25 มีนาคม 2546 18:10 น.
ยังแคร์
แอบคิดถึงวันที่ได้สบตากัน
ใต้เงาของดวงจันทร์บนผืนทรายชายทะเลสีขาว
เราจับมือกันเดิน เธอชี้เชิญให้ดูดาว
และมันก็ยังกระพริบพราวในดวงตาร้าวที่เปื้อนน้ำตา
แต่สิ่งที่ชัดเจนกว่า คือความรักของฉัน
ที่เธอละเลยมัน..จนทั้งดาวและความรักของฉันไร้ค่า
อะไรคือความผูกพัน ช่วยบอกความหมายของมันออกมา
ลืมหมดแล้วหรือทะเล เวลาหรือเธอไม่อาจผูกพันกับใครได้มากกว่า..ตัวเอง
24 มีนาคม 2546 00:57 น.
ยังแคร์
ฉันไม่อาจเป็นคนที่เธอรัก
หัวใจจึงถูกไสผลักให้ออกห่าง
เธอมีความคิดและกำลังก้าวเดินชีวิตตามเส้นทาง
ฉันคือความเปล่าว่าง..ที่ไม่ได้ถูกวางไว้บนทางของเธอ
ฉันไม่อาจเป็นคนของความฝัน
นับจากนี้จึงคือวันที่ชีวิตของฉันทำได้แค่พร่ำเพ้อ
มองแสงตะวันล้า..มีเพียงสีน้ำตาที่พร่าเบลอ
เบือนหน้าหลบตาเธอ..
จะจากไปในภาพของคนเข้มแข็งเสมอ..แม้หัวใจแหลกราน
15 มีนาคม 2546 15:54 น.
ยังแคร์
ดวงดาว..เล่านิทานก่อนหลับตา
เรื่องราวบนท้องฟ้า เต็มไปด้วยความฝัน
ปุยเมฆที่แปลงร่างได้ คล้ายขนมสายไหมข้างตะวัน
ในยามที่พระจันทร์ เข้านอน..
พรุ่งนี้..เธอจะได้เห็น
อนาคตคือความลับที่ต้องซ่อนเร้น..เอาไว้ก่อน
หลับให้สบายนะคนดี..ดวงดาวในคืนนี้จะช่วยอวยพร
ตื่นมาอีกครั้ง..ตะวันจะตื่นนอน..แล้วชีวิตจะสอนให้ยิ้มกับตะวัน
3 มีนาคม 2546 00:33 น.
ยังแคร์
ไม่มีค่าอะไรเหลือให้คนตรงนี้
เมื่อฐานะที่มีเธอวางฉันไว้เป็นผู้แพ้
ยอมรับว่าเข้มแข็งไม่เป็น ที่เธอเห็นแค่พยายามไม่อ่อนแอ
และมันก็เป็นได้แค่..พยายาม
หัวใจอาจต่างจากดอกไม้
แต่มันก็คล้ายตรงที่ง่ายต่อความบอบช้ำ
เธอกำลังทำลายหัวใจ เหยียบย่ำดอกไม้ที่เคยงดงาม
และสร้างความทรงจำของชั่วโมงยามแห่งรอยน้ำตา
ความรักบอบบางกว่าที่เธอเข้าใจ
และอ่อนบางจนทำให้ใครรู้สึกเหมือนสิ้นใจลงตรงหน้า
อย่าทำให้ฉันมองรักในแง่ร้ายด้วยการทำลายความศรัทธา
แล้วหัวใจจะตายเองอย่างช้าๆ โดยที่เธอไม่ต้องลงมือเข่นฆ่าด้วยมือเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
800
