17 มิถุนายน 2546 01:32 น.

ลำน้ำน่านรับดูแลหัวใจผู้หญิงไร้เงา

ลำน้ำน่าน

ขอฝากใจให้หนุ่มลำน้ำน่านช่วยดูแล ..........ผู้หญิงไร้เงา

เมื่อหนุ่มลำน้ำน่านมาเยือนแดนดินถิ่นปักษ์ใต้
ให้สุขใจหนักหนาน่าฉงน
เวลาหนุ่มลำน้ำน่านกลับไปใจร้อนรน
ให้กระวนกระวายใจหายไป

เห็นทีหัวใจนี้ที่หายไป
คงติดตามหนุ่มลำน้ำน่านแดนไกลไปแน่แท้
ถ้ายังงั้นผู้หญิงไร้เงาขอฝากใจให้ดูแล
อย่าให้สาวเมืองเหนือมารังแกโปรดดูแลให้ดี ๆ

แต่ถ้าหนุ่มลำน้ำน่านไม่ต้องการดูแลหัวใจผู้หญิงไร้เงานี้
ขอเถอะนะหนุ่มลำน้ำน่านคนดีอย่างทิ้งขวาง
เพราะหัวใจผู้หญิงไร้เงานั้นแสนจะบอบบาง
และต้องการจะอยู่ข้าง ๆ กับหนุ่มลำน้ำน่านผู้แสนดี

แต่ถ้าหนุ่มลำน้ำน่านยินดีจะดูแล
ผู้หญิงไร้เงาคงสุขใจแน่แท้แล้วคราวนี้
เพราะได้ใจของหนุ่มลำน้ำน่านผู้แสนดี
เป็นคู่ชื่นชูชีวีให้ใจนี้สุขนิรันดร์ 

.......................

ลำน้ำน่านรับดูแลหัวใจผู้หญิงไร้เงา...........ลำน้ำน่าน

ร้อยจำเรียงเขียนกลอนตอนพลัดพราก
เป็นคำฝากอ้อนใจใครคนหนึ่ง
ด้วยอุ่นไอความรักปักตราตรึง
ตามคะนึงครุ่นคิดจิตรำพัน

คุ้นกลิ่นกรุ่นแก้มเจ้าคราวครั้งก่อน
เคยเว้าวอนขอใจมาแกล้มฝัน
ซบอุ่นอกอ้อมใจใต้เงาจันทร์
ห่มใจพลันหนาวคลายใต้ราตรี

มาวันนี้ดวงใจเริ่มตระหนัก
เกสรรักที่หว่านกลางใจนี้
เริ่มแตกหน่อช่อชันฝันระวี
ดวงใจพลีเป็นปุ๋ยใจให้นงราม

หอบดอกรักไปบานกลางใจน้อง
ตีตราจองสาวใต้แดนสยาม
ร่วมบ่มเพาะต้นรักดอกความงาม
เป็นนิยามบุพเพฯ เห่กล่อมใจ

ยินเสียงครวญฝากรักมากับลม
ฝากชิดชมด้วยกลอนสนองให้
ว่าอยากฝังรอยรักไว้กลางไพร
จักรับไว้หากพลีใจหนุ่มนา

ลำน้ำน่านที่ไหลผ่านในวันนี้
แสนเปรมปรีด์ได้คู่แท้แม่บุปผา
หญิงไร้เงาสาวแดนใต้นครา
เป็นบุญตาบุญใจไหนเปรียบปาน

รอเพียงวันเวลาพาเคลื่อนคล้อย
จักตามรอยทางรักสมัครสมาน
ไปสู่ขอตามประเพณีมีมานาน
ลำน้ำน่านหญิงไร้เงาได้เคล้าเคียง
				
11 มิถุนายน 2546 23:39 น.

ลำน้ำน่านเที่ยวปักษ์ใต้...ไปกับผู้หญิงไร้เงา

ลำน้ำน่าน

ชวนหนุ่มลำน้ำน่านเที่ยวปักษ์ใต้.........ผู้หญิงไร้เงา

อยากจะชวนหนุ่มลำน้ำน่าน
มาเที่ยวบ้านแถวปักษ์ใต้
ซึ่งมีธรรมชาติดี ๆ ให้ดูมากมาย
แต่ไม่รู้หนุ่มลำน้ำน่านจะว่างไหมช่วยตอบที

ถ้าว่างจริ ง ๆ ก็จะพาไปเที่ยวสวน
ไปชมความงามของมวลหมู่พฤกษา
หรือถ้าไม่ชอบใจก็จะพาไปล่องธารา
ไปดูนกตกปลาตามชอบใจ

หรือว่าหนุ่มลำน้ำน่านอยากจะเที่ยวแถวน้ำตก
หรือว่าจะชมวิหกนกน้อยใหญ่
หรือว่าต้องการจะไปเที่ยวป่าเขาลำเนาไพร
ซึ่งผู้หญิงไร้เงาจะพาไปถ้าหนุ่มลำน้ำน่านสนใจจะมา

แต่ถ้าหนุ่มลำน้ำน่านไม่สนใจหรือไม่ว่างก็ไม่เป็นไร
ผู้หญิงไร้เงาจะขอชวนคนอื่นไปคงไม่ว่า
เพราะอุตส่าห์ตั้งโปรแกรมมาล่อตา
ต้องดูซิว่าหนุ่มลำน้ำน่านจะมาหรือเปล่าเล่าตอบที

........................

ลำน้ำน่านอยากเที่ยวปักษ์ใต้.............ลำน้ำน่าน 

ยินกล่าวเชิญขับขานผ่านงานกลอน
ให้นิวรณ์ถปักษ์ใต้แดนสยาม
ถิ่นสะตอหนังตะลุงโนราห์ราม
ลูกสาวงามนามจริงหญิงไร้เงา

ให้วาบปราดดวงจิตคิดฝันใฝ่
อยากหอบใจเที่ยวไปไล่ความเหงา
ธรรมชาติเสกสรรค์มานานเนา
วับแววเงาวัฒนาผาถ้ำทอง

ไปชมสวนเขตร้อนผ่อนกายพัก
ทั้งสวนผักสวยยางงามทั้งสอง
ดูนกป่าธาราไพรน้ำแร่นอง
ชิมตอดองลูกเหรียงเคียงน้ำเคย

ยอดหัวครกพุงปลาท้าทายปาก
ลูกบ่าวอยากเสนอตัวเป็นลูกเขย
หัดกรีดยางชิมลูกเนียงให้คุ้นเคย
แล้วชิดเชยลูกสาวชาวสวนยาง

จึงตกปากรับคำนำสนอง
ตามครรลองแผนการที่วาดหวัง
จะมอบตัวหัวใจไปเด่นดัง
สุขสมหวังกับสาวใต้น้ำใจงาม

น้องสาวเห้อพี่บ่าวนั้นรักแท้
ยากหยั่งแท้พ่อดุไหมใคร่อยากถาม
จะเที่ยวไปต้องถามไถ่ให้รู้ความ
ล้ำลือนามคนใต้ร้ายเอาการ

หากทั้งหมดจดใจในคำตอบ
พ่อเห็นชอบน้องเห็นงามตามคำสานส์
จะหอบเสื้อหอบผ่อนตามนงคราญ
ปักถิ่นฐาน ณ แดนใต้ไปชั่วกัลป์

...............
ตกปากรับคำเชิญผู้หญิงไร้เงา จริงๆ แล้วอยากไปกรีดยางมาก อยากเป็นหนุ่มสวนยาง ตื่นแต่เช้า ถือตะเกียงถ่านหิน ไปกรีดยาง เวลาฤดูร้อนมา สวยยางก็ผลัดใบ ดูสีน้ำตาลพราวไปหมดทั้งสวน.....
				
11 มิถุนายน 2546 00:58 น.

รักซ่อนเร้น...ฤาจะงามเด่นเช่นบุปผชาติ

ลำน้ำน่าน

อรุณรุ่งกลางลานหญ้า       
ผ่องประภาคราแรกเห็น
เคลิบเคลิ้มเริ่มไหวเอน   
กรุ่นกำจายคล้ายซ่อนกลิ่น

ยั่วใจก็หลงชม                 
ใคร่ดอมดมทั้งยลยิน
เมฆพราวขาวระริน         
โอบรัดใจให้พิศมอง

ประทินกลิ่นเกลื่อนฟ้า         
ดั่งโหยหารักสนอง
ขอบฟ้าราวเรืองรอง         
ฉาบดวงใจให้รุ่งราง

ระวีคลี่ดอกไม้                 
น้ำค้างไพรใยมุมบาง
นางแย้มแกล้งสอางค์      
ดอกทองหลางร่วงลานดิน

หมอกแดดเริ่มระบัด        
ริ้วลมพัดเพชรไพลิน
ตะแบกอินทะนิล              
อาบแสงฝันพรรณราย

ระหงส์ทรงบาดาล             
เอ่ยขับขานรักเล่ห์ลาย
ดอกไหนใคร่ตื่นสาย        
หอมพิสุทธิ์สายหยุดใจ

หน้าวัวจั่วใบเงิน              
น้ำตาหล่นซบอกใคร
ระกำช้ำทรวงใน              
หอมมิวายมาลิลา

ชมนาดดาษดอกนวล       
พ้อลำดวนอย่าแรมลา
รักใดใคร่ปรารถนา        
แสวงใจไปหาความ

ลานฝันพันธุ์ดอกไม้        
บ่มลานใจให้วาบหวาม
บานไว้ให้เห็นงาม          
ใช่ซ่อนเร้นเช่นรักใคร

เด็ดเดี่ยวมาเสียบทรวง   
ควรคู่ควงกับดอกใด
ดอกรักภักดิ์ใจไว้            
จนโรยลากลีบร่วงลง

สวาทมาตรรักแท้           
ตรองให้แน่ก่อนไหลหลง
หอมหวานดอกไม้ดง       
สัจกว่าคนร้อยดวงใจ

.............
คนเรามักแสวงหาความงามและคุณค่าแห่งจิตใจที่ไกลตัว จนบางครั้งฝันไฝ่ จนเป็นเหตุแห่งทุกข์และรานร้าวใจ.....สำหรับดวงใจที่เคยผิดหวังกับความรักมานานหลายครา ดวงใจก็คงเหมือนกับดอกไม้ที่โดนเด็ดมาขยี้เสียจนแหลกราญ ในวันนี้กับหัวใจดวงเดิมที่พลีใจให้ธรรมชาติและดอกไม้...รักงามที่ไม่มีพิษภัย  และเหนือสิ่งอื่นใด..น่าพิศมัยยิ่งกว่าคนร้อยหัวใจยิ่งนัก..

				
7 มิถุนายน 2546 00:00 น.

ดอกแก้วกลางดง

ลำน้ำน่าน

หอมหอมตริตรองใจ	
ดอกไม้ไพรแก้วกาหลง
โดนเด่นอยู่กลางดง	
งามสะพร่างหว่างหัวใจ

อาทรภมรเมือง		
บ่ชำเรืองแลผู้ใด
ใจรักภักดิ์ดีไว้		
ประพาสป่า ณ แดนดิน

ฤดูก็คล้อยเคลื่อน
บ่ได้เยือนแก้วกระถิน
บ่มช้ำกล้ำกลืนกิน
หนาวจำทนจนรุ่งราง

ระยิบระยับพราว
กลีบพรายขาวดั่งดาวพร่าง
จะรักหรือผ่อนวาง
ดลหัวใจให้ป่วนแท้

แมลงภู่ผึ้งป่าดอน
อยากคลึงคลอนดอกดวงแด
เพราะรักยากหักแท้
จึ่งชอกช้ำกับบุพเพฯ

บานงามนามมงคล
คลอหยาดฝนพรมเสน่ห์
สูงส่งใช่รักเล่ห์
ทั่วทั้งผองครองบูชา

ควรคู่ด้วยผึ้งหลวง
ดุจดาวดวงสถิตย์ฟ้า
ผึ้งป่าเหล่านกกา
อย่าแม้นเปรียบเทียบความงาม

อัญเชิญเข้าครองเมือง
รักเรื่อเรืองระบัดนาม
ดอกแก้วก็ไหวหวาม
บริสุทธิ์เกินกล่าวพรรณ

จำจรก็ตัดใจ
อันผึ้งไพรไหนสำคัญ
อกร้าวใคร่อาสัญ
อยู่อ้างว้างกลางดงแดน

..........................
คนไทยโบราณเชื่อว่า เรือนใดปลูกต้นแก้วไว้ประดับบ้าน ทำให้คนในบ้านมีความสุขและมีคุณค่าสูง เพราะคำว่าแก้วนั้นหมายถึงสิ่งที่ดีมีค่าสูง เป็นที่นับถือบูชาของคนทั่วไป ซึ่งโบราณได้เปรียบว่า เหมือนดวงแก้ว  ดอกแก้วมีกลีบดอกขาวพร่างบริสุทธิ์  หอมนวล แมลงภู่ผึ้งชอบตอมตรมยิ่งนัก  และถือเป็นไม้มงคล คู่ควรกับสิ่งทีดีๆ สูงส่ง..เสมอ ... แต่ในวันนี้นั้นลำน้ำน่านเป็นเพียงผึ้งไพร...

(ไม้ประดับดอทคอมเอื้อเฟื้อข้อมูล)
				
6 มิถุนายน 2546 23:40 น.

ปักษาสวรรค์

ลำน้ำน่าน

นกน้อยคล้อยบินมา    
ใต้เมฆาพายัพหลง
กรีดปีกล่องลมดง         
ดั่งนางหงส์เหิรเวหา

ระเด่นเห็นเรื่อเรือง    
งามปลดเปลื่องนางพญา
ลวดลายชวนชายตา    
เสน่หาประภัสสร

ดวงใบเรียวไข่รูป       
จวนพรมจูบแนบใจนอน
ออดอ้อนก็ถอดถอน     
จึงจากจรบินหนีไป			

ท้าลมแดดระยับ          
กลัวร้างลับรักฤาไหว
สวรรค์บรรดาลใจ       
แม่นกไพรให้อวดงาม

ระวีคลี่กลีบดอก          
งามมิหยอกจึงเอ่ยถาม
ใช่เด่นเช่นชื่อนาม     
หรือเพียงความให้หวั่นใจ

จะร้างกระไรอยู่          
ใคร่ผูกชู้สวาทไว้
หลงงามดอกทรามวัย   
งามกลางใจนางสวรรค์

กอแยกแตกหน่อน้อย  
อาบแดดพร้อยค่อยพิศพรรณ
วอนรักปักษาสวรรค์    
อย่าด่วนพลันหักอกใคร

.........................
ปักษาสวรรค์เป็นพืชที่มีความสวยงาม โดยเฉพาะดอกของมันที่ดูแล้วคล้ายกับนกที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า จะปลูกไว้เพื่อชมดอกโดยเฉพาะ ใบมีสีเขียวเข้มคล้ายรูปไข่ ยามออกดอกประโลมใจผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก.....
(ไม้ประดับดอทคอม อนุเคราะห์ข้อมูลและภาพ)
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลำน้ำน่าน
Lovings  ลำน้ำน่าน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลำน้ำน่าน
Lovings  ลำน้ำน่าน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟลำน้ำน่าน
Lovings  ลำน้ำน่าน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงลำน้ำน่าน