๏ ๏ ๏ คำตอบ ๏ ๏ ๏

ศาลาไทย

เราต่างเคยมีใครในครั้งก่อน
เหมือนละครฉากสั้นถึงวันจบ
ภาพอดีตกรีดฝันนั้นยากลบ
เราต่างพบรอยขื่นคืนลำเค็ญ

วันหนึ่ง...เมื่อรักมาทักถาม
ฉันตอบตามใจจริงสิ่งใจเห็น
ฉันรักเธอเท่านี้ที่เธอเป็น
จึงอยู่เย็นยินยอมอย่างพร้อมใจ

มีบางคน...ที่เธอย้ำว่ายังรัก
ฉันตระหนักซึมซับยอมรับได้
หวังสักวันฝันร้ายจักคลายไป
เหลือเพียงใคร...เธอเก็บเพื่อเจ็บจำ

เราต่างเก็บรักเก่าของเราอยู่
เราเรียนรู้เปิดใจใช่เรื่องขำ
ฉันยืนอยู่กับวันนี้ที่ฉันทำ
เธอยังย้ำรักและรอ...พอกันที

เธอไม่รัก...ไยมาใกล้ให้ไหวหวั่น
ฤๅผูกพันอุ่นแววตาแค่หน้าที่
เพียงของเล่นข้างมือหรือคนดี
คำตอบมี...คือเศษใจที่ใกล้ตา

เมื่อเธอรักเฝ้าพ้อ...รอเพียงเขา
ระหว่างเราจบแค่นี้คงดีกว่า
ฉันเพียงคนผ่านทางธรรมดา
ใช่หมดค่าหากแค่ไม่เคยมี...