4 มิถุนายน 2554 02:03 น.
สุญญะกาศ
อินทรวิเชียรฉันท์๑๑
งามเอย ธ เติมช้อง รติคล้องบ่อาดูร
งามยาตรพิลาสพูน ผิจะเยื้องเมลืององค์
งามแม้นละภูษา สรกล้าสิมาปลง-
สู่ทาส ณ คาม..คง- สิรินั้นมิพลันเลือน ๚ะ๛
วสันตดิลกฉันท์๑๔
พักตร์งามจรัสนฤพิลาส ปริชาติมิอาจเทียม
แม้นโรยละลิบอมรเรียม ก็มิหลั่นสิผันลอย
หากพลาดนิราศบ่ถิรทุกข์ รติสุขจะเวียนคอย
สูงส่งลุชั้นศิรทยอย- นิรทาสประกาศวรรณ๚ะ๛
จินตนาจากบทละคร "ทาสรัก" ช่อง3
9 เมษายน 2553 00:06 น.
สุญญะกาศ
คืนเดือนดับกลับจ้าพาขวัญหาย
เปลวเพลิงพรายสีชาดดาษเวหา
ดั่งระอุปะทุจากปากอสุรา
กำแพงหนาป้อมค่ายทลายพลัน
ทั่วเวียงหวีดกรีดร้องว่าต้องหนี
ด้วยเสียทีไพรีบุกรุกถลัน
หากก้าวช้าเพียงนิดตามติดทัน
เจอประจันดาบสับดับดวงแด
เสียงกรีดร้องต้องโสตโหดประหาร
ทรมานถึงจิตด้วยพิษแผล
ที่เคยติดเก่าช้าว่าข้าแก
เพื่อนบ้านแย่กลับลืมทิ้งวิ่งคู่กัน
แม้รุ่งสางยังย่างตกนรกขุม
โซ่ตรวนสุมรอพวกมึงแล้วขึงขัน
โอบข้อเท้าเจ้ากุลีชี้หน้าพลัน
พวกมึงนั้นรู้ตัวไว้ไอ้เชลย
หากแม้นตรวนสิ้นหมดมิอดสู
ความคิดกูหาลดหดระเหย
เตรียมหวายตัดร้อยเอ็นเช่นจำเลย
โอ้อกเอ๋ยมัดควบรวบทั้งบาง
สามัคคีน้อยนิดสะกิดหมู่
ดูสิดูแตกทั่วทั้งหัวหาง
พอหวายร้อยเอ็นยาวราวรยางค์
ให้คนอย่างอริมัดแล้วจัดรวม
กะตัง ปุญญพลัง มัยหัง สัพเพ ภาคี ภวันตุเต
6 เมษายน 2552 12:56 น.
สุญญะกาศ
ทั่วเวหานภาหยุดสุดสว่าง
เพียงแผ่กางดารานิจจาเอ๋ย
ยิบระยับประดับส่องล่องรำเพย
คล้ายลอยเกยทวนเมฆท่านเสกมา
เวลาถอยคอยชีวิตถูกลิดปลด
แต่งามงดค่าล้ำค่ำนี้หนา
ไม่อยากเอ่ยคำนั้นกลั้นวาจา
ไม่กล่าวลานวลน้องพี่ต้องไป
ขอเพียงแลนวลปรางนางสีอ่อน
อรชรแก้มช้ำน้ำเนตรสาย
ผสมแสงไต้ส่องผ่องประกาย
ใจแทบหายดั่งพรายเพชรเกล็ดเจ้างาม
ไม่สามารถดึงเพชรเด็ดไปด้วย
น้ำตารวยรินรดหมดคำถาม
ใกล้เวลาพาพรากหามากยาม
พี่ขอตามอนงค์นาถทุกชาติไป.....
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1503.html
5 เมษายน 2552 16:04 น.
สุญญะกาศ
ดำเนินเรียงเคียงสุรีย์รังสีฉาย
ดวงเนตรปรายเลยบาตรยาตรวิถี
สงบเย็นเห็นเปี่ยมเจียมอินทรีย์
สติมีเดินย่างทางเมตตา
ไร้วี่แววแคล้วจิตคิดผยอง
ไร้เงินทองกองอำนาจวาสนา
ไร้แห่งเหตุผูกติดปลิดเวทนา
ไร้มายาไร้กิเลสซึ่งเภทภัย
ยลประจักษ์ภักติกราบราบระดับ
หาผู้จับทับล้มประนมได้
ด้วยกราบนั้นอันประพฤติยึดจากใจ
พิสุทธิ์ในฤทัยเที่ยงเลี่ยงอุบาย
ในความแปลกแยกต่างระหว่างสอง
กราบเงินทองเศรษฐีมีสหาย
แต่ฟากหนึ่งกราบแท้แน่ใจกาย
ตั้งถวายงามสง่าศรัทธาเอย
13 สิงหาคม 2550 16:47 น.
สุญญะกาศ
คอยเช็ดตัวดึกดื่นเมื่อคืนไข้
คอยอภัยแม้คนหลากมาถากถม
คอยเป็นห่วงดั่งดวงจิตติดเป็นปม
แม้ผสมล้านถ้อยยังน้อยเอย..
หน้าส่วนตัว
1501
