15 ธันวาคม 2548 20:45 น.

.....ฉันหายไป.....

เธอเองคงไม่สังเกตุเห็นอะไร
ในวันที่หัวใจฉันอ่อนล้า
มันอาจจะฟ้องออกมาบ้างทางแววตา
แต่เธอจะเข้าใจอะไรล่ะ ในเมื่อสายตาเธอไม่ได้มองกัน

หัวใจเธอหายไป ฉันรู้สึก
และลึก ๆ ก็ทำให้ฉันใจสั่น
แต่จะทำอะไรได้นอกจากแค่รับรู้มัน
โดยไม่รู้ว่าทางแก้นั้น...ต้องทำอย่างไร

เธอไม่เคยรับรู้ว่าฉันอ่อนล้า
สองตาก็หม่นไม่มีแววสดใส
หัวใจก็หมด ศรัทธาที่จะรักเธอต่ไป
เธอเองคงไม่รับรู้อะไรกับคนที่ไม่มีความหมายในแววตา

เธอเองคงไม่สังเกตุเห็นอะไร
ถ้าฉันจะหายไป..พร้อมใจที่อ่อนล้า
ในวันที่เธอเองมีความสุขดีกับคนที่ผ่านข้ามา
คนที่หมดค่าไม่อยู่ในแววตา เธอคงไม่รับรู้ว่าจากไป

3856

love

comment

10 ธันวาคม 2548 00:00 น.

ค่าเท่ากัน

วงเวียน

อยู่ใกล้หรือไกล ก็เท่านั้น
เธอก็ยังคงไม่รักฉันเหมือนเดิมอย่างนี้
หมื่นพันล้านแปดความหวังดี
ก็ยังไม่เคยมีคุณค่าต่อจิตใจ

หรือเธอเอง ไม่มีความรู้สึกรู้สา
จึงไม่เคยมองมาเห็นสิ่งที่ให้
ความรักความห่วงหาและความห่วงใย
บอกหน่อยได้ไหม? น้อยไปหรือไรที่ให้กัน

อยู่ห่าง...เธอก็หาย
กายไกลเช่นไร ใจก็ไกลเช่นนั้น
ระยะทางไม่เคยทำให้เธอคิดถึงโทรหา หรืออยากเจอกัน
ระยะใจถูกขวางกั้นและแปรผันตามความไกล

อยู่ใกล้...เธอก็หงอย
ปล่อยให้ฉันเพ้อคลั่งและหวั่นไหว
สบตากัน จับมือ เดินเคียงคู่กันไป
แต่ระยะใจกลับถูกกั้นไว้ด้วยแววตา

อยู่ใกล้หรือห่างไกลก็เท่านั้น
มีหรือไม่มีฉันเธอก็ไม่เคยรู้สึกรู้สา
รักกัน มีใจให้ หรือว่าจากไปเลิกลา
ฐานะอะไรที่ฉันได้มา...ก้ไม่เคยอยู่ในสายตา...ค่ามันเท่ากัน

ค่าเท่ากัน

1194

love

comment

9 ธันวาคม 2548 23:33 น.