28 มิถุนายน 2555 11:47 น.

จิตมนุษย์สุดคาดหยั่ง (กลบท นายโรงลืมกรับ)

สุนทรวิทย์

รัตติกาล  แผ่คลุม  ห่อหุ้มนภ
			ดาวบรรสบ  เดือนแวม  แจ่มจรัส
			แสงเรืองรอง  นองสรวง  ดุจดวงรัตน์
			ชวนประพัทธ์  ทัศนีย์  ความลี้ลับ

				นึกฉงน  สนเท่ห์  ต่อเวหาส
			ซึ่งมิอาจ  คาดหวัง  หยั่งระดับ
			อัศจรรย์  มิถ้วน  คำนวณนับ
			สุดซ้อนซับ  ประหลาด  เหนือคาดคิด

				อัมพรเกลื่อน  เงื่อนงำ  ล้ำตรองตรึก
			ใช่พิลึก  พิเรนทร์  เช่นดวงจิต
			อันเปลี่ยนแปลง  แย้งเยื้อง  ได้เนืองนิตย์
			วิปริต  บิดเบี้ยว  แสนเคี้ยวคด

				จิตคนมาก  กลเม็ด  เผ็ดกว่าพริก
			คอยตุกติก  พลิกแพลง  แฝงโป้ปด
			วันนี้ดี  เป็นคุ้ง  พรุ่งพยศ
			ยากกำหนด  กฎเกณฑ์  ให้เด่นชัด

				ถึงลมฟ้า  อากาศ  อาจหลงทิศ
			ไม่วิกฤติ  เทียมกมล  คนตระบัด
			ปากว่ารัก  ครึกโครม  โสมนัส
			ย้ำหลัดหลัด  ตัดรอน  กะล่อนนัก				
26 มิถุนายน 2555 12:32 น.

ถอยหลังเข้าคลอง

สุนทรวิทย์

อยากประดิษฐ์  คิดคำ  อันฉ่ำหวาน
			เรียงร้อยกานท์  งานดื่น  ให้ลื่นไหล
			งามกวิน  ภิญโญ  เยี่ยงโมไนย
			เสียดายไร้  เชิงชั้น  เชาว์ปัญญา

				ฝีมือหย่อน  อ่อนด้อย  น้อยทักษะ
			สัพเพเหระ  งุ่มง่าม  ตามประสา
			ไร้หนทาง  สร้างศิลป์  จินตนา
			แม้อุตส่าห์  ทู่ซี้  ทุกวี่วัน

				ขาดแต้มคู  รู้ตัว  ว่าหัวทื่อ
			ฝืนฝึกปรือ  ยื้อตน  ทนแข็งขัน
			ก็ได้เพียง  งูกับปลา  หาเท่าทัน
			ห่างไกลฝัน  อีกมาก  เกินลากจูง

				สารภาพ  ออกหน้า  อย่างผ่าเผย
			อดีตเคย  ตั้งเป้า  เอาไว้สูง
			ทั้งที่ตน  เป็นกา  หาใช่ยูง
			หมายจรูง  กวีพจน์  นั้นหมดทาง

				วัยถอยหลัง  เข้าคลอง  สมองฝ่อ
			เขียนแค่พอ  หรรษา  เฮฮาบ้าง
			ผลงานจะ  ดี,ด้อย  ขอปล่อยวาง
			ใครถากถาง  ช่างเขา  เราพึงใจ				
24 มิถุนายน 2555 13:08 น.

เจริญลง

สุนทรวิทย์

เป็นนายแบ๊งค์  อยู่นาน  พานเบื่อหน่าย
			งานสบาย  เกินไป  ไม่สนุก
			ตัดสินใจ  อำลา  มาเป็นกุ๊ก
			ทนเจ่าจุก  ครึ่งเดือน  เหมือนแรมปี

				จำผันตัว  เปลี่ยนทาง  อย่างเร่งรีบ
			สู่อาชีพ  นายหน้า  วิ่งค้าที่
			แต่รำคาญ  ชิงชัง  คนมั่งมี
			ล้วนจู้จี้  งี่เง่า  ยากเอาใจ

				เหียนหันมา  เปิดบาร์  อะโกโก้
			ลงทุนโข  โอ่อ่า  ทำหน้าใหญ่
			เปิดแค่สอง  อาทิตย์  โดนปิดไป
			เพราะดันไม่  ส่งส่วย  ซวยบรม

				ย้ายมาขาย  แป๊ะซะ  ส่งบะหมี่
			ขายซีดี  มือสอง  อยู่คลองถม
			เปลี่ยนไปมา  หลายเที่ยว  จนเซียวซม
			ยิ่งล่มจม  อมทุกข์  หนี้ลุกลาม

				บากหน้ากลับ  ธนาคาร  ของานเก่า
   ดีที่เขา  ให้เกียรติ  ไม่เหยียดหยาม
   ให้ตำแหน่ง  เล็กหน่อย  จำคล้อยตาม
			ได้เป็นยาม  ยิ้มแฉ่ง  อยู่แบ๊งค์เดิม				
22 มิถุนายน 2555 11:59 น.

ตัดสินใจขั้นสุดท้าย

สุนทรวิทย์

ก่อนนี้จ่าย  ตลาดที  ไม่กี่ร้อย
			ได้กุ้งหอย  ผักปลา  ตะกร้าใหญ่
			เดี๋ยวนี้สอง  สามพัน  หมดทันใด
			ซื้อของไม่  ทันครบ  งบก็บาน

				เข้าห้างที  ตัวเบา  กระเป๋าแฟบ
			ของแพงแบบ  พร้อมพรัก  สมัครสมาน
			ต้องหน้านิ่ว  มือหนัก  ควักกันอาน
			กินอาหาร  หนึ่งมื้อ  เท่าซื้อควาย

				รายรับแค่  ยาไส้  มิได้เพิ่ม
			รถคันเดิม  เบื่อเข็น  ฝากเต็นท์ขาย
			เขาขอชั่ง  เป็นโล  โถน่าอาย
			ซังกะตาย  เข็นต่อ  เลิกตอแย

				หวยออกที  หน้ายุ่ง  สะดุ้งโหยง
			หันพึ่งโรง  จำนำ  ช้ำแหง๋แก๋
			ทุกข์ซ้ำซ้อน  ร้อนใจ  กำไม่แบ
			ทนย่ำแย่  กู้หนี้  ทู่ซี้ไป

				ลูกน้องเกิด  กำแหง  ต่างแข็งข้อ
			เรียกร้องขอ  อัตรา  ค่าแรงใหม่
			เจียนเจ๊งมิ  เจ๊งแหล่  แก้ยังไง
			ตัดสินใจ  หลบหนี้  มาขี่วิน				
19 มิถุนายน 2555 13:56 น.

น้ำตาตกใน

สุนทรวิทย์

ตากลม  ข่มหนาว  ปวดร้าวจิต
			ไร้มิตร  ชิดชม  ทุกข์ซมโศก
			รักสร่าง  ร้างลิบ  วิปโยค
			บักโกรก  ยับยอก  ทั้งนอกใน

				ลมร่ำ  จำเรียง  สำเนียงเศร้า
			เสียดเข้า  ดวงมาน  สะท้านไหว
			เค้าแมว  ม่ายเมียง  เยี่ยงผีไพร
			ย้ำให้  ใจชอก  เจ็บพอกพูน

				เรืองไร  หิ่งห้อย  ลอยแวบวับ
			เดือนดับ  ดาวหาย  มลายสูญ
			ดินน้ำ  ลมฟ้า  โศกาดูร
			อากูล  วาบหวาม  ยามราตรี

				สะทก  หมกมุ่น  ครุ่นพินิจ
			หมดสิทธิ์  เรียกคืน  ฝืนยาหยี
			สิ้นแล้ว  คำรัก  คำภักดี
			แต่นี้  ว้าเหว่  เหลือเอกา

				ดึกดื่น  ยืนเดี่ยว  เปลี่ยวสับสน
			หลอกตน  ทนคอย  ละห้อยหา
			รำพึง  รำพัน  แต่สัญญา
			น้ำตา  ตกใน  ไหลย้อนคืน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุนทรวิทย์
Lovings  สุนทรวิทย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุนทรวิทย์
Lovings  สุนทรวิทย์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟสุนทรวิทย์
Lovings  สุนทรวิทย์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงสุนทรวิทย์