19 กรกฎาคม 2549 22:14 น.

ไม่มีใครให้ฉันเรียกที่รัก

ร้อยฝัน

ไม่มีใครยอมให้เรียกที่รัก
แสนช้ำนักจะหาใครที่ไหนเหมือน
เจ้ากระต่ายก็คอยย้ำเฝ้าพร่ำเตือน
เฮ้ยนี้เพื่อน  ใจเย็น  ไม่เป็นไร

 อยากเรียกคุณปีกฟ้าว่าที่รัก
ต้องคิดหนักคุณแสนดีจะยอมไหม
ครั้นจะเรียกรูปหล่อพ่อเรไร
เอ๊ะนั่นใครแบกปืนมายืนรอ

 จะเรียกท่านที่รักดาวอังคาร
ก็กลัวคุณเยาวมาลย์เสียอีกหนอ
คิดจะเรียกนายเมาเหล้าไม่พอ
คุณเพียงออก็เงื้อขวดจะหวดเอา

จะเรียกคุณบินเดี่ยวจะดีไหม
โอ้ยยังไงแม่ยอดหญิงคุณลิงเศร้า
อยากจะเรียกคุณกันเองสักเบาเบา
แต่เอ๊ะคุณนงเยาว์เข้ามากัน

โอ้ยแล้วนี้ฉันจะเรียกใครดี
อ๋อยังมีครูใหญ่ใช่ไหมนั่น
แต่ดูสิมีสาวสวยมายืนยัน
คงต้องหันกลับไปหาใหม่แทน

จะเรียกคุณท่องเมฆาจะว่าไหม
แต่สองสาวหน้าใสสุดหวงแหน
จะเรียกคุณมนต์กวีว่าเป็นแฟน
ลูกสาวก็แสนน่ารักต้องหักใจ

คงหมดหวังนั่งเศร้าแล้วคราวนี้
จะหาคนดีดีได้ที่ไหน
โธ่เอ๋ยร้อยฝันแย่คงแก่ตาย
น่าอับอายไม่มีใครให้เรียกเลย


				
17 กรกฎาคม 2549 23:37 น.

น้ำ

ร้อยฝัน

จากหยาดฝนหล่นลงบนพื้นดิน
ระเรื่อยรินไหลผ่านเป็นธารใหญ่
หล่อเลี้ยงหลายชีวิตดำเนินไป
เป็นผู้สร้างความยิ่งใหญ่ให้ชีวา

จากละอองพรางรดเป็นหยดน้ำ
เริ่มกระหน่ำซัดสาดพิฆาตฆ่า
หากเกรี้ยวโกรธกัดกินดวงวิญญา
พสุธาหญ้าแพรกต้องแหลกราน   

 คือสายน้ำเลี้ยงหล่อต่อชีวิต
ดั่งสายโลหิตที่มีค่ามหาศาล
ชำระล้างหมองหม่นจนเบิกบาน
เมื่อไหลผ่านสร้างสุขให้ทุกคน

หากชีวิตฉันเป็นเช่นสายน้ำ
ที่เจ็บช้ำจะพัดไปให้คลายหม่น
แต่ความจริงฉันเป็นได้ก็แค่คน
ที่ต้องทนรับทุกอย่างอย่างที่เป็น


				
15 กรกฎาคม 2549 12:47 น.

ใจคนรอ

ร้อยฝัน

ป่านฉะนี้คนดีอยู่ไหนหนอ
รู้ไหมใจคนรอมันเปล่าเปลี่ยว
เหมือนหมดทางยืนคว้างอยู่คนเดียว
ไร้คนมาแลเหลียวเปล่าเปลี่ยวใจ
      หรือคุณลืมใครคนนี้ที่รออยู่
ไม่รับรู้จะโดดเดี่ยวสักแค่ไหน
ที่ทนรอมันผิดมากหรืออย่างไร
คุณจึงไม่คิดสนใจมาใยดี
    จากกันแล้วก็จบลบภาพฝัน
เคยสร้างสรรจากใจใยหลีกหนี
ลืมคำหวานเคยเอื้อนเอ่ยเผยวจี
รักที่มีกลับเลือนหายกับสายลม
    คุณรู้ไหมในใจมันเจ็บหนัก
เจ็บเพราะรักมลายคลายสุขสม
ยามคุณจากใจรับกรรมช้ำระบม
ใจตรอมตรมเพราะรักพรากจางจากไป
   ไม่เห็นใจใครคนนี้ที่คอยอยู่
จะให้กู่จนก้องร้องถึงไหน
ฉันทนเจ็บปานนี้ก็เพราะใคร
หมดเยื่อใยกันแล้วแจวจากจร				
4 กรกฎาคม 2549 23:19 น.

เจ้าหญิง

ร้อยฝัน

เจ้าหญิงของฉัน
ผู้เฝ้าฝันถึงทุ่งดอกหญ้า
ที่หอมอวลด้วยมวลดอกไม้นานา
เย็นฉ่ำด้วยสายธาราไหลริน
    เจ้าหญิงของฉัน
ผู้ที่มีฝันไม่เคยจบสิ้น
ผู้จะคว้าดาวมาสู่ดิน
ผู้ถวิลจะข้ามผ่านกาลเวลา
     เจ้าหญิงของฉัน
ผู้ที่ฝากฝันไว้ สุดขอบฟ้า
ผู้ที่ซ่อนเหงาไว้ในดวงตา
ผู้ที่ซ่อนมายาไว้เบื้องหลัง
    เจ้าหญิงของฉัน
รู้ไหมเฝ้าฝันอยากพบอีกครั้ง
ในยามโดดเดี่ยวเพียงลำพัง
เพราะมีความหวัง จากสิ่งเดียว
    เจ้าหญิงของฉัน
เมื่อโลกแห่งฝันมันเปล่าเปลี่ยว
เหมือนเส้นทางร้างไร้ใครมาเทียว
ฉันหวังคุณคนเดียวมาปลอบใจ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟร้อยฝัน
Lovings  ร้อยฝัน เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟร้อยฝัน
Lovings  ร้อยฝัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟร้อยฝัน
Lovings  ร้อยฝัน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงร้อยฝัน