผู้ครบสามสิบสองอย่ารอรี
ถึงวันนี้อย่าปล่อยให้..ใจพิการ
2 พฤศจิกายน 2548 20:24 น.
มนต์กวี
เหมือนมีเส้นบางบางมากางกั้น
ให้คุณนั้นห่างผมราวงมฝัน
เคยลำบากถากถางมาด้วยกัน
จะทิ้งมันหรืออย่างไรโปรดใคร่ครวญ
ผมรักคุณเสมอมิเหินห่าง
ออกนอกทางไปบ้างยังกลับหวน
คุณอย่าพึ่งด่วนจบคิดทบทวน
ขอเชิญชวนรักกันต่อทอสายใย
เพราะคุณคือนางเอกเสป็คผม
เอวกิ่วกลมสมส่วนชวนหวั่นไหว
เป็นดอกรักปักขั้วของหัวใจ
เติมอุ่นไอยามเหงายามเศร้าตรม
เมื่อผิดพลาดก็มาง้อมาขอโทษ
คุณอย่าโกรธเลยหนาอย่าทับถม
ดีกันเถิดนะจ๊ะแม่ตาคม
ต่อนี้ผมขอสัญญาว่าไม่.....ทำ
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟมนต์กวี
หน้าส่วนตัว
1338
