กลิ่นแก้วหอมกรุ่นตามลมหนาว ทุกภาพยังพราวพร่างไสว จรดลึกแนบแน่นมิเหินไกล โอบอุ้มอุ่นใจมิลืมเลือน

รอยสรวลแต่งแต้มสองมุมปาก หยั่งรากลงลึกในใจเหมือน แก้วขาวฝูมฟักมาแรมเดือน แย้มแยือนชูช่อไม่หมองคลาย

เจ้าเอ๋ย เจ้ารัก เจ้าดอกแก้ว รักแก้วจะแพร้วพร่างทอฉาย คลี่ผลิแย้มบานมิวางวาย เคียงอยู่ข้างกายดั่งสัญญา

 ศิวสิโรมณิ Monday 9.22 p.m., January 18, 2016

กลิ่นแก้วหอมกรุ่นตามลมหนาว ภาพเก่ายังพราวพร่างไสว จรดลึกแนบแน่นมิเหินไกล แม้ใจหวนไห้เกินหานทาน

มาเถิดมาหาอย่าไปไหน ได้โปรดฟังใจข้าเรียกขาน กลับมาชูช่อและเบ่งบาน เนิ่นนานงามงดเป็นปานใจ

เจ้าเอ๋ย เจ้ารัก เจ้าดอกแก้ว แม้แคล้วจากข้าไปหนไหน ใจข้าจะมีอยู่ไม่ไกล มอบให้แม้ใบจะโรยรา

ศิวสิโรมณิ Wednesday 10.58 p.m., January 13, 2016