31 พฤษภาคม 2547 21:11 น.
ราชิกา
* โอ้ความรัก ประจักษ์ใจ ในดวงจิต
แห่งมิ่งมิตร คนดี ที่หวั่นไหว
รักนั้นแน่ จริงแท้ หรืออย่างไร
สื่อสายใย ยังห่วงหา เอื้ออาทร
* หลับตาลง ครั้งใด ใจเฝ้าเพ้อ
คิดถึงเธอ ในฝัน พลันหลอกหลอน
ลืมตาตื่น คราใด ให้อาวรณ์
ใยบังอร เงียบหาย กับสายลม
* ปล่อยให้เรา ครวญคร่ำ พร่ำเพ้อหา
โอ้กานดา จากไกล ใจขื่นขม
อยู่แห่งใด กลับมา ข้าระทม
รอชื่นชม น้องนาง เคียงข้างกาย
* ณ.วันนี้ ยังมี พี่คอยอยู่
โอ้พธู คนดี ที่ห่างหาย
กระท่อมน้อย คอยรัก จักมิวาย
ดาวพร่างพราย ดั่งสัญญา ว่าพี่รอ.....ฯ
30 พฤษภาคม 2547 16:14 น.
ราชิกา
ภาพของเด็ก ตัวเล็ก ไร้เดียงสา
ช่างโรยรา หม่นหมอง ครองโศกศัลย์
เดินเคียงข้าง บิดา มาคู่กัน
ในมือนั้น ลูกโป่งใส ให้แก้วตา
มองสายหนึ่ง พึงเห็น เช่นนี้หนอ
มือของพ่อ ถือไว้ ให้รักษา
สายน้ำเกลือ ต่อชีวิต ของลูกยา
หยดนี้หนา คือความหวัง พลังใจ
มองอีกสาย หลายหลาก มากสีสัน
ดุจความฝัน เด็กน้อย พลอยสดใส
ลูกโป่งสวย ด้วยรอยยิ้ม อิ่มเอมใจ
เด็กน้อยไซร้ สดชื่น รื่นฤดี
เป็นความสุข ของเด็กน้อย เฝ้าคอยหา
ปลอบวิญญา คลายทุกข์ ให้สุขศรี
พ่อแม่พราก จากมา หลายราตรี
กล่อมคนดี ให้คลายเหงา เศร้าฤทัย
แม้นทุกข์กาย เพียงใด ใคร่รักษา
เพื่อกายา หายทุกข์ สุขสดใส
หากดวงจิต ต้องการ กำลังใจ
ส่งมอบให้ เชื่อมจิตกาย สายสัมพันธ์.....ฯ
26 พฤษภาคม 2547 19:11 น.
ราชิกา
* แว่วเสียงขลุ่ย ขับขาน หวานด้วยรัก
พิศวงพักตร์ น้องนาง ปรางสดใส
ด้วยรอยยิ้ม พริ้มละมุน อุ่นละไม
สุดฤทัย ห่วงหา เอื้ออาทร
* ฟังเสียงขลุ่ย กังวาน ยังหวานแว่ว
เพลงพริ้วแผ่ว หว่างหทัย ให้ทอดถอน
จากแดนไกล สู่ห้วงใจ ไม่ร้าวรอน
ดั่งคำวอน ครวญคร่ำ พร่ำมิวาย
* เพลงขลุ่ยพริ้ว ลิ่วล้อลม พรมพร่างฟ้า
รัตติกา คืนนี้ มีจันทร์ฉาย
ขลุ่ยครวญคราง ชำแรก เบียดแทรกกาย
รักมิคลาย คอยอยู่ คู่เคียงกัน
* ดุจดั่งเทพ เทวัญ ในชั้นสรวง
สุดาดวง องค์ชายา ธิดาสวรรค์
อุ่นอกไอ ในอ้อมแขน แสนลาวัลย์
รักร่วมฝัน หญิงสุดซึ้ง เพียงหนึ่งเดียว.....ฯ
24 พฤษภาคม 2547 17:42 น.
ราชิกา
* ฉันจะกอด เธอไว้..ความทุกข์ยาก
แม้นลำบาก เพียงใด ใจยังฝัน
หุบเหวลึก ภูผาไพร พนาวัน
เราจะดั้น เดินผ่าน ธารน้ำตา
* ฉันจะกอด เธอไว้..ความปวดร้าว
แม้นเหน็บหนาว ซื่อตรง คงคุณค่า
กำลังใจ หาญสู้ สู่ศรัทธา
เราจะฟัน พร้อมจะฝ่า เพื่อหลักชัย
* ฉันจะกอด เธอไว้..ความใฝ่ฝัน
ทุกคืนวัน มิพรั่น ไม่หวั่นไหว
รักพร่างพราว ดุจดาวดวง ห้วงหทัย
ร่วมฝ่าไป สร้างทางฝัน ฉันและเธอ
* ฉันจะกอด เธอไว้..ในความรัก
มอบใจภักดิ์ ห่วงใย ให้เสมอ
ความผูกพัน ห่วงหา คราพบเจอ
ฝันละเมอ ข้ามขอบฟ้า นภาลัย.....ฯ
19 พฤษภาคม 2547 23:15 น.
ราชิกา
** วิถีทาง แห่งชีวิต อย่าคิดท้อ
คำว่ารอ อาจเป็น เช่นสวรรค์
จงใจเย็น เห็นจริง ทุกสิ่งพลัน
จะจำนรรจ์ ขานไข ในบทกลอน
** หากทำตัว เหมือนน้ำ ที่ล้นแก้ว
เกินไปแล้ว ไม่อยากฟัง คำสั่งสอน
อวดศักดา ว่าแน่ใจ ไม่สังวรณ์
ทุกขั้นตอน ฉันรู้จริง ยิ่งกว่าใคร
** คงไม่มี ใครเก่ง เกินฉันนี้
ด้วยเพราะมี อัตตา อนุสัย
ทิฐิครอง เหลือล้น จนใครใคร
ไม่กรายใกล้ เกลียดกลัว กลั้วราคิน
** หากทำตัว เหมือนแก้ว ที่ว่างเปล่า
ทุกเรื่องราว ร้อยเรียงคำ นำถวิล
เก็บเกี่ยวไว้ มากเหลือ เมื่อยลยิน
ดั่งธารริน ความรู้ คู่ความดี
** แล้วนำสิ่ง ที่ได้นั้น พลันวิเคราะห์
เลือกให้เหมาะ หลักการ ผ่านวิถี
ปรับปรุงตัว อัตตา อย่าให้มี
สร้างชีวี ด้วยปัญญา มรรคาลัย
** เป็นบุคคล ที่เลิศ ประเสริฐนัก
พร้อมคนรัก ร่วมทาง สว่างไสว
ดุจมณี ที่ผ่านการ เจียระไน
ดั่งแก้วใส กล้าส่องแสง ด้วยแรงตน......ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
หน้าส่วนตัว
1530
