17 ธันวาคม 2554 12:35 น.
สุนทรวิทย์
ดึกดื่น ฉันตื่นมา
มิเห็นหน้า มารศรี
คนรัก เคยภักดี
เธอหน่ายหนี ลี้จากไกล
กล้ำกลืน ฝืนนิทรา
กลับโศกา น้ำตาไหล
สัมพันธ์ ผันเปลี่ยนไป
โศกอาลัย ใจอาวรณ์
หมอนคู่ อยู่หัวเตียง
ประดับเคียง เยี่ยงหลอกหลอน
หม่นหมอง มองที่นอน
ทุกข์รุ่มร้อน สะท้อนทรวง
ยิ่งดึก ยิ่งนึกถึง
จิตพรั่นพรึง ปนหึงหวง
ห่างเหิน เกินถามทวง
ได้แต่ห่วง สุดท้วงติง
ยามเบื่อ หมดเยื่อใย
ช่างกระไร น้ำใจหญิง
กลับกลาย ง่ายดายจริง
มิหยุดนิ่ง กลิ้งกลอกจัง
เจ็บช้ำ น้ำตาริน
เฝ้าถวิล แม้สิ้นหวัง
ขื่นขม จมภวังค์
เพราะความหลัง ที่ฝังใจ
16 ธันวาคม 2554 13:39 น.
สุนทรวิทย์
ลมหนาวโชย เสียดผิว ผมปลิวไหว
ทอดถอนใจ รำพึง ถึงความหลัง
ภาพอดีต กรีดใจ ในภวังค์
รักเปลี่ยนชัง ไปได้ อย่างไรกัน
ดอกนกยูง ร่วงพรู อยู่เต็มพื้น
เหมือนค่ำคืน พี่อำลา อุราสั่น
เช็ดน้ำตา สะอื้น ปนตื้นตัน
เธอยืนยัน จะกลับมา มิช้าเชือน
ทำงานเก็บ เงินไว้ ไถ่นาไร่
ซื้อรถไถ สักคัน ให้ทันเพื่อน
คือวาจา พี่ย้ำ พร่ำตักเตือน
ต่อหน้าเดือน เพ็ญนั้น ฉันยังจำ
ลมหนาวพา พี่ไกล ไม่หวนกลับ
เฝ้าแต่นับ วันคืน ฝืนครวญคร่ำ
คงลืมแล้ว คนคอย ลืมถ้อยคำ
เก็บความช้ำ หดหู่ อยู่เดียวดาย
ลมหนาวผ่าน กี่ครา กี่หน้าหนาว
ยิ่งปวดร้าว ทวี ฤดีหาย
สิ้นไร่นา หมดตัว ทั้งวัวควาย
ต้องขายกาย เหลวแหลก แลกข้าวกิน
16 ธันวาคม 2554 12:59 น.
สุนทรวิทย์
ฤกษ์งาม ตามดิถี
สวัสดี รับปีใหม่
เอิบอิ่ม ยิ้มละไม
จิตผ่องใส ใจเบิกบาน
อวยชัย ให้พบสุข
นิรทุกข์ สนุกสนาน
สิริ นิรันดร์กาล
เกษมศานต์ สราญรมย์
ยศฐา บรรดาศักดิ์
จงสะพรัก ประจักษ์สม
ฟุ้งเฟื่อง เรืองอุดม
อธิคม รมณีย์
สุภัค อัคร
อดุลย ลักษมี
มั่งคั่ง ดังฤดี
ลาภทวี เปรมปรีดา
พลา อนามัย
ชีวาลัย ไชยหรรษา
จำเริญ เพลินนานา
ชุติมา สง่างาม
บวงสรวง ปวงเทวา
ทั่วพารา ฟ้าสยาม
ป้องปัด ขจัดทราม
บันดาลตาม ความบรรยาย
วิงวอน พรสัมฤทธิ์
เทพประสิทธิ์ นิมิตหมาย
อภินันท์ นิรันตราย
สุขสบาย ใจกายเทอญ
15 ธันวาคม 2554 13:40 น.
สุนทรวิทย์
ดอกตะแบก บานแล้ว แก้วตาเอ๋ย
สองเราเคย สัญญา ว่าคิมหันต์
ตะแบกบาน อีกคำรบ มาพบกัน
เพื่อยืนยัน จัดการ งานวิวาห์
ใต้ตะแบก วันนี้ พี่รออยู่
คอยโฉมตรู รำพึง คะนึงหา
จนตะแบก หลุดโปรย เริ่มโรยรา
น้องไม่มา ให้เห็น เช่นจำนรรจ์
ดอกตะแบก สีม่วง ร่วงเจียนหมด
นึกรันทด ระทม ตรมโศกศัลย์
ปฏิญญา เอื้อนเอ่ย เคยผูกพัน
เกิดแปรผัน เปลี่ยนมือ หรืออย่างไร
ดอกตะแบก ร่วงหล่น จนหมดต้น
ดวงกมล ยอดชู้ เธออยู่ไหน
ยามนี้แดด แผดเผา ร้อนเท่าใด
มิเท่าใจ พี่กลัดกลุ้ม รุ่มร้อนทรวง
ตะแบกรู้ ไหมหนอ ข้าท้อแล้ว
เมื่อน้องแก้ว หนีหน้า จำลาล่วง
ตัดอาลัย ความหลัง เรื่องทั้งปวง
หญิงหลอกลวง คนนั้น ฉันขอลืม
15 ธันวาคม 2554 10:35 น.
สุนทรวิทย์
พนมกร วันทา สุรารักษ์
จตุรพักตร์ องค์อินทร์ เทพินทร์วิศิษฏ์
เทพธรณิน สุรบถ ทศทิศ
โปรดนิมิต ลิขิตพร บวรชัย
ให้ปวงชน เนียรทุกข์ สุขสงบ
อุดมครบ สบศรี ในปีใหม่
สมถวิล สิ้นโศก หมดโรคภัย
นิรัติศัย จำเริญ พูนเงินทอง
คิดสิ่งดี ดีตอบ ประกอบให้
คนรักใคร่ ผูกจิต มิตรสนอง
ได้ไพรู ฟูเฟื่อง ทรัพย์เนืองนอง
รุ่งเรืองรอง ผ่องแผ้ว แคล้วคลาดพาล
ยศ,ฐานะ หน้าที่ ทวีเลิศ
ความประเสริฐ ตราตรึง ถึงลูกหลาน
พละศักดิ์ มั่นคง ทั้งวงศ์วาน
เกษมศานต์ กีรติ นิรามัย
วอนเทพไท ดิน,ฟ้า ปาฏิหาริย์
ขอประทาน ทีฆา อายุขัย
อาราธนา โพธิสัตว์ รัตนตรัย
อำนวยให้ พรศักดิ์สิทธิ์ สัมฤทธิ์เทอญ
หน้าส่วนตัว
812
