27 พฤศจิกายน 2546 12:19 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ทหารหาญยอดนักสู้ศัตรูพ่าย
มาถึงคราวเจ็บไข้จนต้องหาม
แจ้งตำแหน่งชั้นยศปรากฏนาม
ผ่านการศึกสงครามมาโชกโชน
พยาบาลงันงกตกประหม่า
ใกล้เกษียรวัยชราถอดหัวโขน
ชำระล้างร่างกายตาเบิกโปน
ทหารซนสักคำว่า แสนเกิน
ได้เวลาเปลี่ยนเวรให้รุ่นน้อง
ยังสวยผ่องมองหน้าให้ขวยเขิน
น้องช่วยดูรอยสักว่า แสนเกิน
ช่างบังเอิญอ่านไม่ชัดวัดไข้ซม
วันรุ่งขึ้นพยาบาลสะคราญตา
รายงานว่ายอดทหารท่านรื่นรมย์
สักเนื้อเพลงเก่าแก่ แสนสุขสม
นั่งชมวิหคอยากเป็นนกเหลือเกิน.....
26 พฤศจิกายน 2546 13:57 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
คำสามคำกลั่นจากมันสมอง
ได้ตรึกตรองหลายหนหมดสงสัย
สำคัญแท้แน่นอนเหนืออื่นใด
ขอฝากให้ครวญคิดพินิจดู
ไม่สัญญาสาบานต่อศาลเจ้า
ไม่โอ้อวดวอนเว้าเอาโก้หรู
หวังแค่เพียงหัวใจใฝ่บำรู
อยากค้ำชูเกี่ยวข้องต้องเข้าใจ
มิได้หวังสิ่งใดมาตอบแทน
ไม่หวงแหนกั้นขวางวางเงื่อนไข
ขอมั่นคงจริงจังตลอดไป
ไม่หวั่นไหวแน่วแน่ไม่แปรปรวน
เพียงหัวใจปรารถนาบูชารัก
ซึ้งประจักษ์ลึกล้ำเกินผันผวน
จึงกล่าวคำสามคำย้ำทบทวน
ทุกคำล้วนแน่นหนัก ฉันรักเธอ..
25 พฤศจิกายน 2546 14:51 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ดวงตาที่ห่วงใย
ถึงแม้โลกสวยใสจะหยุดหมุน
ลมละมุนหยุดพัดสะบัดหาย
ใจฉันยังมีเธอไม่คลอนคลาย
มุ่งสอดส่ายเหลียวมองจ้องหาเธอ
พระจันทร์เพ็ญลับหายกลายจันทร์เสี้ยว
ยังกลมเกลียวรักมั่นอยู่เสมอ
ดาวหลบเร้นหายดวงห่วงละเมอ
ยังพร่ำเพ้อถึงวันร่วมฝันเคียง
ดวงอาทิตย์ลาโลกไม่ส่องแสง
ภูเขาแกล้งบดบังไม่ยินเสียง
ป่ารกชัฎต้นไม้ใหญ่ขึ้นรายเรียง
ยังเสนาะสำเนียงเคยเคลียคลอ
ดาวเดือนดับม่านเมฆมัวมืดมิด
ท้องฟ้าปิดครึ้มคลุ้มคลุมห้องหอ
ไม่เลือนลางสว่างกล้าจ้าเพียงพอ
ด้วยแสงใสเหมือนไฟช่อจากตาเธอ
ตาที่เอื้ออาทรคอยห่วงหา
ตาที่จ้องคมกล้าคราเราเผลอ
ตาที่ซึ้งสวยใสใจละเมอ
ตาที่เธอมัดหัวใจใครบางคน....
12 พฤศจิกายน 2546 15:36 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
กราบลงตรงตักหลวงพ่ออุตมะ
ท่านลูบศีรษะให้พรให้ศิล
ปีนี้หาได้พอมีพอกิน
ลูกนำกฐินมาทอดสามัคคี
ผลบุญได้ทำกรรมดีได้สร้าง
ไม่อาจลบล้างบาปกรรมก่อนนี้
แต่เพื่อบรรเทาเร่าร้อนฤดี
ทุกข์ใหม่อย่ามีชีวิตเลิศลอย
เสร็จเรื่องพระเจ้ามุ่งเข้าตลาด
ใกล้วัดดารดาษชาวมอญกลุ่มน้อย
เครื่องไม้เสื้อผ้าตุ๊กตาเพชรพลอย
แป้งหอมเปลือกหอยสร้อยหยกกำไล
เข้าชมเจดีย์ศรีวิสุทธิ์พุทธคยา
พุทธรูปโอ่อ่าหยกขาวอำไพ
สะพานไม้ยาวท่านสร้างให้ใช้
สัญจรเร็วไวใกล้วัดมั่นคง
จากเกริงกราเวียอ่อนเพลียนิดหน่อย
ตะวันเคลื่อนคล้อยถึงแดนพิศวง
ทางผ่านเรียกด่านเจดีย์สามองค์
ไทยจีนยกโขยงซื้อตั๋วผ่านแดน
พม่าเรียกขานชาวบ้านตองสู่
เดินเที่ยวชมดูอย่างไม่มีแผน
ไม่น่าสนใจกลับไปหาแฟน
กรุงเทพฯเมืองแมนงดงามอร่ามเรือง....
10 พฤศจิกายน 2546 13:45 น.
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พุทโธ่เอ๋ยนี่แหละหนาเขาว่าหญิง
ไม่ยอมรับความจริงชอบสงสัย
ใช้อารมณ์มองไม่ซึ้งถึงหัวใจ
ว่าผู้ชายเขาคิดอย่างไรกัน
ทุบตีอกชกหัวกลัวล่วงหน้า
เป็นข้ออ้างร้างลาเรื่องสงสาร
ขอถอนคืนถ้อยคำเคยจำนรรจ์
ว่าจะรักภักดีมั่นนิรันดร
เสือมีลายแม้จะตายยังไว้ศักดิ์
แข็งแต่ปากภายในยิ่งไหวอ่อน
หมดทางไปจนมุมถูกเขาต้อน
โฮกคำรามขู่ไว้ก่อนรักษาลาย
หากความเห็นของเธอสำคัญนัก
ฉันก็มีใจภักดิ์ไม่จางหาย
ขอถอนคำว่าสงสารเอาออกไป
เหลือแต่เพียงใจกายมอบให้เธอ..
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟฤกษ์ ชัยพฤกษ์
หน้าส่วนตัว
2575
