27 พฤศจิกายน 2551 13:18 น.

ท่ามกลางคน

สายลมเดือนตุลา


ท่ามกลางคนมากมายหลายพันหน้า
แต่ใยว่ายังเหว่ว้าและอ้างว้าง
ท่ามหมู่ชนมากเท่าใดใจยิ่งจาง
หาได้ต่างเรือน้อยคว้างกลางทะเล

ท่ามผู้คนอยู่ไหนเล่าใจจริง
หน้ายิ้มอิงอะไรไว้ใจสนเท่ห์
ลับหลังมีแต่นินทาคำกาเล
ชั่งร้อยเล่ห์เหลือใจนะใจจริง

จะมีไหมใครหนอพอมีให้
หรือเพียงหวังมากไปในบางสิ่ง
เหนื่อยหนักนักมีที่ไหมให้พักอิง
ใจอยากทิ้งทุกอย่างอยากวางปลง
				
20 พฤศจิกายน 2551 15:18 น.

ก็เป็นได้แค่นี้

สายลมเดือนตุลา


หรือฉันจะเป็นได้แค่นี้
คนหวังดีที่คอยอยู่เคียงใกล้
รับรู้ยามทุกข์ยามสุขยามเหงาใจ
แต่ก็ไม่สำคัญอะไรแม้ปลายตา

ได้เห็นหน้าเมื่อยามเธออยากมาให้เห็น
ไม่ใช่เป็นคนแรกที่เธอเรียกหา
ไม่เคยจำแม้เจ็บจนชินชา
ใจยังบ้ารักเธออยู่ร่ำไป
				
19 พฤศจิกายน 2551 21:05 น.

เพราะยังมีรัก

สายลมเดือนตุลา

ความรัก  มักวนเวียนไม่เคยห่าง
ดั่งดาวจางในคืนวันจันทราฉาย
หากดาราหาได้เลือนเคลื่อนไปไกล
ยังเคียงอยู่ใกล้ๆ ใต้แสงจันทร์

เช่นความรัก  จากฉันใต้จันทร์ฉาย
หาได้คลายใจยังภักรักเธอมั่น
เพราะเนิ่นนานจึงเหมือนชินชาต่อกัน
แท้จริงนั้นความผูกพันไม่เคยจาง

ยังมีรัก  จึงทักจึงทอฝัน
ยังผูกพัน ใจเรานั้นจึงไม่ห่าง
ยังห่วงใย  ใจจึงไม่อาจลาร้าง
คอยเคียงข้างร่วมทางเรื่อยๆไป

ด้วยความรักจากฉันที่ให้เธอ
ยังสม่ำเสมอเธอรู้ไหม
แม้วันนี้จะห่างจะร้างไกล
ยังเชื่อมใจเราไว้ให้เคียงกัน				
19 พฤศจิกายน 2551 10:31 น.

ทาสราชการ

สายลมเดือนตุลา


แผ่นดินนี้ ใต้ผืนฟ้าที่ข้ายืน
คงกล่ำกลืนฝืนทนด้วยอดสู
ถูกเขมือบเพราะเหลือบริ้นเป็นรอยรู
ด้วยจากผู้อ้างตนคนใหญ่โต

ถืออำนาจบาทใหญ่เข้าใช้ข่ม
แม้อกตรมต้องยิ้มไว้ไม่โทโส
ประกาศิตแอบอ้างวางท่าโต
ห้ามตอบโตต้องพินอบหมอบให้มัน

มาเป็นข้าหรือขี้ข้าราชการ
ฯ พณ ฯ  ใช้งานจนหัวปั่น
ภาษีรัฐให้จัดมาเป็นกำนัล
ทรัพย์แผ่นดินมาปันเป็นกำไร

ดั่งฝีพายนั่งไปในลำเรือ
จะเกินเหลือนายเรือได้ที่ไหน
หากขืนขัดอาจถูกซัดตกน้ำไป
แล้วเปลี่ยนพายนายใหม่ให้มาแทน

น้ำตาข้าหลั่งตกจนอกกลัด
ด้วยอึดอัดหัวใจนี้เหลือแสน
ข้าแผ่นดินใยไม่รักดินแดน
เพียงหวงแหนผลตอบแทนประโยชน์ตน

เป็นข้าน้อยทำได้แค่เพียงมอง
แม้กู่ก้องร้องไปใครไหนสน
เส้นไม่ใหญ่ สายไม่หนัก หักเมื่อชน
เพียงพร่ำบ่นหวังเบื้องบนจะลงทัณฑ์

ไม่พอเพียงหรือ ฯ พณฯ ทั้งหลาย
เงินเดือนตั้งมากมายเขาจัดสรร
รีดแผ่นดินไถผู้น้อยคอยโกงกัน
ข้ารำพันแทนเหล่าทาสราชการ


				
14 พฤศจิกายน 2551 09:24 น.

หนทางระหว่างรัก

สายลมเดือนตุลา


แรกรัก  เขาว่าน้ำต้มผักหวาน
โลกเบิกบานสีชมพูดูสดใส
พะเน้าพะนอคลอเคลียไม่ห่างไกล
ประสงค์ใดก็จัดสรรบันดาลดล

ระหว่างรัก  อบอุ่นนักเอาใจใส่
จะไปไหนตามใจทุแห่งหน
ให้เกียรติกันดูแลกันประมาณตน
ไม่พร่ำบ่นเหตุผลยังต่างมี

เริ่มหน่ายรัก  เริ่มชักไม่เข้าท่า
ปลีกเวลาเหมือนว่าอยากถอยหนี
ทั้งข้ออ้างต่าง ๆ ประดามี
หากไมตรียังยื่นคืนต่อกัน

เบื่อรัก  เอะชักทนไม่ไหว
ทำอะไรก็ขัดใจไปทั้งนั้น
หันหลังปึงปังดังไม่ผูกพัน
แต่ละวันก็คุยกันน้อยลง

หมดรัก  เหลือสิ่งใดชักดึงไว้
เมื่อเยื่อใยแห้งกรังไปเป็นผุยผง
อยู่กันไปก็รู้ใจอย่างปลง ๆ
เพราะมันคงจบลงแค่เลิกลา


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายลมเดือนตุลา
Lovings  สายลมเดือนตุลา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายลมเดือนตุลา
Lovings  สายลมเดือนตุลา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสายลมเดือนตุลา
Lovings  สายลมเดือนตุลา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสายลมเดือนตุลา