30 ตุลาคม 2545 21:31 น.
วรรณกาญจน์
คงอายละสินะ
ที่เธอจะพูดคำนั้น
จะเขินทำไมกัน
หรือเธอนั้นไม่แน่ใจ
ให้ฉันแสดงออก
หรือให้บอกเลยดีไหม
ว่ารู้สึกอย่างไร
ก่อนจะได้คำตอบเธอ
แต่เอ...คิดอีกที
ตัวฉันนี้อาจต้องเก้อ
หากคิดผิดจากเธอ
อาจยืนเซ่อทำไงดี
จะเขียนใส่กระดาษ
เป็นรูปวาดระบายสี
หรือใช้เสียงดนตรี
ทำไงดีปวดหัวจัง
หรือให้เป็นของขวัญ
หรือชวนกันไปดูหนัง
หรือพาเธอไปฟัง
คลื่นซัดฝั่งริมหาดทราย
เธอคงสังเกตเห็น
ฉันทำเป็นคนใกล้ตาย
จึงเดินมาโอบกาย
บอกง่ายๆ ..ฉันรักเธอ
29 ตุลาคม 2545 10:29 น.
วรรณกาญจน์
มาคิดดูโลกนี้มีสองด้าน
เปรียบซาตานนางฟ้าอย่าสงสัย
สิ่งดีแลสิ่งชั่วกลั้วเกลี้ยไป
อยู่ที่ใจเราปองจ้องจับเอา
เป็นางฟ้าคงดีมีคนรัก
ใสซื่อนักจิตใจไม่อับเฉา
โลกแสนดีแสนงามตามวาดเดา
นางฟ้าเจ้าอยู่ไปไม่คลางแคลง
เป็นซาตานชาญฉลาดขาดหิริ
ช่างชำนิชำนาญการแอบแฝง
ร่ายเวทมนตร์หลอกไปได้สำแดง
ถึงความเกร่งอยู่รอดปลอดภัยกราย
แต่ฉันขอเสนอเธอทั้งผอง
อย่าได้ปองยึดแน่แค่หนึ่งฝ่าย
เป็นนางฟ้าไม่ฉลาดอาจวอดวาย
ซาตานร้ายเกินไปไร้มิตรจริง
ให้ซาตานรู้จักรักนางฟ้า
แล้วนำพาฝ่าไปในทุกสิ่ง
ขาวบวกดำเป็นเทาเราควรอิง
เพื่อทุกสิ่งเป็นไปในสายกลาง
27 ตุลาคม 2545 14:12 น.
วรรณกาญจน์
ฉีดวัคซีนหน่อยไหมใครเห็นด้วย
งั้นจงช่วยยกมือสื่อถึงฉัน
เจ็บแค่เพียงมดกัดหัดทนกัน
หลังจากนั้นมีภูมิคุ้มกันใจ
เพราะวัคซีนของฉันกันเชื้อรัก
ที่แพร่หนักใครรับจับป่วยไข้
และระบาดไม่ยั้งทั้งใกล้ไกล
สอบสวนไปไม่จบพบต้นตอ
หลังฉีดเพียงหนึ่งวันนั้นมีไข้
เพราะหัวใจตอบรับกับเชื้อหนอ
หมั่นเช็ดใจด้วยทมคงชลอ
ให้ไข้พอลดไปในอีกวัน
ฉีดวัคซีนนั้นดีมีภูมิคุ้ม
ไม่ต้องกลุ้มติดเชื้อเมื่อกาลผัน
เจ้าเชื้อรักจักแน่แค่ไหนกัน
คงเจ็บคันเหมือนกับรับวัคซีน
22 ตุลาคม 2545 21:38 น.
วรรณกาญจน์
(พี่)
เพียงผิวสาวเพียงผิวน้องต้องลมหนาว
เนื้อนวลขาวเนื้อนวลนั้นฉันหลงใหล
อากาศเย็นอากาศนี้พี่ห่วงใย
วอนลมไปวอนลมหนาวอย่ากร้าวเธอ
หน้าหนาวนี้หน้าหนาวที่พี่หงอยเหงา
คิดถึงเจ้าคิดถึงไปใจพลันเผลอ
ต้องข่มจิตต้องข่มใจไม่ละเมอ
ย้ำว่าเธอย้ำว่าฉันนั้นจบกัน
(น้อง)
คราหน้าหนาวคราหน้านี้พี่ห่วงน้อง
ไยจึงร้องไยจึงร่ำพร่ำถึงฉัน
คิดถึงจริงคิดถึงแน่แค่กี่วัน
หัวใจหวั่นหัวใจแคลงแรงห่วงเธอ
หยุดคำพร่ำหยุดคำหวานผ่านถึงฉัน
วอนลมนั้นวอนลมห้ามยามเธอเพ้อ
เธอบอกลาเธอบอกเลิกเองนะเออ
แล้วไยเธอแล้วไยปากฝากห่วงใย
20 ตุลาคม 2545 00:17 น.
วรรณกาญจน์
หนึ่งนาทีผ่านตาพาทายทัก
หนึ่งชั่วโมงรู้จักชักหลงใหล
หนึ่งวันเพียงพานพักตร์รักหมดใจ
หนึ่งชีวีผ่านไปไม่อาจลืม
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวรรณกาญจน์
932
