31 มกราคม 2553 16:13 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ยินเรื่องราวเล่าขานตำนานเหนือ
เศร้าใจเหลือความรักต้องหักสลาย
แผ่นดินต่าง..ใยมาแปลกแยกใจกาย
แม้นขวนขวายได้เจอก็เพ้อครวญ
เชื้อชาติกั้นหรือห้ามให้ไฟสิ้นเชื้อ
เช่นหนุ่มเหนือคงมั่นมิผันผวน
ราชบุตรไทยกับสาวพม่านะหน้านวล
รักหมดถ้วนกระบวนความงามเรืองรอง
สวรรค์กลั่นแกล้งหรือไรให้มีรัก
เจ้าน้อยภักดิ์เพียงนางวางสนอง
สุดจะคิดว่าความรักผิดครรลอง
มะเมี๊ยะต้องโศกาเศร้าอาลัย
นางสยายผมลงตรงแทบเท้า
ถูเบาเบาเบื้องบาทราชบุตรไหว-
หวั่นชาตินี้ที่ต้องพรากจากดวงใจ
ทอดอาลัยใจสลายในต่อมา
รอยจารีตกรีตใจไม่เคยสร่าง
ด้วยรักร้างสุมใจให้ปรารถนา
บทสุดท้ายก็รบเร้าเศร้าอุรา
มะเมี๊ยะลาเดินสู่..ประตูธรรม
...แบบว่ามาช้าไป..ขออภัยอย่างแรง..อิอิ
ฟังเพลง..มะเมี๊ยะ...http://www.4shared.com/file/116517523/316af09e/QJ25_03_-____.html
29 มกราคม 2553 22:11 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
หลงแสงจันทร์วันศุกร์จน...ตึกดก
พล่ามโกหก..ใหจัว..กลัวสับสน
จันทร์ลวงล่อ..เขวางาม..ตามแต่กล
ที่ต้องทนเพราะไม่มีที่..มูดอง
จึงรำพันฝันเฟื่องเรื่อง..ควักร่าม
เฝ้าไถ่ถาม..จายฉัน..สัมพันธ์สอง
จันทร์แอบยิ้ม..กลิ้มกรุ่ม..ตะคุ่มมอง
เหมือนจะฟ้องว่าน้องรักจัก..ไหลจาย
มิทันไรดาวพร่างฟ้า..มาต๊ากฝก
ให้วิตกยิ่งนักดาว..หับหลาย
หรือดาวรัก..แรงสี่..คลี่รักคลาย
พี่แพ้พ่าย..หมายจด..หมดเนื้อหมดตัว..
...อิอิ..แบบว่า...เคลิ้มหนัก..คริคริ
28 มกราคม 2553 11:48 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
.jpg)
ใต้ฟ้าพิมานมาศ ระดะชาติพงศา
กะหมังกุหนิงครา รวิลับทิฆัมพร
ราตรี ณ แดนด้าว มนน้าวฤทัยถอน
ยลจันทร์ก็สั่นคลอน ดนุเฝ้าเปล่าทรวง
วิหยาสะกำสุด ปิติบุษบาหวง
ภาพวาดพิลาสดวง สิริพักตร์ประจักษ์จำ
บรรทมมิสมคิด ขณะจิตรระวิงถลำ
กรรมก่อนสะท้อนนำ สติซ่านลุลานฝัน
เร่งพบประสบหน้า บิตุลามิเหหัน
ดาหานครยัน สละแล้วบุษบา
ด้วยรักสลักจิต นิรมิตเสมือนว่า
ภาพคุ้นละมุลตา จะสลายละลายลม
ชาติชายจะไว้ชื่อ และระบือกษัตริย์สม
มาดรักจะหักจม เพราะปะตาระกาหลา
กลศึกระทึกถี่ ปะทะทีขวัญผวา
รุกรับสลับหน้า อุระต้องกระแทกทวน
เลือดหลั่งเพราะคลั่งรัก มิตระหนักคนึงหวน
ทอดช้ำและกำสรวล ทุรกรรมกระหน่ำจินต์
...แบบว่า..
25 มกราคม 2553 16:29 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
เห็นไก่ป่าพญาหงส์ตรงเนินไศล
คิดหวั่นใจให้วุ่นครุ่นแหนหวง
ภาพเนรมิตตรึงติดตาอยากคว้าควง
จำเลยล่วงสู่แคว้นแดนศัตรู
ริมกาหลงคงคาธารานี้
ร่ายวจีตั้งจิตนิมิตรู้
น้ำเปลี่ยนสีฤดีร้อนว่อนอณู
คำนึงอยู่แต่หวังพบประสบเจอ
ท่ามพงไพรใจคงพะวงน้อง
ภาพลอยล่องเต็มฟ้าพาฝันเพ้อ
แดนเมืองสรองอยู่ทิศใดหมายอยากเจอ
น้องนางเธอหรือจะงามตามตำนาน
ริมฝั่งน้ำยามนี้มีลมพัด
ดึกสงัดใจลอยพลอยฟุ้งซ่าน
เห็นเสี้ยวจันทร์หวั่นรักจะหักราน
สุดสงสาร..ท้าวขุนลอ..พ่อคนงาม
...อิอิ..แบบว่า
18 มกราคม 2553 19:20 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
o ครุ่นคิดพิศวาส
ที่อาจจบสิ้น
ให้ถวิลรอยเก่า
รอยฝังอิ่มอาบ
กำซาบทรวงนี้
ฤดีรบเร้า
มาดคือผงเถ้า
ว่อนฟ้าสีเทา
ครุ่นเฝ้า..มิจาง
o จากน้องครานี้
เหลือที่อาวรณ์
อกห่อนบ่ห่าง
เกลียดโกรธใช่อยู่
ให้รู้เพียงนั้น
อย่ารั้นต้องร้าง
ถวิลหลังหนึ่งบ้าง
อย่าต้องครวญคราง
เมื่อร้างระทม..
...แบบว่า
หน้าส่วนตัว
1961
