18 กันยายน 2552 16:26 น.

จดหมายจากนายฝันละไมถึงสาวขวัญละมุน ( ฉบับที่ ๖ )

ละไมฝน

จดหมายจากนายฝันละไมถึงกวีสาวเพียงพลิ้ว
ฉบับที่ ๖

สวัสดีบ่ายวันศุกร์ไม่สนุกสนาน
วันทั้งวันฝันเฟื่องแค่เรื่องงาน
ไม่เบิกบานอารมณ์สมฤทัย

ในบางคราหน้าที่ก็น่าเบื่อ
ไม่หลงเหลือเวลาน่าพิสมัย
อยากท่องโลกฝันบันดาลใจ
ราวกับไร้แรงรักมาผลักดัน

พอว่างงานก็เย็นย่ำมืดค่ำแล้ว
เจ้าขวัญแก้วคอยหวังจะรังสรรค์
แวะชมผลงานพี่ทุกวี่วัน
ละไมฝันขอบคุณอบอุ่นรัก

ใคร่ขอโทษที่ตอบจดหมายช้า
มิใช่ว่าไร้สัจจารักษาศักดิ์
แจ้งความนัยตามวาจาสวามิภกิ์
จงประจักษ์ใจว่ายังน่าคบ

อยู่บ้านนอกคอกนามาแต่น้อย
และไม่ค่อยเจริญไม่เจนจบ
อินเตอร์เน็ตไปไม่ถึงจึงเซาซบ
ฝุ่นตลบทางลูกรังร้อนแล้งจริง

ถึงนาแล้งมิแล้งใจให้ใครหมิ่น
มิสูญสิ้นความหวังใดในทุกสิ่ง
จดหมายกลอนถึงใจจากใจจริง
แม้นเวลาหยุดนิ่งไม่ทิ้งฝัน

ผลงานน้องพี่แวะอ่านผ่านตาบ้าง
เวลาว่างกลับไม่เอื้อเกื้อคำขาน
ได้ชื่นชมสมอุรามาช้านาน
ช่างแสนหวานกลอนรักสลักใจ

นับแต่จดหมายฉบับที่ห้าอุราหนาว         
เหินห่างสาวขวัญน้องผู้ผ่องใส
เพียงพลิ้วเพลินกมลอยู่หนใด
หนึ่งหทัยพี่หวนหาสุดาดวง

คิดถึงกันวันละนิดมิ่งมิตรแก้ว
ตระหนักแล้วแววฝันรำพันห่วง
ทิวากาลผ่านราตรีวลีลวง
ละเลยช่วงกลอนหวานสำราญคำ

หยุดหลายวันฝันถึงดาวสกาวฟ้า
เหนือภูผาดาดาวพริ้งพราวฉ่ำ
น้ำค้างย้อยหยาดฟ้ามาพรมพรำ
ได้ดื่มด่ำธรรมชาติอากาศดี

ชวนเพื่อนพ้องท่องภูสู่ผาสวย
อุดมด้วยพืชพันธุ์เฉดสันสี
นั่งตกปลาบนเรือพายร่ายกวี
ครั้นราตรีนอนกางเต็นท์เย็นน้ำค้าง

ภูผายล ดลใจให้เพ้อละเมอหา
ดุสิตา...ลดาวัลย์สวรรค์สร้าง
เสกดอกหญ้าราชินีสีม่วงจาง
แต้มลานกว้างกว่ากว้างระหว่างภู

ท่องภูเสือ ภูผายล จนภูก่อ
งามจริงหนอตัวเราอับเฉาคู่
นั่งดูนก นกกระเต็นเต้นบนภู
น่าอดสูอายสกุณาแสนอาดูร

หอบดวงดาวช่อผกามาฝากขวัญ
มอบกำนัลต่อไมตรีที่เสื่อมสูญ
เวลาว่างแทบไม่มีเลยแม่คุณ
ทั้งงานบุญงานสอนให้อ่อนแรง

เพราะฝันถึงจึงร่ายกลอนมาวอนว่า
เพียงพลิ้วจ๋าอย่าหน้าหงิกเป็นพริกแห้ง
ที่ห่างหายนานเนาทั้งเช้าแลง
เปล่าเสแสร้งเบี้ยวต่อกลอนฉะอ้อนใจ


ฝีมือกลอนพี่ด้อยถ้อยคำหวาน
มิเปรียบปานขวัญตาผู้หน้าใส
ขอชื่นชมคมคำเลิศล้ำใน
ค่าสมัยวรรณศิลป์วิญญาณกวี

.................นายฝันละไม				
18 กันยายน 2552 14:38 น.

กระบม

ละไมฝน

กระบม

"กระบม" ครวญระทมห่มไห้
คอยข้าวสุกใหม่
หอมหวนอวลไอ
ร่ำไห้ละเมอคราง

มาเถิดหนา...ข้าวมา  อย่าร้าง
ข้าวขาวเหินห่าง
หลายคราครวญคราง
เช้าค่ำฤทัยเหงา

มาลาหอมจรุงรุ่งเช้า
เพียงข้าวเหนียวเก่า
เม็ดเดียวบรรเทา
เท่านั้น...นิทราฝัน

หมายเหตุ:  
กระบม คือ  ภาชนะชนิดหนึ่ง  ทำด้วยไม้หนา รูปทรงกลม  ส่วนกลางเป็นร่องลึกเล็กน้อยสำหรับรองส่วยข้าวเหนียว
.........
ละไมฝน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละไมฝน
Lovings  ละไมฝน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละไมฝน
Lovings  ละไมฝน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟละไมฝน
Lovings  ละไมฝน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงละไมฝน