6 กุมภาพันธ์ 2547 08:46 น.
วฤก
๏ เลอคำเลอค่าแล้......................ฤๅความ
ฉันทลักษณ์ฉันรักษ์ตาม.............แต่งไว้
กี่แง่กี่เงื่อนงาม..........................งั้นกี่...........กลอนฤๅ
ยกอย่างยกยอได้........................เด่นพร้อมภาษา ฯ
๏ ภาษิตพิสิฐข้อ.........................ความคม
ใช่พร่ำคำเพ้อลม.......................เล่นลิ้น
สรรความสื่องามสม...................ศิลปะ
อักขระฤๅละสิ้น..........................เสื่อมชั้นเชิงบรรณ ฯ
๏ สรรสรรค์สลักร้อย...................รจนา
เรขเสกรังสรรค์ภา-.....................ษิตพร้อม
เพียงเสียงกวีจา-.........................รึกจัด-...........เจนนอ
นั้นกลั่นคั้นความย้อม..................หยดน้ำหมึกเขียน ฯ
๏ เพียรประพนธ์ประพฤติต้อง.......ตามกฎ
ตรงระแบบเลบงบท......................บ่งหั้น
ให้ประภาษประพันธ์พจน์..............ประพิณก่อน
กลอนประดิดประดอยนั้น..............นั่นแล้เลอสรรค์ ๚ะ
๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗
4 กุมภาพันธ์ 2547 23:25 น.
วฤก
๏ นกเขาคลอเคล้าคู่...................คอยเคียงชู้อยู่เคียงหมอน
เรียมเล่าห่างเจ้าจร.....................นอนโดดเดียวเปลี่ยวเอกา ฯ
๏ นกเขาคลอคู่เคล้า...................เคียงคอน
เชยสนิทชิดชู้นอน.....................แนบเนื้อ
เรียมเล่าห่างเจ้าจร....................จากนิ่ม.........เนื้อนอ
นอนเดี่ยวเปลี่ยวร้างเรื้อ..............ฤไร้ใครถนอม ฯ
๏ เสียงคูเคียงคู่ชู้.....................นกเนาสู่คู่ภิรมย์
อดสูอดสู่ชม............................ระทมเศร้าเหงาทรวงเกรียม ฯ
๏ เสียงคูเคียงคู่ชู้.....................เชยชม
นกสู่คู่ภิรมย์............................รื่นเคล้า
อดสูอดสู่ขม............................ทรวงขื่น
ครวญสะทกสะท้านเศร้า.........โศกร้าวทรวงเกรียม ฯ
๏ จุ๊กกรูกรู๊กู่ร้อง.....................สนั่นก้องห้องไพสัณฑ์
คูคูคู่ชู้พลัน...........................สั่นกระเส่าเข้าเคล้าเคียง ฯ
๏ จุ๊กกรูกรู๊กู่ร้อง....................เรียกกัน
เสียงกึกก้องไพสัณฑ์..............สั่งชู้
คูคูคู่เคียงพลัน......................พร่ำกระเส่า
กระสันสั่นสวาทคู้.................คู่เคล้าเข้าหา ฯ
๏ เห็นนกให้อกร้อน...............ราวเข่นค้อนสะท้อนเสียว
คู่หมายห่างหายเดียว.............เหลียวแลใดไม่เห็นเงา ๚
๏ เห็นนกให้อกร้อน...............ร้าวทรวง
ราวเข่นค้อนทะลวง................ถล่มล้าง
คู่หมายห่างหายดวง-.............แดเปลี่ยว
ดูเปล่าเหงาอ้างว้าง................วุ่นค้นด้นหา ๚
4 กุมภาพันธ์ 2547 09:12 น.
วฤก
๏ บางปูปูหลบลี้.....................ลืมบาง
ปูไต่ไต่ตามทาง.....................ทุกข์ร้อน
ถามข่าวข่าวปูคราง................คืนถิ่น..........ถวิลแล
ถนนกลบกลบรูซ้อน.................ซ่อนกั้งบังตู ฯ
๏ ดูปูปูอยู่กู้............................รูปู
งูตู่รูตูสู..................................สู่ผู้
ปูสู้ขู่งูรู..................................ตูอยู่
ปูขู่งูงูรู้..................................ยู่คู้ดูปู ฯ
๏ เปี้ยวเอี้ยวอกแอ่นก้าม..........กร่างกาง
ตะกายป่ายปีนเนินขวาง..........คั่นชั้น
ชะแง้แลหลบนกนาง-..............นวลป่วน
ชิงวิ่งลงรูดั้น..........................ดิ่งเร้นลี้หนี ฯ
๏ นางนวลนวลแม่นแม้...........แม่ไฉน
ขนานชื่อฤๅยองใย..................อย่างน้อง
สุวรรณว่าอ่าวิไล....................แลอร่าม
ฤๅแอร่มเรืองรองพ้อง.............ผ่องพ้นผ่องฉวี ฯ
๏ พี่พามาเที่ยวบ้าน................บางปู
ดูคู่รูปูงู..................................จู่สู้
เปี้ยวเอี้ยวอกแอ่นหรู................ลีลาศ
แลสนุกสนานรู้........................เล่นล้อเลศบาง ๚ะ
๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗
1 กุมภาพันธ์ 2547 12:27 น.
วฤก
๏ ชูช่อเชิดชดช้อย................เล่นลมคล้อยลอยล่องเลย
ราชาวดีเกย..........................เชยชิดดอกเย้าหยอกกัน ฯ
๏ ชูช่อเชิดชดช้อย................ชวนเชย
ฉิวลิ่วลมรำเพย.....................กระเพื่อมล้อ
ราชาวดีเกย..........................ก่ายดอก
ดังหยอกเย้ากันก้อ.................กริ่มล้อเรียมไฉน ฯ
๏ แลดอกละดอกชิด..............ซ้อนสนิทสนิกสรรค์
ดอกก่ายดอกใกล้กัน...............หยันเหยียดข้าผู้ลาไกล ฯ
๏ แลดอกละดอกซ้อน.............สบกัน
แนบสนิทสนิกสรรค์...............เสียดเนื้อ
ดอกก่ายดอกใกล้กัน................เกี้ยวเกี่ยว
ดอกเหยียดหยันข้าเทื้อ...........ที่ร้างห่างสมร ฯ
๏ อเนจอนาถพ้อ....................ผกาล้อท้ออดสู
อนิษฏ์อนิจดู..........................ดังอยู่ไว้ให้เตือนตน ฯ
๏ อเนจอนาถน้อ....................นี่ตู
มาห่างนางอดสู.....................แสบร้อน
อนิษฏ์อนิจดู..........................ดังอยู่
ดลสู่ตนสะท้อน.....................สะทกโอ้อกเหงา ฯ
๏ เคยเชยเกยก่ายน้อง.............สนิทต้องปองรัญจวน
เนื้อแนบนิ่มเนื้อนวล................หวนนึกได้ใกล้กว่ากัน ฯ
๏ เคยเชยเกยก่ายน้อง..............นึกหวน
กระเส่าเร้ารัญจวน...................จับไล้
เนื้อแนบนิ่มเนื้อนวล..................แน่นกว่า
ประกับดอกผกาไว้....................ระหว่างช้องช่อเสมือน ฯ
๏ เพียงพลันผันพลัดพ้น............พรากพี่ด้นพนสถาน
เรียมร้างห่างดวงมาน................นานเหนื่อยแล้วโอ้แก้วใจ ๚
๏ เพียงพลันผันพลัดพ้น..............พรากสถาน
พาสู่พงดงดาน...........................ดิบแคล้ว
เรียมร้างห่างดวงมาน.................มาเปลี่ยว
เดินเดี่ยวนานเนิ่นแล้ว..................เหนื่อยร้างนางขวัญ ฯ
๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
1155
