20 ตุลาคม 2547 13:24 น.
หญ้าคา
ในวันนั้น ฉันยอมรับ ว่าฉันรัก
รักเธอมาก มากจน ใจล้นเอ่อ
ในวันนั้น ฉันยอมรับ ว่ารักเธอ
โดยไม่เคย ผลั้งเผลอ ไปรักใคร
ในวันนั้น เธอไม่เคย คิดรักฉัน
ในวันนั้น เธอไม่คิด ปันใจให้
ในวันนั้น ฉันยืน อยู่นอกใจ
ในวันนั้น ฉันทำได้ แค่เฝ้ามอง
ในวันนั้น ฉันทำ ทุกทุกอย่าง
พยายาม ทุกทาง อย่างจดจ้อง
ทำเท่าไหร่ เธอก็ให้ ฉันเป็นรอง
จนทำให้ ฉันหมอง ต้องหลีกไกล
ในวันนี้ ฉันลา เธอไกลห่าง
ฉันยืนอยู่ คนละทาง คนใจร้าย
ฉันขอหนี ไม่ขอเจอ เธอต่อไป
จะไปค้น หาคนใหม่ ที่รักกัน
ในวันนี้ เธออกหัก รักเธอร้าว
เธอหงอยเหงา เศร้าซึม ลืมความฝัน
ในวันนี้ เธออยากกลับ มาคบกัน
เธอบอกว่า รักฉัน ตลอดมา
แต่ติดตรง ที่ตอนนั้น เธอมีเขา
ทำให้รัก ของเรา ไม่คืบหน้า
แต่ตอนนั้น กับตอนนี้ ต่างเวลา
เธอกลับมา แต่ฉันกลับ ไม่เหมือนกัน
ในวันนั้น ฉันรัก คนแสนดี
และวันนี้ เธอก็ มารักฉัน
เราสองคน ต่างก็ ต่างรักกัน
แต่ที่ต่าง กันนั้น คือเวลา
ขอให้เธอ ทำใจ ให้สงบ
ขอให้พบ คนดี ที่เธอหา
ขอให้เธอ ลืมความช้ำ ที่ตามมา
ขอให้เธอ ใช้เวลา เพื่อลืมเลือน
แม้ฉันเคย รักเธอ ครั้งก่อนนั้น
ตอนนี้ฉัน กลับคิด แค่เพียงเพื่อน
กับความรัก ฉันยัง ไม่ลืมเลือน
ยังปนเปื้อน ในภาพ ความทรงจำ
ฉันดีใจ ที่เธอ มารักฉัน
แต่ว่ามัน กลับช้า ฟ้งหน้าขำ
เพราะในใจ ยังเก็บ ความเจ็บช้ำ
ยังคงทำ ใจลืม ไม่ได้เลย
ขอโทษนะ คนดี ที่เคยรัก
ที่วันนี้ ฉันต้องหัก ต้องวางเฉย
เพราะวันนั้น ถึงวันนี้ มันล่วงเลย
ขอลงเอย จบกันที แค่นี้พอ
20 ตุลาคม 2547 09:32 น.
หญ้าคา
ขอโทษจริง-จริง นะคนดี
ที่ฉันคนนี้... ทำเฉยใส่
ไม่ใช่ว่าฉัน... ไม่มีใจ
แต่มีใครคนหนึ่ง เขารักเธอ
ใจฉันก็รัก เธอเหมือนกัน
แต่เพื่อนฉัน มาปรึกษาฉันเสมอ
แล้วฉันจะพูดอะไรได้อีกนะเออ
ก็เมื่อคนที่รักเธอ ก็เพื่อนกัน
ไม่ใช่ว่าฉัน... นั้นไม่รัก
แต่ต้องหักใจไว้ ไม่ให้ฝัน
เขากับฉัน ก็เพื่อนสนิทกัน
แล้วเธอจะให้ฉัน ทำอย่างไร
ขออยู่ตรงนี้ หยุดแค่นี้
เก็บแค่ความหวังดี ไปมอบให้
ไว้ถ้าเธอกับเพื่อน จบกันเมื่อไร
ในวันนั้นฉันจะได้ ไปรักเธอ
19 ตุลาคม 2547 16:23 น.
หญ้าคา
ขอบคุณครับ สำหรับ ทางชีวิต
ฟ้าลิขิต อย่างไร ผมไม่สน
ในวันนี้ ตราบที่ มีตัวตน
ขอเป็นคน ลิขิต ชีวิตเอง
*..................................*
19 ตุลาคม 2547 15:07 น.
หญ้าคา
ฉันเห่าหอน ก่อนค่ำ จนย่ำรุ่ง
ฉันเห่ารัว ทั่วทุ่ง คุ้งสถาน
ฉันเห่าเช้า เห่าเย็น ไม่เว้นกาล
ฉันเห่าดัง ถึงเรือนชาน บ้านดวงใจ
ฉันเห่าหอน วอนฟ้า ว่ารักเจ้า
ฉันเห่าหอน วอนดาว อย่าใจร้าย
ฉันเห่าเช้า เห่าเย็น เผื่อเห็นใจ
ฉันเห่าพร่ำ ร่ำไป เพราะรักเธอ
...............................................
ขอเปรียบเทียบการเห่า
แทนการตะโกนแล้วกันนะครับ
**************************
19 ตุลาคม 2547 13:33 น.
หญ้าคา
อยู่ตรงนี้ แล้วฉัน มันไร้ค่า
อยากขอลา คนดี จะดีไหม
เมื่อเธอมี คนอื่น อีกมากมาย
ดั่งสายน้ำ ที่หลั่งไหล มาให้เธอ
ฉันคนนี้ มีค่า แค่หยดน้ำ
ไม่อาจทำ ให้ใจ เธอล้นเอ่อ
จากหลายสาย บรรจบ มาพบเจอ
ทำใจเธอ ให้ล้น จนยิ้มบาน
ในวันนี้ จำปลีก ขอหลีกห่าง
จะขอเดิน อีกทาง ไปสร้างฝัน
จะขอท้า ขอสู้ ดวงตะวัน
จะขอไป บากบั่น ณ แดนไกล
ด้วยหยดน้ำ หยดหนึ่ง ซึ่งไร้ค่า
จะขอออก ตามหา ผู้กระหาย
จะรอนแรม ร่อนเร่ สู่ทะเลทราย
จะขอไป ตายดาบหน้า หาค่าตน
หน้าส่วนตัว
787
