25 มกราคม 2545 23:02 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
เป็นความ ทุกข์โศก โชคร้าย
ที่ต้อง ทุรนทุราย ไห้หวน
เมื่อถูก พิษรัก เรรวน
ใจจึง เจ็บจวน ขาดใจ
แต่ครั้น คิดกลบ ทบทวน
จะป่วน ปั่นจิต คิดไฉน
เขาไม่ รักเรา ทำไม
ก็ไม่ ต้องไป ทุกข์ทน
เจ็บนี้ ไว้เป็น บทเรียน
โลกวน ผันเวียน หลายหน
วันหนึ่ง คงมี สักคน
สักคน... เจือใจ ให้เรา
25 มกราคม 2545 22:48 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
สัญชาติเสืออย่างไรก็เป็นเสือ
มันจะยอมปล่อยเหยื่ออย่าพึงหวัง
เข้าใกล้เสือต้องตื่นตัวกลัวระวัง
เพราะพลาดพลั้งชีวันถึงบรรลัย
เสือไม่เคยสิ้นสาบคราบของเสือ
หากหลงเชื่อปล่อยตนจนหมองไหม้
ต้องถูกเขี้ยวเล็บตะปบขบตับไต
ควักหัวใจผ่าแหวะมาแทะกิน
วันนี้พบคนใจร้ายออกลายเสือ
เราคือเหยื่อย่อยยับแทบดับสิ้น
เพราะหลงกลเสือร้ายหมายชีวิน
จึงเจ็บจินต์เจียนจำเฝ้ากล้ำกลืน
25 มกราคม 2545 06:57 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
ดั่งนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
สุดแต่โชค จะสาดซัด พัดไปไหน
บางครั้งหลง เวียนวก ตกไปไกล
หลงอยู่กลาง ทะเลใจ อันน่ากลัว
กองกิเลส มายา ตัณหาโหย
พัดให้อ่อน แรงโรย จนขามหัว
สัพยอก หยอกเย้า ให้เมามัว
จนหลงตัว ลืมตน ถึงจนใจ
หากค้นใจ จนเจอะเจอ ก็เป็นสุข
จะปราศทุกข์ จนยิ้มย่อง ได้ผ่องใส
บนเส้นทาง เหยียดยาว ที่ก้าวไป
จะก้าวได้ ก้าวไกล... ไม่หลงทาง
23 มกราคม 2545 22:19 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
ทองคำแท้หรือไม่ โดนไฟก็รู้...
คนดีแท้หรือไม่ แม้ลำบากสักเท่าใด ก็ยัง...ทำดี...
ชีวิตมนุษย์เรา สั้นนักหนา
เพิ่มราคา ให้ชีวี
หมั่นทำ กอปรกรรมดี
แม้เป็นผี มีความหมาย
มนุษย์เอย...ทั้งชายหญิง
โลภหลงจริง กิเลสหนา
มักใหญ่ใฝ่สูง เกินปัญญา
สิ้นคุณค่า ราคาคน
น้ำใจ... ให้กันเถิด
สุดประเสริฐ เลิศเหลือล้น
หนทาง กิเลสวน
ทางหลุดพ้น บ่วงอบาย
เริ่มต้น วันนี้ใหม่
สุขสมได้ ไม่มีสาย
สุขสันต์ ใจและกาย
ชีพวางวาย ไม่สิ้นแรง
ทองคำ แม้โดนไฟ
ไม่สิ้นไร้ หมดสีแสง
หลอมใหม่ ให้เป็นแท่ง
คงคุณค่า ดุจดังเดิม
เฉกเช่น คนทำดี...
แม้ไม่มี ใครส่งเสริม
มูลค่า ราคาเพิ่ม
ต่อแต้มเติม เตือนตรึงตา...
23 มกราคม 2545 06:14 น.
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช
เช้าวันนี้ ฉันลืมตา มามองโลก
เช้าวันนี้ ฉันหยุดโศก เลิกหวั่นไหว
เช้าวันนี้ ฉันเดียวดาย ไม่มีใคร
เช้าวันนี้ ฉันอยู่ได้ แม้นไม่มี
เช้าพรุ่งนี้ ต้องยืนหยัด และต่อสู้
เช้าพรุ่งนี้ มีคนดู ฉันไม่หนี
เช้าพรุ่งนี้ จะต้องอยู่ สู้ชีวี
เช้าพรุ่งนี้ จะต้องมี ฉันต่อไป
หน้าส่วนตัว
716
