22 กรกฎาคม 2554 11:52 น.

จันทร์หลุดลอย..

ท่ามราตรีสีทองผ่องนภากาศ
ผกามาศลอยปลิวลิ่วล่องหน
พระพายพัดสะบัดลอยคล้อยสายชล
ตวัดวนแล่นเชี่ยวเลี้ยวเลาะธาร
     จันทร์งามอร่ามองค์พะวงเฝ้า
จนรุ่งเช้าอุสาแสงแจ้งละหาน
เจ้าเลือนลับดับลอยมิคอยนาน
พร้อมกลืนกาลกับใจไปนิรันดร์
      ก่อนเจ้างามท่ามเดือนที่เกลื่อนฟ้า
ละมุลตาครามองต้องในฝัน
สง่างามตามจ้องพ้องรำพัน
สิ้นคืนนั้นโอ้ความฝันพลันมลาย
      ด้วยราหูสำแดงมากแรงฤทธิ์
สุดจะคิดคอยสะอื้นเจ้ากลืนหาย
เจ้าไปดีหรือไรในบั้นปลาย
โอ้จันทร์ฉาย...ที่กระต่ายคอยเฝ้าชม

....แบบว่า...แต่งไปเรื่อย..อิอิ