17 ตุลาคม 2548 17:01 น.
สิรินญฎา
อาจเป็นเพราะเจ็บจนชินชา
ที่เธอด่าว่าอย่างนั้น
อาจเป็นเพราะเธอด่าแทบทุกวัน
คนอย่างฉันเลยเฉยชา
เธออาจเห็นว่าเป็นคนไร้ประโยชน์
แต่ได้โปรดอย่าจากฉันไปไหน
ขอร้องแหละอยู่กับฉันตลอดไป
ถึงจะไร้หัวใจอยู่แต่ตัว
ช่วยสงสารฉันหน่อยเธอ
ที่ละเมอและหลงใหล
โปรดมองฉันด้วยหัวใจ
จะได้ไหมแค่นั้นเอง
16 ตุลาคม 2548 10:45 น.
สิรินญฎา
ทะเล
สิรินญฎา
เสียงทะเลคลื่นซัดฝั่ง
ยิ่งได้ฟังเสนาะหู
ยิ่งตามองสอดส่องดู
ก็ยิ่งรู้ความสวยงาม
ท้องฟ้าที่เปล่งแสง
เหลืองกับแดงสลับคราม
สุดบรรยายสุดนิยาม
เป็นไปตามธรรมชาติ
หาดทรายที่ละเอียด
จึงจะเปรียบดังพื้นพรม
สวยงามยามได้ชม
เพลินดวงตาพาดวงใจ
15 ตุลาคม 2548 18:01 น.
สิรินญฎา
ดีใจด้วยนะเพื่อนที่มีแฟน
ที่อุตส่าห์ขาดแคลนมาหลายปี
ทั้งแอบรักแอบหลงเขาคนนี้
ดีใจด้วยที่ได้เขามาครอบครอง
แต่อยากบอกเพื่อนรักซักหนึ่งคำ
จะรำพันบอกเพื่อนไว้เตือนจิต
ระวังด้วยระวังตัวระวังชีวิต
เพราะเขานั้นเป็นโรคจิตมาตั้งนาน
15 ตุลาคม 2548 17:26 น.
สิรินญฎา
ไม่ผิดหรอกที่จะเบื่อเจ้าความรัก
ได้รู้จักพานพบแล้วหลบไป
หลอกให้รักหลอกให้หลงให้เชื่อใจ
แล้วจากไปอย่างไม่เหลือความยินดี
ทั้งร้องไห้น้ำตาตกซบลงนั่ง
หัวใจพังยับเยินเหลือเกินแล้ว
ต่อไปนี้คงจะไม่คาดแคล้ว
ไม่ขอพบแล้วหนาเจ้าความรัก
14 ตุลาคม 2548 16:20 น.
สิรินญฎา
รักคือผ้าห่มเหน็บหนาว
รักคือจานข้าวยามที่หิว
รักคือสายลมพาใจปลิว
รักคือภาพวิวที่สวยงาม
รักคือกระจกที่สะท้อน
รักคือการย้อนวันเวลา
รักคือทุกทุกสิ่งที่ตามหา
ที่ซ่อนอยู่ในแววตาใครซักคน
หน้าส่วนตัว
640
