25 เมษายน 2547 16:59 น.
ราชิกา
อำนาจในโลกนี้ คณนา
ยิ่งใหญ่เยี่ยงภูผา ผ่านได้
ด้วยแรงรักจักพา บินสู่ กันแฮ
ข้ามขอบฟ้านั่นไซร้ ส่งให้ใจถึง.......ฯ
ฟ้านี้..มิอาจกั้น ให้เธอฉันนั้นห่างไกล
ภูผา..ทอดยาวไป แสนยิ่งใหญ่ใช่บังตา
ทะเล..ที่สดใส ลึกเพียงใดใจห่วงหา
สิ่งใด..ในโลกา มิมีค่าน่าสำคัญ
อำนาจ..ในโลกนี้ มิได้มีมาเปลี่ยนผัน
ด้วยรัก..จักผูกพัน ยังคงมั่นฝันมิคลาย
ภูผา..ที่กล้าแกร่ง อาจถูกแบ่งล่มสลาย
พ่ายแพ้..พังทลาย ขวางใจกายไม่ห่างกัน
รักเรา..นั้นมีปีก จะบินหลีกไม่เหหัน
ข้ามฟ้า..ไปหาพลัน ทุกคืนวันนั้นแน่นอน
ขอเพียง..สองใจรัก นั้นแน่นหนักดั่งสิงขร
สัตย์ซื่อ..คือนิวรณ์ ห่วงอาทรวอนสัมพันธ์
รักนี้..ที่มั่นคง สื่อรักตรงดังใฝ่ฝัน
ส่งใจ..ใกล้ชิดกัน ฟากฟ้านั้นมิหวั่นกลัว......ฯ
19 เมษายน 2547 14:23 น.
ราชิกา
โปรดจงรู้ ว่ามี ผู้หญิงคนหนึ่ง
ความคิดถึง ส่งไป ให้สุขสันต์
แม้นไกลตา ส่งใจมา คู่เคียงกัน
ร่วมฝ่าฟัน เป็นที่พึ่ง หนึ่งแรงใจ
แม้นเหนื่อยหนัก เพียงใด ใจยังห่วง
งานใหญ่หลวง เรี่ยวแรง ให้สดใส
เฝ้าคิดถึง ห่วงหา ทุกคราไป
ยามหวั่นไหว ส่งใจ ให้อาทร
จะคอยช่วย ดูแล แม้เหนื่อยนัก
จงหยุดพัก กายา อย่าทอดถอน
มอบความเย็น จากธารใจ ไม่คลายคลอน
ช่วยดับร้อน แทนกาย ให้กับเธอ
โปรดจงรู้ ยังมี ผู้หญิงคนหนึ่ง
ความคิดถึง ส่งไป ให้เสมอ
เฝ้ารอคอย ด้วยความรัก จักพบเจอ
มอบแด่เธอ ความหวัง หนึ่งกำลังใจ......ฯ
18 เมษายน 2547 18:10 น.
ราชิกา
เพียงหยดหนึ่ง จากน้ำใจ ใสพิสุทธิ์
เปรียบประดุจ แรงใจ ที่ใฝ่ฝัน
ขอน้อมรับ ด้วยไมตรี นี้ต่อกัน
เพื่อสร้างสรรค์ สิ่งดีไว้ ให้สังคม
ฟังเสียงอ้อน กลอนแผ่ว วะแว่วหวาน
ส่งประทาน ใจฉัน นั้นสุขสม
นกตะวัน ฝันจากใจ ให้ชื่นชม
พริ้วพร่างพรม ผ่านพฤกษ์ไพร ในพนา
ดุจน้ำทิพย์ ชโลมดิน มิสิ้นสูญ
กลับเพิ่มพูน พลังใจ ไม่กังขา
เพียงน้ำใจ หนึ่งหยด รดรินมา
ปลอบวิญญา พาใจ ให้สราญ
ขอขอบคุณ มิ่งมิตร จิตสดใส
เผื่อแผ่ใน ความรัก สมัครสมาน
ความหวังดี ที่มอบให้ ดั่งสายธาร
ตราบชั่วกาล ยังคงอยู่ มิรู้ลืม.........ฯ
17 เมษายน 2547 19:00 น.
ราชิกา
คลื่นทะเล โหมกระหน่ำ ซ้ำสาดซัด
โบกสะบัด แรงฝน ทนไม่ไหว
คลื่นชีวิต ลิขิตซ้ำ ระกำใจ
หม่นหมองไหม้ เหว่ว้า มาช้านาน
มรสุม รุมเร้า เราต้องสู้
ได้เรียนรู้ ปัญหา อย่างกล้าหาญ
ฝึกที่ใจ เสียสละ ชนะมาร
อภัยทาน เพื่อเขา เราจากกัน
ครั้นวันหนึ่ง จึ่งพบ ประสบพักตร์
ได้รู้จัก ในนาม แห่งความฝัน
สื่อเรียงร้อย ถ้อยคำ พร่ำรำพัน
แล้วเปลี่ยนผัน สู่วิถี ของชีวา
ดั่งดวงแก้ว แววฟ้า น่าถนอม
สู่กลางอ้อม อกใจ คนไร้ค่า
ด้วยรอยยิ้ม พริ้มพราย ประกายตา
สื่อรักมา เคียงคู่ ผู้รู้ใจ
หมั่นเพียรปลูก ต้นรัก ถักทอสาน
สองดวงมาลย์ คงมั่น มิหวั่นไหว
ด้วยสัตย์ซื่อ ถือรักยิ่ง เหนือสิ่งใด
ความจริงใจ ดุจโซ่ทอง คล้องชีวัน.....ฯ
15 เมษายน 2547 18:17 น.
ราชิกา
ร้อยลำนำ คำกลอน สุนทรสาร
ดุจตำนาน ความรัก ภักดีแสน
กาลเวลา ล่วงไป ไม่คลอนแคลน
แม้นอยู่แดน ถิ่นใด ใจคำนึง
ฝากฝังใจ ดวงนี้ ที่พร่ำหา
ห่างไกลตา ยังครวญ หวนคิดถึง
อยู่แสนไกล ใจฉัน นั้นรำพึง
เฝ้าคนึง ห่วงหา และอาลัย
จะอยู่เคียง ข้างเธอ เสมอรัก
ด้วยใจภักดิ์ ผ่องผุด พิสุทธิ์ใส
ดุจธารรัก ไหลเย็น เป็นสุขใจ
รักห่วงใย ดั่งโซ่ทอง คล้องชีวัน
แม้นตัวไกล ใจอยู่ คู่คลอเคล้า
จิตสองเรา เป็นหนึ่ง ซึ่งใฝ่ฝัน
ปรารถนา ครองคู่ อยู่เคียงกัน
รักนิรันดร์ มั่นใจ ไม่ลืมเลือน.....ฯ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
1074
