27 มิถุนายน 2552 22:23 น.
ละไมฝน
ยังคอยคุณอยู่ที่เก่า...เวลาเดิม
คุณนั่นเองเป็นฝ่ายจากฉันไป
แล้วไฉนมาพร่ำว่าช้ำหนัก
คุณสูญสิ้นเยื่อใยและไร้รัก
แล้วจะปักใจเชื่อเพื่อสิ่งใด
เคยวิงวอนขอฟังเพลงจากฉัน
ก็รู้ว่าสิ่งนั้นยากเพียงไหน
เคยหยอกล้อยั่วฉันเฉลยใจ
รู้ว่าไร้ถ้อยคำจำนรรจา
หวานแววตาคู่หนึ่งมิซึ้งหรือ
สัมผัสมือฉันไล้ร่างคุณละมุนค่า
หวานกอดรัดอ้อมแขนแทนวาจา
กอดแล้วคุณจำลาจำจากร้าง
เพราะฉันเป็นบ้าใบ้ไร้ญาติมิตร
เพราะชีวิตฉันร่อนเร่อย่างเหว่ว้าง
เพราะบ้านฉันคือศาลาอยู่ริมทาง
เพราะโลกกว้างเกินไปหรือไรกัน
โลกของฉันแสนเสรีสีสดสวย
ฉันจึงท่องโลกด้วยปีกแห่งฝัน
เสาะค้นหาความหมายรักนิรันดร์
พบแต่เพียงความฝันที่ว่างเปล่า
ฉันผวาตื่นทุกคืนที่หนาวเหน็บ
ฉันปวดเจ็บดวงใจมิคลายเศร้า
ฉันเฝ้ามองริมทางแม้ไร้เงา
ยังคอยคุณอยู่ที่เก่าเวลาเดิม...
..............
ละไมฝน
27 มิถุนายน 2552 22:10 น.
ละไมฝน
จะมากอดฉันไหม...ในคืนนี้
หากคืนนี้มีเธออยู่เคียงข้าง
คงสุขอย่างอบอุ่นและอ่อนหวาน
โลกทั้งใบใสกระจ่างอย่างคืนวาน
สดชื่นบานขานรับการกลับมา
การกลับมาของเธอเสมอฝัน
คอยนับวันนับคืนชื่นเสน่หา
เธอยังรัก ยังคะนึง ยังตรึงตรา
หรือเปล่าหนา ยอดรัก เคยพักใจ
เคยพักใจในฤดีฤดูกาล
ประทับใจวันหวานอันหวามไหว
เธอประจงจูบแก้มหอมถนอมใน
ประจักษ์ใจในคืนผ่านกาลเวลา
กาลเวลาผ่านเลยเฉลยฝัน
กาลครั้งนั้นเผยรู้สึกระลึกหา
กาลครั้งนี้ยังมีไหมในแววตา
กาลครั้งหน้าทอดยาวนึกหนาวใจ
นึกหวั่นไหวใยรักที่ถักสาน
เมื่อเนิ่นนานใยรักเคยถักไว้
อาจทิ้งคลายรอยร้างด้วยห่างไกล
เมื่อจากไปร้าวอุราจะมาเยือน
จะมากอดฉันไหมในคืนนี้
ฉันรอคอยคนดีมาเป็นเพื่อน
ฉันตั้งตาเฝ้าฝันนับวันเดือน
เสมือนอรุณรอแสงอุ่นจากตะวัน...
....................
ละไมฝน
หน้าส่วนตัว
972
