13 มีนาคม 2551 05:32 น.
สุสานสีน้ำฟ้า
ค่ำคืนนี้ฟ้าแพรวพราวดาวกระจ่าง
ช่างอ้างว้างคว้างเคว้งกับเงาตน
มองดูดาวล้อมเดือนน้ำตาหล่น
คิดถึงคนที่เคยเคียงเรียงข้างกาย
ค่ำคืนนี้ลมพัดเย็นเพ็ญนภา
ช่างเหว่ว้าดาราจรเจ้ารอนหาย
มองข้างซ้ายร้ายแม้เงาเจ้าเคียงกาย
ช่างละอายใจตนข่มน้ำตา
ยังจำได้ค่ำคืนเราเคียงคู่
นั่งมองดูเดือนดาวพราวนภา
แต่วันนี้เธอห่างไกลใจอ่อนล้า
หลั่งน้ำตาสะอื้นไห้ใจเป็นแผล
ยังจำได้ครั้งนั้นเธอคู่ฉัน
อยู่คู่กันฉันมีเธอคอยดูแล
แต่วันนี้รักสลายร้ายทางแก้
ความอ่อนแอก่อกินฉันวันและคืน
เธอสัญญาจะรักฉันจนวันตาย
ฉันงมงายรักเธอกว่าคนอื่น
แต่วันนี้เธอทิ้งฉันให้กล้ำกลืน
ความสดชื่นคืนกลับลับสลาย
เธอบอกฉันไม่ว่าโลกเป็นเช่นไร
ร้อนเป็นไฟใจเธอยังอยู่เคียงข้าง
แต่วันนี้น้ำตาหล่นไหลเป็นทาง
รดความว้างที่คว้างเหว่ละเห่หา
จะรอเธออยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
จนหัวใจสะอื้นไห้หมดน้ำตา
จะรอเธออยู่ตรงนี้ "สุสานหิมะ"
แม้ชนะยังมืดมนก็ทนทำ
อยู่ตรงนี้ที่ที่มีเพียงเวียนวง
จะนอนลงในสุสานที่เย็นช่ำ
นอนระลึกนึกถึงให้ตอกย้ำ
ความเจ็บช้ำที่เธอก่อล่อฆ่ากัน
ให้หิมะฝังกายไว้ตรงนี้
ที่ที่มีแต่ความหนาวเงากับฉัน
จะนั่งรื้อนอนฟื้นความผูกพันธ์
กันและกันของวันนั้นจนวันนี้
ให้ร่างกายถูกแช่เป็นน้ำแข็ง
และหมดแรงคิดถึงเธอคนดี
ให้หิมะกลบร่างใจดวงนี้
ชั่วชีวีมิฟื้นคืนกลับมา
จะรอเธอตรงนี้จนวันหนึ่ง
เธอซาบซึ้งถึงฉันทั้งน้ำตา
จนเธอรู้ว่าฉันนั้นมีค่า
แล้วกลับมาปลุกฉันขึ้นมาใหม่
จะฝังร่างกลางสุสานหิมะขาว
เก็บความร้าวใต้หิมะที่สวยใส
รอวันหนึ่งเธอกลับมาสะอื้นไห้
ปลุกหัวใจดวงนี้คืนกลับร่าง
จะฝังใจตรงนี้มิให้เน่า
ฝังรักเราตรงนี้มิให้จาง
จะรอเธอจนวันหนึ่งที่เธอสร่าง
มาขุดร่างสร้างรักให้ฉันใหม่
แม้สุสานจะหนาวเหงาเพียงใด
ให้รู้ไว้ว่าใจฉันเลือดยังไหล
แม้กายตายใจฉันยังเอี่ยมใหม่
ยังรอให้เธอกลับมาขุดพาไป
จะรอเธอตรงนี้ชั่วนิรันดร์
หรือจนวันที่เธอมาปลุกฉันได้
รักษาใจให้ฟื้นคืนมาใหม่
จดจำไว้ฉันรอเธอ ณ สุสานหิมะ
9 มีนาคม 2551 10:07 น.
สุสานสีน้ำฟ้า
อยู่เพื่อรักทำเพื่อเธอตลอดไป
แม้วันใดโลกนี้ต้องสับสน
หรือตะวันอับแสงสลัวมน
ยังเป็นคนอยู่ข้างเธอมิแหนงหน่าย
แม้โลกนี้จะร้อนเป็นเปลวไฟ
ถูกเผาไหม้เป็นเถ้าถ่านแตกสลาย
ยังรักเธออยู่เคียงข้างมิเสื่อมคลาย
มิห่างหายใจยังรักภักดิ์เพียงเธอ
หรือโลกนี้จะเยือกเย็นเป็นน้ำแข็ง
รักยังแรงแข็งกล้าอยู่เสมอ
มิยอมให้ตัวเธอน้ำตาเอ่อ
รักเพียงเธอเสมอนิรันดร์
เพราะชีวิตเกิดมาเพื่อรักเธอ
มั่นเสมอภ้กดิ์เพียงเธอมิจากกัน
จะล้อมรักด้วยใจไม่แปรผัน
เพราะว่าฉันทำเพื่อเธอตลอดไป
8 มีนาคม 2551 01:00 น.
