9 ธันวาคม 2552 15:00 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันมีชีวิตอยู่ได้...ในวันนี้
เพราะมีความรักจากเธอคนดี...รู้ไหม
เหตุผลเดียวของการมีลมหายใจ
เพียงอยากจะอยู่ชดใช้...หัวใจเธอ
เพราะเธอเต็มไปด้วยความห่วงใย
ที่ฉันยังคงสัมผัสได้สม่ำเสมอ
ดีใจนะ...ที่ได้รู้จักและรักเธอ
เปิดโอกาสให้หัวใจได้ฝันเพ้อ...ไปวัน-วัน
สัญญาว่า...จะยังคงมีลมหายใจ
ตราบใดที่เธอยังคงรักฉัน
ขอบคุณเหลือเกินคนดี...ที่รักกัน
และทำให้ชีวิตแสนสั้น..............
................ของฉัน.........อยู่ต่อไป
5 ธันวาคม 2552 21:17 น.
วงศ์ตะวัน
ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรเลย
แค่ประโยคเดียวว่าไม่เคยรักฉัน
เหตุผลมากมายสารพัน
จะยกมาทำไมกัน...เมื่อไม่มีใจ
เธอคงแค่รู้สึกสงสาร
แต่ฉันสิ ต้องทรมานหม่นไหม้
หาเหตุผลหลอกตัวเองอยู่เรื่อยไป
ว่ายังรักเธออยู่เพื่ออะไร...ไม่เข้าใจเหมือนกัน
จบกันวันนี้ดีกว่า...นะ...
ขออยู่อย่างอิสระ จะได้เลิกฝัน
แม้ต้องใช้เวลามากมาย...หลายคืนวัน
ก็ดีกว่าให้เธอหลอกลวงกัน...อีกต่อไป
2 ธันวาคม 2552 14:38 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันไม่อยากรู้ว่าเธอผ่านอะไรมาบ้างในชีวิต
ฉันขอแค่มีสิทธิ์ได้ช่วยเธอสร้างฝัน
อดีตเป็นเช่นไร ฉันคิดว่าไม่สำคัญ
เพราะฉันชอบที่จะอยู่กับปัจจุบัน
และความเป็นจริง
เพราะฉะนั้น ไม่ต้องเล่าเรื่องความหลัง
ฉันไม่อยากรับฟัง รับรู้กับเรื่องราวทุก - -ทุกสิ่ง
แค่เธอมีหัวใจว่าง - ว่าง ให้ความรักได้พักพิง
แค่นั้นก็คงดียิ่ง กับมิตรภาพที่เกิดขึ้นมา
อย่าใส่ใจกับอดีตของเธอที่เจ็บปวด
เพราะฉันเองก็ผ่านเรื่องที่ร้าวรวด มาไม่น้อยหน้า
และคงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรื้อฟื้นมันขึ้นมา
สัญญานะ สัญญา ว่าเราจะมาช่วยกันลืมไป
ต่อไปนี้ หนทางข้างหน้าระหว่างเธอกับฉัน
เราจะมีแต่กันและกัน เข้าใจไหม
สิ่งที่ขอเพิ่มเติม คือ ความรัก คิดถึง และห่วงใย
ที่จะร้อยรัดเกาะเกี่ยวหัวใจไว้ ให้เราได้อยู่เคียงกัน
1 ธันวาคม 2552 15:22 น.
วงศ์ตะวัน
ทานตะวันทุ่งกว้าง ไพศาล
ดอกเด่นงามตระการ ทั่วหล้า
ขับรถเที่ยวเบิกบาน ใจยิ่ง สุขนา
บานเบ่งดุจใบหน้า แผ่ยิ้มงดงาม
ลืมความหมองหม่นเศร้า ไปหมด
ชมชื่นความงามงด อร่ามแท้
แสงแดดส่องสวยสด สาดสู่ ใบดอก
ดังหนึ่งคนมิแพ้ ต่อสู้ขาดใจ
อยากไปวันว่างน้อย รอหยุด
อยากเที่ยวครบทุกจุด แต่ท้อ
ธรรมชาติยิ่งพิสุทธิ์ สดชื่น ใจแฮ
จึงแค่หวังตัดพ้อ เพิ่มให้หยุดนาน
30 พฤศจิกายน 2552 16:38 น.
วงศ์ตะวัน
ฉันจะพยายามในครั้งนี้
จะเก็บรักษารักดี ดีให้อยู่กับฉัน
ไม่ปล่อยให้หลุดลอยเหมือนครั้งนั้น
เอาใจช่วยหน่อยละกัน...ฉันขอกำลังใจ
ฉันจะพยายามดูแลรักษา
ไม่เปิดโอกาสให้อีกคนเหว่ว้าหรือหวั่นไหว
ถึงแม้ระยะห่างกับหนทางที่ยาวไกล
ก็ไม่สามารถทำร้ายความรู้สึกได้...ฉันสัญญา
ฉันจะพยายามเข้าใจชีวิต
ว่าคนเราย่อมทำถูกผิดบ้าง...ตามประสา
แม้มีเรื่องไม่เข้าใจกันบ้างบางเวลา
ก็จะไม่ปล่อยให้ค้างคา...จนข้ามคืนวัน
ฉันจะพยายามให้ความเอาใจใส่
ส่งความรักและห่วงใย...แม้ในความฝัน
คำคิดถึง เป็นสิ่งหนึ่งที่จะมีให้กัน
ขอเพียงจะรักษารักครั้งนี้ของฉัน...
.....ให้คงมั่นและยืนยาว.....
หน้าส่วนตัว
1547
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟวงศ์ตะวัน
