14 ธันวาคม 2552 09:37 น.
ลุงเอง
... ด้วยปิติยิ่งนักงานครั้งนี้
ที่เรามีส่วนร่วมครั้งยิ่งใหญ่
โครงการจัดบรรพชาของปวงไทย
อุปสมบทเทิดไท้องค์ราชา
... เดิมกำหนด ๘๓ ตามขอบเขต
รองผู้ว่าสละเพศเหตุศรัทธา
บวชถวายในหลวงบรรพชา
นายทหารอีกมากหน้ามาพร้อมเพรียง
... หัวหน้าศาลพร้อมผู้พิพากษา
น้อมใจมาร้อยเรียงพร้อมกล่าวเสียง
บรรพชาอุปสมบทเพียร
ร้อยดุจเรียงดวงใจให้พระองค์
... ยอดการบวชครั้งนี้เกินเป้าหมาย
หนึ่งร้อยเจ็ดสิบหกรายใจประสงค์
อยู่จนครบกำหนดอย่าเอกคง
นอ้มใจส่งให้พระองค์ทรงปรีเปรม
... แสนปลื้มใจได้พาพระทั้งหมด
มาลงนามกันครบสุขเกษม
ห้าธันวาจุดเทียนชัยใจบรรเลง
ชัยมงคลคาถาเสียงดังกังวาน
... แม้จะเหนื่อยแต่กายใจเป็นสุข
ขอพระองค์ปลดทุกข์โรคาพาธ
อธิษฐานแม้ใครคิดบังอาจ
จงพินาศย่อยยับทั้งตระกูล
17 พฤศจิกายน 2552 19:11 น.
ลุงเอง
หากลุงแทนเป็นต้นผลขัดแย้ง
ขอแสดงความรับผิดคิดไม่ถึง
เราพี่น้องพร้อมเพื่อนควรคนึง
รวมเป็นหนึ่งนึกถึงความร่มเย็น
หากเรายังแบ่งพรรคเข้างัดข้อ
เด็กคงล้ออ้อผู้ใหญ่มองไม่เห็น
เราจะสอนบอกเขาเศร้าลำเค็ญ
ด้วยว่าเห็นต้นแบบแยกแตกกัน
วันนี้เราทั้งแผ่นดินสิ้นความสุข
ตรอมแต่ทุกข์ทั่วถิ่นน้ำตาหลั่ง
ทั้งภาคใต้ตะวันออกต้องจาบัลย์
เลือดไทยหลั่งทหารกล้าน่าเศร้าทรวง
จงหันหน้ากับมามาสร้างชาติ
อริราชนอกบ้านนั้นไม่ห่วง
แต่ศึกในให้หวั่นไทยทั้งปวง
หากยังหวงแผ่นดินรินน้ำใจ
13 พฤศจิกายน 2552 10:53 น.
ลุงเอง
เห็นหน้าตาอย่างนี้หรือสงสาร
มีใครบ้างเคยรู้ว่าทุกข์เข็ญ
ออกจากวัดแต่เช้ากลับค่ำเย็น
ชาวบ้านเห็นว่าสุขสนุกเที่ยว
เขาไม่รู้ว่าเราภาระหนัก
หลายครั้งวัดมิได้กลับให้ห่อเหี่ยว
เขาคงนึกว่สนุกเสียจริงเชียว
ได้ออกเที่ยวที่แท้แสนเหนี่อยกาย
มิใช่ว่าเรานั้นเก่งนักหนา
แต่จะหาผู้แทนแสนยากหลาย
หลายครั้งฝืนสู้งานแม้ไม่สบาย
เข้าห้องต้องทิ้งกายไข้รุมโทรม
เพียงพักผ่อนได้นอนพอสักตื่น
ฉันยาพอฝื้นกายงามรอโถม
ความภูมิใจเท่านั้นที่ประโลม
ให้ยังโคลงร่งสู้แม้รู้ตัว
12 พฤศจิกายน 2552 11:53 น.
ลุงเอง
บุคคลล้วนต่างกรรมนำชีวิต
ถูกหรือผิดวิบากบอกเหตุผล
ปัจจุบันนำทางรู้เล่ห์กล
จักส่งผลบ่งบอกมิหลอกลวง
อันว่ากรรมการกระทำหาใช่อื่น
สติลืมจึงผลาดมิคิดหวน
ใช่อารมณ์บ่งบอกมิใคร่ครวญ
ด้วยหลงบ่วงตัณหาพาทุกข์ตรม
ขาดหิริ-โอตตัปปะละศีลสัตย์
เป็นบุคคลตระบัดสัตย์กรรมสาสม
ไร้ที่อยู่อดสูดุจใช่คน
เหตุทำตนทรยศหมดแผ่นดิน
บุคคลล้วนมีกรรมนำลิขิต
รู้ถูกผิดยังคิดให้ติฉิน
ให้เขาด่าโคตรเง่าด้านชาชิน
คนที่ชื่อ "ทักษิณ" ตายทั้งเป็น
8 พฤศจิกายน 2552 19:49 น.
ลุงเอง
วัฏจักรผันเปลี่ยนเวียนกลับ
ให้รู้รับฤดูที่แปรผัน
ปลายวสันต์เข้าสู่เหมันต์
ลมหนาวนั้นมาเยือนเหมือนเช่นเคย
แต่ว่าฉันนั้นก้าวปลายชีวิต
ที่ลิขิตชีวิตอย่างเปิดเผย
งานทุกอย่างรับผิดชอบมิละเลย
วัยล่วงเกินอ่อนล้าทั้งกายใจ
จะมีใหมที่ใครมาสานต่อ
ที่ไม่ท้อต่องานไม่หวั่นไหว
ค่าตอบแทนไม่คุ้มค่าที่ทำไป
แต่ว่าความภูมิใจยิ่งใหญ่เกิน
ก่อนจะถึงวันนั้นยังยืนหยัด
แม้ได้พักต้องหาข้อมูลเสริม
ยังมีงานสร้างคนรอต่อเติม
มิได้เพลินอย่างที่เขาเข้าใจ
ภาวนาหาผู้เสียสละ
ที่ยอมละความสุขสร้างชุดใหม่
เข้ามาเสริมเติมกิจพร้อมก้าวไป
ไม่สนใจเอกลาภเป็นฉากเงา
ก่อนจะล้มฉันคงนอนตาหลับ
ดุจใบไม้ผลัดเปลี่ยนแทนขั้วเก่า
ใบแก่ล่วงใบใหม่งอกแทนเรา
ก่อนที่เขาเอาร่างเราเผาไฟ
หน้าส่วนตัว
2005
