29 เมษายน 2544 21:11 น.
ยังแคร์
ความรู้สึกร้าวรน
มองละอองฝนเกาะกระจกใส
แอบเขียนชื่อเธอไว้ข้างๆรูปหัวใจ
แล้วหยดน้ำอุ่นข้างในก็ไหลริน
ไม่มีเธออีกแล้วใช่ไหม
มีเพียงฝันที่ไม่มีวันจบสิ้น
กี่ล้านเม็ดฝนหล่นลงผืนดิน
กี่ล้านความเจ็บที่เกาะกินในหัวใจ
ความรู้สึกเจ็บปวด
ร้าวรวดเพราะเธอไม่อยู่ใกล้
เฝ้ามองละอองฝนอย่างปวดใจ
แล้วข้อความที่เขียนไว้ ที่สุดก็ทำได้แค่ร้าวราน
26 เมษายน 2544 07:15 น.
ยังแคร์
วาดภาพบนหาดทรายขาว
มองดวงดาวแล้วน้ำตารินไหล
ทะเลตรงหน้าเหงาหัวใจ
เสียงคลื่นคล้ายเสียงใสของดนตรี
เป็นบทเพลงแห่งความเหงา
ขับกล่อมเบาๆเพราะไม่มีใครอยู่ที่นี่
คลื่นซัดเข้ามาหัวใจรินน้ำตาอีกที
เธอจะรู้ไหมว่าคนตรงนี้ ยังรักเธอ
25 เมษายน 2544 14:52 น.
ยังแคร์
แล้วเรื่องราวก็จบลง
นิทานของเราคงถึงตอนอวสาน
ที่ว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดกาล
มันก็แค่บทนิทานไม่เป็นเรื่องจริง
เป็นเหมือนเรื่องราวเพ้อเจ้อ
ให้ฉันฝันว่ามีเธอ เธอไม่ทอดทิ้ง
แต่เมื่อนิทานจบลงตรงความจริง
จึงเหลือเพียงความปวดร้าวที่สงบนิ่ง ในน้ำตา
23 เมษายน 2544 16:11 น.
ยังแคร์
ถ้าคุณคือต้นไม้ใหญ่
จะเป็นดินไร้ความหมายให้คุณเห็น
เพียงยังได้รับความร่มเย็น
ฉันก็ยินดีเป็นก้อนดินของคุณ
ถ้าคุณคือสายน้ำที่ทอดไกล
ฉันจะเป็นหินใต้น้ำใสที่เคยคุ้น
สงบนิ่งอยู่ใกล้คุณ
แม้ไม่ได้รับความอบอุ่นไม่เป็นไร
บนผืนฟ้ากว้าง
ถ้าคุณคือแสงสว่างของตะวันใส
ฉันก็ยินดีเป็นเศษฝุ่นใดๆ
แค่เพียงได้ล่องลอยใต้ความอุ่นไอ เพื่อรักคุณ
22 เมษายน 2544 11:19 น.
ยังแคร์
เพราะไม่อาจเป็นดวงดาวได้ทั้งฟ้า
ไม่ดีพอให้เธอเห็นค่าในตัวฉัน
จึงเรียกร้องอะไรไม่ได้นอกจากความเงียบงัน
และร้าวหวั่นกับบางสิ่งที่ทุกวันยังคงห่างไกล
รักเธอ รักเธอคนดี
ใจยังร่ำร้องอยู่ทุกนาทีด้วยความหม่นไหม้
อยากให้เธอเหลียวแลอยากให้แคร์และเข้าใจ
แต่สุดท้ายที่ทำได้ก็เพียงร้องให้ไปวันๆ
เพราะไม่อาจเป็นดวงดาวได้ทั้งฟ้า
จึงไม่มีทางที่เธอปรารถนาจะมีฉัน
ทุกครั้งที่มองดาวฉันจึงได้แต่ปวดร้าวกับมัน
โดยที่เธอไม่เคยเข้าใจอะไรทั้งนั้นและไม่มีวันจะเข้าใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
1105
