18 กุมภาพันธ์ 2547 20:09 น.
ศาลาไทย
แอบห่วง...ยามห่างอย่างวันนี้
ท่าทีเสแสร้งแกล้งหลบหน้า
ร่องรอยเยื่อใยในสายตา
เกินกว่าซ่อนใจไม่ให้รู้
คิดถึง...บางคราวยิ่งร้าวเจ็บ
หน่วงเหน็บทุกคำยังย้ำอยู่
เหมือนหมิ่นน้ำใจไม่แลดู
เคียงคู่หากต่างหนทางเดิน
น้ำตา...ชุ่มหมอนเมื่อตอนดึก
แผลลึกลุกลามยามห่างเหิน
หวั่นไหวหมายข่มคมตาเมิน
ใกล้เกิน...สุดคว้ามาครอบครอง
ช่องว่าง...ระหว่างเราคือเท่านี้
คนดีรู้ไหมใครหม่นหมอง
ทุกอย่างงดงามตามครรลอง
เพียงน้อง...แค่น้องต้องเตือนใจ
10 กุมภาพันธ์ 2547 19:36 น.
ศาลาไทย
๏ ครืนโครมเสียงคลื่นร้อง......ครวญคราง
ซัดสาดทาบรอยทาง...............ซับซ้ำ
เม็ดทรายมิเคยหมาง.............เมินหม่น มิตรเอย
คอยเก็บรอยกลืนกล้ำ............กี่พ้นผ่านสมัย ๚ะ
๏ โศกใดทำทุกข์ท้อ..............ทบทวี
ขานขับปานดนตรี.................ขื่นไข้
บทเพลงดั่งคำกวี..................วางเวี่ย ไว้แล
แฝงเฝื่อนรอยหมองไหม้........เกลื่อนแสร้งกลบเสียง ๚ะ
๏ ฤๅเพียงโถมถั่งถ้อย...........แทนถวิล
หวังฝากใครยลยิน................หมั่นเฝ้า
ฟากฟ้าจบแดนดิน................จงสดับ ใจเอย
คืนผ่านวันล่วงเร้า.................รุกล้ำโลมทรวง ๚ะ
๏ แหนหวงยามคลื่นร้อง........ครวญคราง
สาดซัดทาบรอยทาง...............ซับซ้ำ
เม็ดทรายมิเคยหมาง.............เมินหม่น มิตรเอย
คอยเก็บรอยกลืนกล้ำ............กี่พ้นผ่านสมัย ๚ะ๛
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟศาลาไทย
หน้าส่วนตัว
1011
