27 มิถุนายน 2549 22:45 น.
ราชิกา
** ดั่งนกน้อย ผกผิน เที่ยวบินว่อน
กางปีกร่อน งามงด ดูสดใส
เจ้าท่องเที่ยว ป่าเขา ลำเนาไพร
ขอบฟ้าไกล กู่ก้อง ท้องนภา
** อิสระ เสรี มิสิ้นสุด
เปรียบประดุจ ตัวตน ที่ค้นหา
บินโดดเดี่ยว ท่องไป ในพนา
ไกลสุดตา ประเทือง ฟ้าเรืองรอง
** ประสบการณ์ ที่มี สร้างชีวิต
พรหมลิขิต ขีดไว้ ไม่มีสอง
ก้าวต่อไป มุ่งมั่น ตามครรลอง
เพื่อสมปอง สิ่งหวัง ที่ตั้งใจ
** ดั่งนกน้อย ผกผิน บินกลางหาว
เด่นสกาว สุขสันต์ มิหวั่นไหว
สักวันหนึ่ง พบคนดี ที่รู้ใจ
พร้อมบินไป ร่วมสร้าง ทางชีวา...ฯ
27 มิถุนายน 2549 22:21 น.
ราชิกา
** ยี่สิบหกมิถุนา เรียงร้อยมาลา
แด่ครูผู้สอนกลอนไทย
** อักษรากาพย์กลอนเร้าใจ มอบสุขสดใส
หทัยเปี่ยมล้นมนตรา
** รังสรรค์โคลง ฉันท์ เสภา มธุรสวาจา
รจนาพาใจเบิกบาน
** ท่านศรีสุนทรโวหาร สี่รัชกาล
เนิ่นนานด้วยวันเวลา
** ครุ่นคิดจิตหวนครวญหา ครูกวีเลิศฟ้า
อักษราหวานซึ้งตรึงใจ
** ท่านคือกวีแก้วแห่งไทย เพริศแพร้วพิศมัย
หาใครไหนเทียบเทียมทัน
** โลกซร้องระบือลือลั่น สุนทรภู่นั้น
เอนกนันต์ปราชญ์แก้วเกรียงไกร
** คือครูกวียิ่งใหญ่ เทิดทูนเหนือใคร
ทั่วไท้แหล่งหล้าธาตรี
** ขอน้อมก้มกราบอัญชุลี กายใจวจี
พร้อมพลีบูชา...ครูกลอน...........ฯ
24 มิถุนายน 2549 15:27 น.
ราชิกา
** หลับเถิด..นะคนดี....
ค่ำคืนนี้ มีน้อง คอยปองฝัน
ให้พักพิง อิงแอบ แนบชิดกัน
รักผูกพัน มั่นไว้ ในใจเรา
** ฟากฟ้า..มีจันทร์ฉาย....
ส่องประกาย รำพึง คิดถึงเขา
อวลไออุ่น กรุ่นจาง มิบางเบา
คงแนบเนา ห่วงหา ทุกนาที
** สายลม..พรมพริ้วพร่าง....
ดั่งน้องนาง เคียงประคอง มิหมองศรี
รักฉ่ำหวาน ซ่านซึ้ง ตรึงฤดี
ทั้งราตรี มีสุขแท้ แม้ห่างไกล
** หลับเถิด..นะคนดี....
รักที่มี คงมั่น มิหวั่นไหว
อิงอกแอบ แนบทรวง จากห้วงใจ
รักห่วงใย ให้เธอนั้น หลับฝันดี.......ฯ
18 มิถุนายน 2549 18:13 น.
ราชิกา
....( ชาย )....******
ย้อนมโน สำนึก ลึกในจิต
ย้อนชีวิต อดีตชาติ ประหลาดเหลือ
เหมือนปางก่อน ต่างเกื้อหนุน คอยจุนเจือ
จึงห่วงเอื้อ อาทร ดั่งดวงใจ
ให้วาบหวาม อบอุ่นใจ กระไรหนอ
เฝ้าคอยรอ แม้จะนาน สักเพียงไหน
เพื่อหล่อหลอม รวมเป็น หนึ่งฤทัย
เคียงกันไป คืนถิ่น ที่เคยเนา
คือความรัก ลึกซึ้ง ซึ่งพันผูก
หมั่นเพียรปลูก ต้นรักไว้ ไม่อับเฉา
ด้วยรักแท้ ประจักษ์แน่ สองใจเรา
เป็นดั่งเงา ส่งแรงใจ ให้แก่กัน......ฯ
....( หญิง )....******
จากภาพหนึ่ง ซึ้งใจ ในดวงจิต
พรหมลิขิต ดลใจ ยังใฝ่ฝัน
จะชาติใด รักปลูก เฝ้าผูกพัน
บุญร่วมสรรค์ สองวิญญา ได้มาเจอ
สื่อสายตา คราพบ ประสบพักตร์
เกิดความรัก ประทับใจ มิใช่เผลอ
ความลึกซึ้ง เชื่อมสายใย ให้ละเมอ
สื่อถึงเธอ คือคนดี ที่รอคอย........ฯ
17 มิถุนายน 2549 15:18 น.
ราชิกา
งามโขงไหลหลั่งล้น ธารา
หวานรักจักต้องมา โอบเอื้อ
คิดถึงติดตรึงตา วานบอก พี่เอย
ดวงจิตน้องกอบเกื้อ เกี่ยวก้อยกลางกรุง.....ฯ
** โขงเอยไหลเลยล่องไป สู่ท้องธารใส
หัวใจร่ำร้องเรียกหา
โขงเอยไหลเลยพัดพา นำรักของข้า
ช่วยฝ่าคลื่นลมครางครวญ
** โขงเอยไหลเลยไม่ทวน รักอย่าเรรวน
สู่ดินถิ่นแดนแสนไกล
เว้าวอนอ้อนหนุ่มฝั่งไทย สาวลาวสดใส
ฝากใจอ้อนคำรำพัน
** แม้นคนละฟากฝั่งกัน เฝ้าคอยทุกวัน
ผูกพันด้วยรักพี่ยา
คิดถึงน้องจึ่งได้มา วอนพี่คอยท่า
อย่าราแรมร้างห่างไกล
** โขงเอยเจ้าจงเป็นใจ นำรักข้าไป
สู่ในห้องใจคนดี
โขงเอยจงเป็นสักขี ขอรักเปรมปรีดิ์
ฤดีคู่กันตลอดไป
** ขออย่ามีความทุกข์ใจ สาวลาวหนุ่มไทย
มั่นในรักแท้แน่นอน......ฯ
หน้าส่วนตัว
1532
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟราชิกา
