23 เมษายน 2551 09:34 น.
ลิขิตใจ
จับปากกา มาเขียนกลอนเพื่อสอนรัก
แม้จะถักไม่สวย รวยคำหวาน
แม้จะไม่มีเสน่ห์ แต่ก็เท่ห์เอาการ
แม้ว่าคำจะไม่หวาน บาดใจใคร
อยากรู้จักใครสักคน คิดว่าใช่
มาผูกสานสายใย ให้ใจฉัน
มาเติมเต็มสิ่งขาดหาย ให้แก่กัน
ผูกสัมพันธ์หัวใจให้แน่นเกลียว
อยากรักเขาแต่เขาก็ไม่รัก
จำต้องคอยอกหักไปทุกครั้ง
เรารักเขาแต่เราต้องเจ็บจำ
เฝ้าปลอบช้ำหัวใจให้ตัวเอง
แต่ก็ยังหวังว่าจะได้พบ
ได้บรรจบพบใคร ที่ไม่หนี
และจะหัวใจเธอคนนี้
มาครอบครองไว้ที่ในใจเรา
หากวันนั้นมาถึงใจคงสุข
จะเฝ้าปลูกความรักให้เติบใหญ่
จะทะนุถนอมเฝ้าห่วงใย
คอยเอาใจแต่เธอเสมอไป
............. รักนะ......ตลอดเวลา.............
1 เมษายน 2551 10:25 น.
ลิขิตใจ
ถึงเมื่อก่อนเราพูดกันได้ไม่ดีพอ
แต่วันี้ขอแก้ตัวอีกสักหน
ให้เราเปิดใจดูใครสักคน
ที่เคยรักอย่างล้นเกินห้ามใจ
เราไม่เคยพูดกันดีถึงประโยค
ความโมโหเริ่มราวโรจน์เกินยั้งได้
แต่ใครจะรู้ว่าเรารักกันเท่าใด
ไม่อยากให้มีใครมาแบ่งปัน
แต่วันนี้เราขอถอยออกมาก่อน
เพื่อทบทวนความหลังที่ฝังอยู่
ให้บทเรียนที่เคยมีมาเป็นครู
จะไดรู้ว่าใจเราเป็นอย่างไร
รอได้ไหมเธอรอฉันไปก่อน
รอเพื่อให้ความแน่นอนใจดวงนี้
รอเพื่อว่าสักวันที่จะดี
รอเพื่อที่วันของเราจะสุขใจ
เธอทำงาน ฉันต้องเรียนเพื่อให้จบ
เพื่อวันที่เราได้พบ รักกันใหม่
เพื่อที่เราสองคนได้สุขใจ
เพื่อจะได้ไม่พรากจากกันเลย
1 เมษายน 2551 10:11 น.
ลิขิตใจ
จากกันไป ก็ตั้งนาน
ผ่านเลยไป ก็หลายปี
เลยไม่ค่อยจะแน่ใจ ในวันนี้
เธอจะมีใครให้ใฝ่ฝัน
จากกันไปก็หลายปี
แต่หัวใจฉันยังผูกพัน
ยังจดจำยังรักเธอคงมั่น
ที่ผูกพันหัวใจไม่เคยลืม
ถึงวันเวลาจะผันผ่าน
ถึงมันเนิ่นนานจนใจเปลี่ยน
แต่ความรักที่มีให้ยังหมุนเวียน
ไม่เปลี่ยนไปตราบนานเท่านาน
แม้ห่างกันไปนานหลายปี
แต่คำรักคำนี้ ยังมีให้
ทุกคำที่เคยกลั่นกรองจากหัวใจ
วันนี้ยังมีให้เธอเหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
1325