สุสานสีน้ำฟ้า
The moment of you and me
It's the moment when there is nobody
The moment of loneliness
It's the moment of unhappiness
The moment of "Why"
It's the moment when you cry
The moment of no sunshine
It's the moment of yours and mine
No matter what the moment is
I'll be with you and give the moment of kiss
No matter what the moment takes
I'll be right here, giving you love and care
No matter when the moment occur
I'll be with you to share it forever
No matter how long the moment takes
I'll be with you and correct the mistakes
Even if the moment takes you away
It cant break our days
Even if the moment breaks us apart
It can't take you away from my heart
Even if the moment stay days and nights
Ill be your sunshine and moonlight
Even if the moment brings pain and regrets
Ill destroy it into ashes
Ill devote a good moment toward our future
And take it along with us forever
Ill devote a good moment toward our lives
And keep it along by our side
Ill brainstorm a good moment, consisting of tons
And keep them along with our sons
Ill brainstorm a good moment, consisting thousands of figures
And pass on these moments to our daughters
However long the sun still rises
Ill hang on to our moment, wont let it dies
However long the earth still revolve day and night
Ill construct our moments to consist of beauty and light
However long eternity shall stands
Ill keep our moment, it still retains
However long the sun stays alive
Ill keep our moment, itll never die
Even though the earth is destroyed by flood
Our moment still binds by love and blood
Even though the earth is burned by fire
Our moment still retains, and never tired
Even though the Earth freezes, become ice
Our moment is still bright and nice
Even though, eventually, the Earth is none sense
Our moment of love will never end
7 มีนาคม 2551 05:45 น.
สุสานสีน้ำฟ้า
A Year of One Night
Soft breeze is blowing in the night
Candle light just gives no clue
Doing nothing under the moonlight
And feel like years without you
Looking at stars over the sky
Feeling like there is no day
Turning back to the candle light
The night passes away
The day is coming soon
But the moon slowly passes
Hiding back in the hole like raccoon
Or spoon that is useless
Looking at stars on the sky
Feeling like tonight is so slow
Let you go would be a good bye
Cannot find the answer tomorrow
Wish candles would last forever
Have never forgotten both of your eyes
Just cant find what will be the answer
Moreover, so afraid when the sun rises
Just cant find any word of the night
Candle light just keep burning
There is something comes out of my eyes
Sit and cry, and the mind keeps thinking
Tomorrow is still far away
Just stay in the night last like years
And so fear what I should say
Just afraid and keep pouring tears
Thanks for loves that you once gave me
Thanks for be-ing there when I needed
Thanks for cares when there was nobody
Thanks for honesty you gave me
Wish my dear having a good life
Wish sunshine brings you happiness
Wish goodness for you til we die
Wish my knight overcomes the stress
Wish the sun be the guide of my dear
Wish the year be the way of your life
Wish good luck for you til we die
Wish smiles on the face of my knight
Wish the hopes of my dear become true
Wishing you be the knight of your dear
Wish my tears erase what I should
Wish you could be the knight protects fear
Wish you love and be there for your dear
Wish no tear comes out in your life
Wish the knight I once knew never fear
Wish the peer I once met be her knight
Wish success for you who guided me
Wish you be the one will guide her
Wishing you love her forever
Wish over, wish her to love you
Wish you will forget in the past
Wish new days will bring you the future
Wishing her will be there always
And just only wish my tears will get away forever...
22 เมษายน 2550 05:58 น.
สุสานสีน้ำฟ้า
ลมหนาวหวนผ่านไปแล้วอีกครั้ง
บ้านทุกหลังบนป่าเขาเหงาบ้างไหม
สงกรานต์ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
หนุ่มสาวได้เข้าเมืองกรุงทิ้งทุ่งไว้
ป่านฉะนี้บ้านป่าคงเงียบเหงา
เหลือพ่อเฒ่าแม่แก่ทำนาไร่
ลูกหลานเหลนหอบผ้าเข้ากรุงไป
ทิ้งนาไร่ให้แม่พ่อทอถักพรวน
แดดคงร้อนเผาหลังพ่อหนอแม่จ๋า
หลังสู่ฟ้าหน้าสู้ดินกลางไร่สวน
ใครหนอใครจะช่วยพ่อไถถักพรวน
ให้ดินร่วนข้าวกล้าโตโผล่พ้นดิน
หยาดเหงื่อพ่อหล่นลงแล้วเหือกแห้ง
ฟ้าก็แล้งกับข้าวแพงไม่มีกิน
น้องร่ำเรียนเพียรศึกษาติดหนี้สิน
เหลือที่ดินผืนสุดท้ายบนป่าดอย
ป่านฉะนี้พ่อแม่คงอยู่กลางไร่
แดดเผาไหม้พ่อแม่คงเหงาหงอย
คงจ้องมองเส้นทางตั้งตาคอย
ว่าลูกดอยจะกลับคืนมาบ้านป่า
ทุกวันนี้อยู่เมืองกรุงเช่าเมืองฟ้า
ลูกสัญญาจะเก็บเงินนะแม่จ๋า
จะส่งมาให้พ่อแม่ที่เหนื่อยล้า
ลูกสัญญากราบพระน้ำตาร่วง...ห่วงแม่และพ่อ
หน้าส่วนตัว
1401
