6 เมษายน 2552 12:56 น.

แรมค่ำสุดท้าย

สุญญะกาศ


ทั่วเวหานภาหยุดสุดสว่าง                      
เพียงแผ่กางดารานิจจาเอ๋ย
ยิบระยับประดับส่องล่องรำเพย       	
คล้ายลอยเกยทวนเมฆท่านเสกมา
 
เวลาถอยคอยชีวิตถูกลิดปลด		
แต่งามงดค่าล้ำค่ำนี้หนา
ไม่อยากเอ่ยคำนั้นกลั้นวาจา		
ไม่กล่าวลานวลน้องพี่ต้องไป

ขอเพียงแลนวลปรางนางสีอ่อน	
อรชรแก้มช้ำน้ำเนตรสาย
ผสมแสงไต้ส่องผ่องประกาย		
ใจแทบหายดั่งพรายเพชรเกล็ดเจ้างาม

ไม่สามารถดึงเพชรเด็ดไปด้วย	
น้ำตารวยรินรดหมดคำถาม
ใกล้เวลาพาพรากหามากยาม                
พี่ขอตามอนงค์นาถทุกชาติไป.....



http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1503.html
				
5 เมษายน 2552 16:04 น.

สงบ

สุญญะกาศ


ดำเนินเรียงเคียงสุรีย์รังสีฉาย
ดวงเนตรปรายเลยบาตรยาตรวิถี
สงบเย็นเห็นเปี่ยมเจียมอินทรีย์
สติมีเดินย่างทางเมตตา

ไร้วี่แววแคล้วจิตคิดผยอง
ไร้เงินทองกองอำนาจวาสนา
ไร้แห่งเหตุผูกติดปลิดเวทนา
ไร้มายาไร้กิเลสซึ่งเภทภัย

ยลประจักษ์ภักติกราบราบระดับ
หาผู้จับทับล้มประนมได้
ด้วยกราบนั้นอันประพฤติยึดจากใจ
พิสุทธิ์ในฤทัยเที่ยงเลี่ยงอุบาย

ในความแปลกแยกต่างระหว่างสอง
กราบเงินทองเศรษฐีมีสหาย
แต่ฟากหนึ่งกราบแท้แน่ใจกาย
ตั้งถวายงามสง่าศรัทธาเอย
 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุญญะกาศ
Lovings  สุญญะกาศ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุญญะกาศ
Lovings  สุญญะกาศ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุญญะกาศ
Lovings  สุญญะกาศ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสุญญะกาศ