24 มีนาคม 2547 11:34 น.

...เสียงสะอื้น..ในคืนหนึ่ง...

สิปราง



ถ้าฉันเดินจากไป...

เธอคงไม่เศร้าเท่าไหร่..ถ้าไม่มีฉัน

แล้วฉันหล่ะ...จะเป็นอย่างไรกัน

ไม่อยากคิดอย่างนั้น..ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นจริง ๆ


มีแต่เพียงเสียงสะอื้นอยู่ในอก...

น้ำตาตกอยู่ข้างใน...ใจถูกทิ้ง

ทำอะไร..ไม่ได้เลยจริง ๆ

ได้แต่นิ่งได้แต่รอ...เพื่อขอเวลา


แบ่งเวลามาหากันบ้าง...

เพื่อลบความอ้างว้าง..ในใจที่โหยหา

หรือต้องให้ฉันอ้อนวอน...เผื่อเธอจะกลับมา

แล้วฉันจะได้หยุดร้องไห้เสียน้ำตา...ซะที


				
24 มีนาคม 2547 11:26 น.

...จะน้อยใจ..หรือเสียใจดี

สิปราง



กลัวเขาเสียใจ...

กับการกดรับสายโทรศัพท์ของฉัน

ก็เลยกดทิ้งเหมือนไม่ได้ยินเสียงมัน

แล้วรู้มั๊ยคนที่รอสายนั้น..รู้สึกยังไง


อย่างน้อยก็น่าจะโทรกลับหาฉัน

หรือเวลานั้นแม้แต่โทรกลับก็หาไม่ได้

คนที่รอโทรศัพท์ก็คิดไปต่าง ๆ นา ๆ มากมาย

ไม่อยากคิดอะไร..แต่ก็ปล่อยวางไม่ได้สักที

				
23 มีนาคม 2547 20:00 น.

พักบ้างเถิดนะคนดี

สิปราง



พักบ้างเถิดนะคนดี

วันนี้เธอเหนื่อยมากแล้วกับทุกสิ่ง

พักกายพักใจเถิดนะ..อย่าประวิง

อยู่นิ่ง ๆ นอนหลับพักให้สบาย


พักสมองอย่าตรึกตรองให้มากนัก

มัวจมปลักเดี๋ยวไข้จะไม่หาย

ค่ำคืนนี้จงห่มผ้าให้อุ่นกาย

อย่าตื่นสายไปทำงานจะไม่ทัน


พักผ่อนอย่านอนคิดเรื่องปวดหัว

ไม่ต้องกลัวฉันไม่สร้างเรื่องหุนหัน

ก้มหน้ารับกับปัญหามาร้อยพัน

จะไหวหวั่นก็มีบ้างอย่างที่เป็น


พักใจบ้างเถิดนะในยามนี้

ฉันก็มีแค่ความห่วงอย่างที่เห็น

รักเธอนะ..ถึงแม้มันจะลำเค็ญ

ฉันก็เป็นได้แต่ห่วงจากห้วงใจ



				
16 มีนาคม 2547 16:17 น.

รู้ไหม....

สิปราง


รู้ไหม..เพียงมีคุณอยู่ข้างข้าง
ความรู้สึกที่เคยอ้างว้างและโหยหา
ก็จางหายไปเหมือนไม่เคยมีผ่านมา
รู้สึกอบอุ่นตลอดเวลาเหมือนว่าคุณอยู่ข้างกาย

รู้ไหม..ที่ฉันเข้มแข็งอยู่ได้
ไม่หวั่นไหวไปกับถ้อยคำร้ายร้าย..ใครคนนั้น
ก็เพราะมีคุณเป็นกำลังใจให้ทุกวัน
ความรักและปรารถนาดีของคุณนั้นเหมือนเป็นยา

รู้ไหม..เพียงเราเข้าใจกันและกัน
ปัญหาที่มีเข้ามานั้น...ก็ดูไร้ค่า
ปล่อยให้มันผ่านไป...เหมือนไม่เคยมีผ่านมา
ทำให้มันรู้สึกเหมือนกับว่า...ไม่มีตัวตน


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสิปราง
Lovings  สิปราง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสิปราง
Lovings  สิปราง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสิปราง
Lovings  สิปราง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสิปราง