17 กุมภาพันธ์ 2551 10:20 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
หลายชาติเชื้อเผ่าพงศ์ขวักไขว่
พิสมัยฉายฉายาอัธยาศัย
มืดลงแล้วเรือไฟสวยสมใจ
เย็นฤทัยพระพายพัดผ่านไป
สู้ดั้นด้นบินฝ่าหมกลอยล่องเมฆ
ปลีกวิเวกพเนจรไม่ขานไข
ทุกข์แสนง่ายสุขหายากต้องบากไกล
จรไลจรลีต่างภารา
เฝ้าระลึกถึงมาตุภูมิถิ่นกำเนิด
แสนประเสริฐทุกสิ่งล้วนดีกว่า
จะข้าวของเครื่องกินสรรพยา
หน้าตานิสัยใจคอ
ต้องสะอื้นกลืนน้ำตาขมขม
เพราะอกตรมเจ็บปวดร้าวรวดหนอ
โดนหักหลังปู้ยี่ยำตะครั้นครอ
สุดจะท้อล้อชื่อหาดอนาถใจ
16 มกราคม 2551 08:06 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
หัวหายหงายนอนเกลื่อนกล่น
เลือดข้นแดงฉานเปรอะเลอะถนน
เครื่องแบบพรางเขียวดำคล้ำทุกคน
ชีพของตนหลุดปลิวจากไป
นายร้อยนายสิบพลทหาร
ออกรอญราญศัตรูไม่หวาดไหว
เลือดกระเซ็นเนื้อก็หลุดไม่ตกใจ
ลุยเข้าไปน้องพี่เห็นดีกัน
อย่ามัวหลงสุขสบายเลยเจ้านาย
ยังไม่สายลงมาร่วมกับพวกฉัน
รักษาไว้แผ่นดินไทยไว้ด้วยกัน
เอาเลือดนั้นทาแผ่นดินจนสิ้นคน
อย่าเอาแต่ปากกล้าว่านักรบ
ผ่านประสบโชกโชนทุกแห่งหน
ดีแต่ยิ้มประจบสอพลอคน
ทำให้ตนมีหน้าตาเงินทอง
เลือดทหารทาแผ่นดินไว้อีกแล้ว
ทหารแก้วแปดนายตายสยอง
ดูนายเล่าคิดแก้แค้นฤาไม่มอง
ปล่อยให้น้องต้องตายไปฟรีฟรี
ดีแต่เก่งร้องเพลงสายโลหิต
ดีแต่คิดอุบาทก์ไร้ศักดิ์ศรี
ฤาจะเป็นเช่นพระยาจักรี
ขายชีวีขายชาติอนาถใจ
20 ธันวาคม 2550 08:11 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
ดวงจันทราเต็มดวงกลางท้องฟ้า
นวลแสงทาทอดส่องโลกาไสว
มวลดาราก็รุบหรู่หุบแสงไป
ท้องฟ้าไซร้ยกยอความเด่นดวง
เสียงเรไรร้องรับขับขาน
พระพายพาลขับลมเย็นกลิ่นหอมหวล
อากาศหนาวอุ่นอกเจ้าแม่โฉมนวล
สองเจียนจวนกลมกลืนเป็นผืนเดียว
เสียงหมาหอนโก่งคอสยองขน
เสียงสับสนมองตาอย่างหวาดเสียว
ใช้ผ้าห่มผืนหนึ่งบนเตียงเดียว
ไม่กลมเกลียวก็จะแย่งชิงไปมา
หากกอดกันแล้วห่มไม่ลำบาก
หากจะยากก็เพราะชังกระมังหนา
เริ่มก็รักชื่นจิตชื่นชีวา
แต่เวลานานนานเข้าชักชัง
17 ธันวาคม 2550 21:01 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
เริ่มแต่วันที่ฉันคิดออกมาได้
ว่าทำไมถึงเสียดายวันเก่านั่น
แหละทำไมไม่ใช้ปัญญากลั่น
ทำทุกวันให้แสนสุขสบายใจ
คิดก็ดีทำก็ดีพูดก็ดี
ก็เป็นศรีสง่าหน้าตาใส
ลดโกรธลดอคติให้อภัย
น้ำใสใสเย็นใจเย็นจริงจริง
สิ่งที่ได้ก็ได้ตามวาสนา
ถึงเวลาคงได้เองแม้นิ่งนิ่ง
หากรับแล้วพิจารณาให้รู้จริง
มันก็สิ่งสมเหตุผลโลกาธรรม
อยากให้คนในโลกล้วนยิ้มแย้ม
หน้าตาแจ่มใสเริงร่าตลกขำ
คุยสนุกไม่มีทุกข์เป็นประจำ
ร่วมกันทำวันนี้ให้ดีกัน
15 ธันวาคม 2550 09:07 น.
สะพั่งสะท้านไมภพ
ฝากหวังเฝ้าวอนองค์พ่อ
เฝ้าขอวอนไหว้หลายหน
ตอนนี้ย่อยยับอับจน
ทุกข์ทนตรมตรอมกรอมใจ
ขอฝันตีเป็นเลขเด็ด
แก้เคล็ดชอกช้ำใจได้
ขอสักทีถูกสักหนไม่จนใจ
หากได้ละก็น่าชม
ผู้ขอแบบนี้มากมาย
หลายรายได้ดังใจสม
อีกหลายส่วนยังต้องทุกข์ตรม
ไม่สุขสมหวังดังใจ
หากได้ทุกอย่างดังที่คิด
สิ้นชีวิตจะไปกองที่ตรงไหน
เวรของใครกรรมของใครก็รับไป
ไม่มีใครช่วยได้ต้องตนเอง
Lovers
0 คน เลิฟสะพั่งสะท้านไมภพ
Calendar
หน้าส่วนตัว
1416
