17 ธันวาคม 2551 23:04 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ก่อนลมแปรแขมร์เลอจะเผลอหนัก
ต้องลมรักลมกวี....นี้พัดสิ้น
ขอบอกกล่าวเพื่อนชาวกลอนวอนได้ยิน
จะจบสิ้นนามนี้ที่........แขมร์เลอ
วันพรุ่งนี้จะมีแต่นามใหม่
นามนั้นไซร้...ไม่สำคุญนั้นจริงเหรอ
ลองเปลี่ยนเศร้าของลมแปรแขมร์เลอ
ให้พบเจอ " จะไม่เด็ด "เข็ดไม่เป็น......อิอิ
แบบว่า....อยากปลี่ยนแซ่อะครับ
16 ธันวาคม 2551 23:21 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
กลิ่นราตรีนี้เสน่ห์สนเท่ห์นัก
ทั้งกลิ่นรักละอองเจือไม่ขาดสาย
เตะจมูกเข้าคราใดใจละลาย
อยากเลาะสายลมมุดสุดฟ้าไกล
กว่าจะหมดกลิ่นหอมคงนานนัก
ทั้งกลิ่นรักกลิ่นเศร้าเคล้าหมอกสาย
ลมเบื้องบนพัดกลิ่นดาวพราวกระจาย
เป็นลมใต้ที่หอมหวลชวนดอมดม
กลิ่นราตรีนี้หนา....พาให้ฝัน
กลิ่นกรุ่นครันแตกซ่านซ่อนหวานขม
กลิ่นราตรี...คืนนี้คงจะเหมือนลม ฯ
ที่ซานซมกับความเศร้า....เศร้าวิญญา
15 ธันวาคม 2551 21:28 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
จะนับถอยคล้อยปีกี่หมื่นหน
ชายจน ๆ คนนี้หรือจะหวั่น
เพราะความรักที่ให้เธอกี่หมื่นวัน
ความสำคัญไม่เหลือแม้แต่วันเดียว
ก็เพราะเธอมีชายที่หมายไว้
ฉันตรอมใจอ้างว้างย่างเปล่าเปลี่ยว
ไม่อยากนับถอยหลังแม้แต่วันดียว
เพราะคงเปลี่ยวเหงาเศร้า...ในวันแต่งเธอ
แบบว่า......หลงรักลูกเจ้าสัวอะครับ...แต่เขา.....
9 ธันวาคม 2551 12:32 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
ตอนเธอเข้ามา
แววตาดูเศร้า
ปนเหงานิด ๆ
ฉันเองที่ผิด
ไปคิดสงสาร
ถ้าฉันรู้ก่อน
จะย้อนวันวาน
ไปพราก....สงสาร
ที่มีให้เธอ
ฉันนอนไม่หลับ
จับเข่าละเมอ
เฝ้าคิดเพ้อเจ้อ
ว่าเธอรักฉัน
เธอหลอกแต่แรก
แต่แรก...พบกัน
แนบเนียนอย่างนั้น
ใครกันจะไหวตัว
ตอนนี้ฉันแค่....
...ฉันแค่นึกกลัว
สั่นไปทั้งตัว...
ฉันกลัว....ผู้หญิง(หลายใจ)
8 ธันวาคม 2551 06:01 น.
ลมแปรแขมร์เลอ
เกลียวกุดสะดุดเข้า
รุมเร้าจากขวากหนาม
มรสุมที่รุมราม
สุดครั่นคร้ามเหลือกมล
เปลวแดดที่แผดเผา
เพียงเงาที่อยู่ทน
ความรัก...ของบางคน
ก็คงสลาย..ไปสักวัน (...มอบให้เธอ)
หน้าส่วนตัว
996
