6 กุมภาพันธ์ 2553 22:03 น.

ในเดือนแห่งความรัก

= สิ้ น ฝั น =

ครั้นรุ่งสางลางแสงแห่งอุษา
ท้องนภาวิบวับประดับแสง
มลังเมลืองเหลืองส้มชมพูแดง
จึงจัดแจงห่มคลุมครองจีวร

กระชับบาตรแนบตัวด้วยกลัวตก
เสียงวิหคเซ็งแซ่แลบินว่อน
เจ้าดีใจพระใหม่จะให้พร
หรือว่าสอนธรรมวินัยให้แก่เรา

บิณฑบาตด้วยเท้าที่เปล่าเปลือย
ทั้งขบเมื่อยแขนขาเจ็บฝ่าเท้า
ทางลูกรังดังหนามคมมาข่มเอา
เหมือนย่องเบาเขย่งขาหาหญ้าเดิน

ทั้งหลวงพี่หลวงตาพากันยิ้ม
" เดินริมริมพระน้องไม่ต้องเขิน
สักห้าวันจากนี้ไม่มีเกิน
ท่านจะเดินเหยียบย่างอย่างสบาย "

เมื่อแสงเช้าทอดปะทะพระอุ้มบาตร
เห็นเงาพาดดาดไปก็ใจหาย
เป็นเงาแม่อุ้มท้องประคองกาย
ห่วงลูกชายเกรงกระทบกระเทือนท้อง

น้ำตาหยดรดบาตรมิอาจฝืน
ขนลุกยืนทั่วร่างอย่างฟูฟ่อง
ลูกอุ้มบาตรเหนื่อยจับแทบพับกอง
แม่อุ้มท้องเก้าเดือนฤาเหมือนกัน ?

จะกี่บาตรชาตินี้มิมีเท่า
ก็เทียบเงาของแม่ได้แค่นั้น
จะกี่ล้ากี่ร้าวหรือเท่าทัน
กับหนึ่งวันแม่เราเฝ้าอุ้มท้อง


.................................				
24 มกราคม 2553 03:10 น.

ดรรชนีไฉไล

= สิ้ น ฝั น =

หรือเป็นเพียงเรื่องราวที่เล่าขาน
จากตำนานรักแสลงแห่งสงขลา
หญิงนามดรรชนีที่โสภา
ตัดนิ้วเพื่อบูชาความรัก

จากเพลงดรรชนีไฉไล
ครูสุรพลร้องไว้ได้แน่นหนัก
แสนระทดสลดใจเสียยิ่งนัก
ใยพิษแห่งความรักหนักเพียงนี้

จากหญิงงามหมดจดและสดใส
ถูกทารุณจิตใจเสียป่นปี้
ยอดชู้ที่แสนรักและภักดี
หลบลี้ร้างไกลไปแต่งงาน

ทั้งเจ็บทั้งอายและขายหน้า
ร่ำไห้จนสองตาแดงฉาน
น้ำตาเพียงสายเลือดแสนร้าวราน
หอบสังขารผอมซูบหลีกเร้น

เจ็บปวดเจียนว่าจะบ้าตาย
ไม่รู้จะอธิบายให้ใครเห็น
ดังใจถูกแล่เชือดอย่างเลือดเย็น
ตายทั้งเป็นโอ้ละหนอแสนทรมาน

ดรรชนีจึงตัดดรรชนี
ยอมพลีนิ้วน้อยอย่างอาจหาญ
ใส่โหล ดอง ของขวัญวันแต่งงาน
บรรณาการแด่ชายผู้ทรยศ

เล่าขานตำนานนิ้วดรรชนี
ตามเรื่องราวเท่าที่มีปรากฏ
ด้วยสะเทือนใจในรักอันรันทด
ขอจำจดเอาไว้เตือนใจตัว

................................................



เพลง  ดรรชนีไฉไล 

  สุรพล สมบัติเจริญ 



ดรรชนี ไฉไล
นามนี้อยู่กลางดวงใจพี่ดวงเดียว
สงขลาแดนป่าดงพงเปลี่ยว
พี่ยังเที่ยวซอกซอนหาบังอรแม่ดรรชนี
นิ้วเจ้าขาดเพราะพิศวาสปักทรวง
น้ำตาพี่ไหลร่วง กลัวพุ่มพวงสิ้นชีวี
เห็นใจแล้วหนอน้องแก้วดรรชนี
เห็น ใจว่ารักพี่แล้วดรรชนีน้องนาง

ดรรชนี ไฉไล
ความรักจึงทำให้นิ้วต้องขาดกลาง
เพราะรักผัวยอมมอบตัวทุกอย่าง
ถึงชีพจะวายวางน้องนางก็ยังยอม
ผัวเจ้าสิ้นพิศวาสคลายคืน
แต่งงานกับหญิงอื่นทิ้งนางขม
ขื่นตรมตรอม
อยู่สงขลากินน้ำตาเสียผ่ายผอม
แอบตัวอยู่ในอ้อมของพยอมพงไพร

ดรรชนี เอ๋ย ดรรชนี
นามนี้พี่จะขอจำเจ้าจนตาย
เพราะรักผัวยอมตัดนิ้วน้องใส่
มาในโหลดองเพื่อเป็นของขวัญวันวิวาห์
ซึ้งแล้วเจ้าเมื่อพี่เปิดโหลดู
ขนหัวพี่ลุกซู่ดูนิ้วน้องที่ส่งมา
หัวใจเต้นพี่แทบเผ่นจากเตียงวิวาห์
ปากละเมอเพ้อหา น้องจ๋า น้องดรรชนี

.............................................				
16 มกราคม 2553 13:58 น.

