16 เมษายน 2553 21:45 น.
วิทย์ ศิริ
ชาติระส่ำ กรรมซัด สุดขัดขวาง
มากเหตุการณ์ ท่ามกลาง ระหว่างแก้
เหตุขัดแย้ง อำนาจ อนาจแท้
ชาติพ่ายแพ้ แน่นอน แต่ฝ่ายเดียว
ชาติวิกฤติ ทั่วทิศ ยากคิดสาน
อาจเนิ่นนาน ทศวรรษ อึดอัดเทียว
เหตุผจญ ผลประโยชน์ อุโฆษเชียว
หมายอำนาจ หนึ่งเดียว เกี่ยวสุดใจ
ทั้งแบ่งแยก แตกหัก ในหลักคิด
กลายวิกฤติ สถิตซ่อน อีกบ่อนไซ
ไฟสุมขอน ภัยรุมล้อม ทั้งนอกใน
สร้างเภทภัย นัยชนชั้น อันแยบยล
แนวอ้างอิง อยุติธรรม นำเสนอ
ยากพบเจอ เสมอภาพ สาธุชน
จุดชนวน ป่วนปั่น นั้นหวังผล
ทุกแห่งหน ชนร้าวฉาน ห้าวหาญใจ
ย้อนเรื่องราว คราวริเริ่ม ประชานิยม
กลหลอกลวง ให้ปวงชน คนหลงใหล
เอกปัจจัย ในชนบท คนห่างไกล
คนยากไร้ ขาดโอกาส องอาจพลัน
สร้างกระแส วัตถุนิยม เป็นปมเขื่อง
นโยบาย เฟื่องเลื่อนลอย คอยเงินผัน
แสร้งสัจจา มายาภพ อย่างครบครัน
กลายเชื่อมั่น ฝันเรืองรอง หวังครองทุน
หากตระหนัก ความจริง ยิ่งเหลือเชื่อ
คนรวยเมื่อ อวยเชื้อเชิญ เงินเกื้อหนุน
ลดช่องว่าง กลับห่างกว่า ว่าค้ำจุน
กลับเพิ่มดุล เป็นบุญคุณ ทุนสามานย์
หากเป็นไพร่ ใช่รากหญ้า ทั่วหล้ามี
หวังเต็มปรี่ กดขี่สิ้น ถิ่นแดนขวาน
สรรเสริญอวย ทวยราษฎร์ วาดก่อการ
หวังเปลี่ยนผ่าน อภิวัฒน์ รัฐไทยใหม่
วาทกรรม กระหน่ำ ซ้ำแตกแยก
แบ่งฝักฝ่าย หญ้าแพรก แหลกดั่งใจ
บ้างชวนเชื่อ เอื้ออามิส สินจ้างให้
บ้างฝักใฝ่ ในลาภยศ ป้อปดกัน
ตัวละคร สอนสั่ง ลั่นเวที
บทบาทดี วาดบีฑา ท้าฟาดฟัน
ไร้ตัวตน คนศีลวัตร อัศจรรย์
อภิปราย ร่ายเมามัน สันหลังขด
ความวิโยค โศกสลด อดทนไว้
เหตุคลั่งไคล้ หลั่งเลือด ดั่งปรากฏ
ทุกข์ของชาติ อนาจมาก หากเหลืออด
อาจรันทด อัปยศ ศึกกลางเมือง
เพราะต้นสาย ปลายเหตุ นักเลือกตั้ง
ขาดยับยั้ง ชั่งใจ ในแค้นเคือง
ก่อวิบัติ สารพัด ชัดหนุนเนื่อง
เอาบ้านเมือง ประลอง ผองภัยพาล
4 เมษายน 2553 22:02 น.
วิทย์ ศิริ
ด้วยคาดหวัง ภาพฝัน อันวิจิตร
แลพินิจ นิมิต ใกล้ชิดกัน
ซุกอารมณ์ ซ่อนปม กลอนคำฉันท์
ล้วนวาดฝัน บรรเจิด เพริศพราวเกล็ด
อาจมีบ้าง ร่างสำนวน จิตผวนผัน
หลายคู่นั้น อยู่คั่นกลาง หว่างจริงเท็จ
อาจมีบ้าง รักทักทาย หมายสำเร็จ
ใจแน่วแน่ แววดุจเพชร ผุดประกาย
ฝันหนอฝัน ทอดั่งเดิม ยังเติมแต่ง
ใจเสริมแข่ง แบ่งส่วนสัด คัดลวดลาย
ใจหนอใจ คลอแกว่งไกว อ่อนไหวง่าย
คำคมคาย คิดมิวาย หายสงสัย
ฤา.....ฝันนั้น ไร้ค่า ครายึดติด
โลกแห่งฝัน ชวนคิด สะกิดใคร
เพียงอย่าหลง คงมั่น ฝันไปไกล
เผื่อครึ่งใจ เพื่อใฝ่ โลกแห่งธรรม
1 เมษายน 2553 22:48 น.
