22 มกราคม 2549 22:04 น.
ยังแคร์
ฉันจะออกไปจากชีวิตเธออย่างเงียบๆ
ทุกความปวดร้าวฉันจะเหยียบมันเอาไว้
เธอจะสนใจกันหรือเปล่า...ไม่เป็นไร
ไม่มีประโยชน์ที่จะหวั่นไหวกับสิ่งที่เป็น
เมื่อวิ่งตามเธอ แต่เธอพยายามวิ่งหนี
ฉันก็จะหยุดสักทีแล้วไม่อยู่ให้เห็น
เพราะฉันหมดความอดทนกับการวิ่งวนในความชาเย็น
จากนี้แม้เธอจะไม่หันหลังมามองเห็น...ก็ไม่เป็นไร
จะหยุดอยู่กับที่ แล้วมองเธอจากไปลับตา
สิ้นสุดความผูกพันที่มีมา ที่ฉันเคยใช้ชีวิตรักษามันไว้
ลาก่อนคนดี...ถึงเวลาเอ่ยประโยคนี้สักทีนะใจ
ลืมเถอะ ลืมเธอไป...เสี้ยวหนึ่งที่เธอเคยใกล้ มันอาจไม่ใช่ความจริง
พอแล้วกับการรับรู้เรื่องเธอกับเขา
หยุดแล้วความเศร้า จบกันทีกับทุกสิ่ง
ความเหงาไม่โหดร้ายเท่าการเทหัวใจให้คนไม่รักจริง
และคงไม่ทำให้ลมหายใจหยุดนิ่ง
...ก็แค่คนที่คบเราเพื่อทอดทิ้ง...จากไปลับตา
19 มกราคม 2549 15:19 น.
ยังแคร์
ทุกครั้ง...ก่อนสิ้นสุดวัน
ฉันจะมองพระจันทร์และคิดถึงเธอเป็นคนแรกเสมอ
เพราะรู้ว่าเธออ่อนโยนกว่าคนรักคนไหนที่ฉันเคยเจอ
เธอจึงอาจจะมองพระจันทร์เสมอเช่นกัน
แม้เราต้องจากกันแล้ว แม้ไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน
แต่ความบังเอิญอาจทำให้เธอมองพระจันทร์พร้อมๆ ฉัน
และอย่างน้อยเมื่อเราสบตากันผ่านพระจันทร์
เธออาจได้รับรู้ว่าฉัน...ยังรักและคิดถึงเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟยังแคร์
หน้าส่วนตัว
4382