......ฉันไม่คู่ควร.......

= สิ้ น ฝั น =

โปรดอย่ารอหัวใจที่ไร้ค่า
ฉันไม่มีราคาให้มารัก
ค่าเธอเยี่ยงหงส์เหินจำเริญศักดิ์
ควรหรือถักทอฝันร่วมพันธุ์กา

เพียงแอบมองปองเธอแค่ในฝัน
ก็ชุ่มชื่นชีวันฉันนักหนา
โปรดอภัยในวันอันล่วงมา
ที่นำพาหัวใจให้ไหวคลอน

เจ็บเสียแต่วันนี้จึงดีกว่า
ก็แค่เสียน้ำตาลงชุ่มหมอน
หากยืดเยื้อเรื่องราวยิ่งร้าวรอน
จะถ่ายถอนย้อนคืนแสนขื่นใจ

เมื่อหนทางข้างหน้ายังสดสวย
มธุรสรื่นรวยลานกล้วยไม้
หวังเจ้าชื่นรื่นรมย์สมฤทัย
กับดอกใบไสวกอขึ้นล้อลม

เหมือนว่าเป็นความฝันอันเลวเหลือ
มิทันเรือรักเลื่อนก็ต้องล่ม
แม้ทะเลสว่างไสวไร้คลื่นลม
จำต้องจมเรือลงอย่างปลงใจ
......................................................				
2 มกราคม 2553 13:43 น.

ลาก่อนก้านกล้วยเพื่อนรัก

= สิ้ น ฝั น =

DB88UploadFiles

เคยเคล้าเคลียเลียขาประสารัก
โดดนั่งตักนอนหงายทำตายแหง
พอเขี่ยท้องร้องครางดังฮอแฮ
แล้วยิ้มแหยแผ่ขาให้ข้าฯเกา

คอยเห่าปลุกลุกนอนตอนตีห้า
แล้วนำหน้าพาเดินจนเพลินเช้า
ตะครุบบอลซ่อนหลบตะปบเงา
ทำวิ่งวนชนเอากับเสาไฟ

ในคืนแห่งแสงสีมีพลุส่อง
เขารำร้องฉลองกันวันปีใหม่
เจ้าทุกข์ตรมล้มดิ้นและสิ้นใจ
มิทันได้แลเหลียวหรือเยียวยา

ขอจงจบภพภูมิเดรัจฉาน
ชั่วกัปกาลนะเพื่อนซี้เจ้าสี่ขา
หลับให้สบายใต้ผืนพสุธา
แล้วพบกันชาติหน้านะเพื่อนรัก

...........................................				
29 ธันวาคม 2552 15:10 น.

...แม่ค้าตลาดนัด...

= สิ้ น ฝั น =

kkki.jpg

กระทาชายนายหนึ่งซึ่งผอมหิว
เดินหอบหิ้วร่างโซอย่างโผเผ
ตาพร่าขาสั่นและโซเซ
เหมือนลิเกขี้เมาร้านเหล้าดอง

สตางค์ติดกระเป๋ามาเพียงห้าบาท
แวะตลาดเปิดท้ายที่ขายของ
มีเสื้อผ้ารองเท้าเขากางกอง
เดินกระย่องผ่านมาหาของกิน

ถึงท้ายสุดจุดจ่ายขายอาหาร
ทั้งคาวหวานร้านจมสมถวิล
พิศดูราคาน้ำตาริน
จะซื้อกินอะไรให้พอเงิน 

หน้าก็เหี่ยวเรี่ยวแรงก็แห้งหด
มันท้อทดหมดท่าน่าขัดเขิน
ท้องก็ร้องก้องขรมลมก็เดิน
สั่นสะเทิ้นหิวกระหายแทบตายพลัน

เหมือนสวรรค์มีตาฟ้าลิขิต
ให้ชีวิตยืดยาวอีกคราวนั่น
ร้านโดนัทเปิดขายใกล้ทอดมัน
ราคาอันละห้าบาทประกาศไว้

ทอดจนเหลืองเรืองรองกองในถาด
น้ำตาลราดเกล็ดขาวพราวไสว
กลิ่นโชยอ่อนย้อนลมเหลือข่มใจ
จรลีรี่ไปในทันที

" ผมขอซื้อโดนัทอันงามหรู
แต่ไม่เอาเจ้ารูตรงกลางนี่ " 
แม่ค้าว่า " แหม !ท่านนี่โชคดี
ช่วงนี้มีโปรโมชั่นให้ท่านลอง

ซื้อโดนัทแถมรูคู่กันไป
ไม่ชอบรูก็ทนไว้อย่าได้หมอง
แทะขอบขอบรอบวงคงสมปอง
พอเหลือรูท่านก็ต้องโยนทิ้งไป "
............................................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ = สิ้ น ฝั น =
Lovings  = สิ้ น ฝั น = เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ = สิ้ น ฝั น =
Lovings  = สิ้ น ฝั น = เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ = สิ้ น ฝั น =
Lovings  = สิ้ น ฝั น = เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง = สิ้ น ฝั น =