วิทย์ ศิริ
สารพัด จัดสรรหา มาครอบครอง
ทุกสิ่งของ หมายปอง ครองหมายมั่น
ด้วยเพราะจิต คิดแก่งแย่ง แข่งขันกัน
เรื่องแบ่งปัน ฝันไปเถิด เกิดจนตาย
หวัง....ได้คิด อิทธิฤทธิ์ จิตเจ้าเอย
สิ่งชมเชย เคยหมุนเวียน เปลี่ยนกลับกลาย
จากมือหนึ่ง ถึงอีกมือ ถือจนตาย
สุดทางปลาย วายวอด มอดทุกคน
ใจลวงหลอก บอกสัจจะ ละเสียได้
เรื่องการให้ ตัดใจได้ ในบันดล
ต้องเรียนรู้ สู่อิสระ จะอดทน
พ้นวังวน สั่งสม ปมอัตตา
หากจากไป ไม่เสียดาย หายสงสัย
ได้เข้าใจ ทุกสิ่งสรรพ พร้อมลับลา
ได้ปล่อยวาง หมดทางเกื้อ เมื่อถึงครา
ไม่ครหา กล่าวโทษ โกรธเคืองใคร
หวัง....ได้คิด สนิทใจ ในรากเหง้า
เกิดมาเจ้า บริสุทธิ์ ผุดผ่องไซร้
กลับกล่อมเกลา เงากิเลส เหตุเลศนัย
ซ้ำหลงใหล ในอัตตา พาหลงทาง
1 เมษายน 2553 10:02 น.
วิทย์ ศิริ
มีบ้านอยู่ ไม่หรู ดูสบาย
แต่มิวาย คิดการใหญ่ ใหม่ถอดด้าม
นิวโปรเจ็ค เด็ดสาระตี่ ที่ติดตาม
แผนการนี้ มิมองข้าม ห้ามไม่ฟัง
อยู่ในเมือง เนืองแน่นคน จนที่ทาง
มิเลือนลาง สีสัน วันคืนหวัง
อยากอยู่นอก ออกนคร ตอนมีตังค์
ด้วยคาดหวัง หลุดพ้น คนชั้นกลาง
ชนชั้นกลาง ในเมือง สิ้นเปลืองมาก
สารพัด จำพราก หากเงินจาง
ตื่นแต่เช้า เจ้ากลับสาย มิวายวาง
ทุกหนทาง แน่นขนัด จัดขบวน
ขนาดมี รถไฟฟ้า มาเสริมทัพ
ยังไม่นับ บีอาร์ที ที่ชี้ชวน
ยากแก้ไข ในวิถี ที่ปั่นป่วน
ชนหมู่มวล เช้าค่ำ คราคร่ำลา
โอ้ย...ที่รัก คิดแล้วกลุ้ม รุ้มร้อนใจ
ย้ายไปใหน ให้ปลอดโปร่ง โล่งอุรา
พาลอยากไป ให้ไกลหู อยู่ไกลตา
สู่บ้านนอก คอกนา น่าภิรมย์
คิด...วางแผน สู่แคว้น แดนทางเหนือ
น่าจะมี ที่ว่างเหลือ เผื่อเชยชม
นอกเขตเมือง เรืองรอง มองพร่างพรม
หมายสุขสม ห่มฟ้าใส ไร้หมอกควัน
คิด....แผนสอง ตรองอยู่ คู่ความหวัง
จะไปยัง แดนอีสาน ลานแป้งมัน
ดูซิว่า น่าสบาย กว่าใหนกัน
คิดขำขัน หากอยู่ได้ ทำไรกิน
คิด....แหล่งใหม่ แห่งใด ไม่ลงทุน
ขอแรงหนุน อุ่นใจ ในเพื่อนถิ่น
หวังขออยู่ บ้านกลอน วอนยุพิน
เพราะเคยชิน กลอนยินยล จากคนไกล
หน้าส่วนตัว
1161
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวิทย์ ศิริ
