21 มกราคม 2550 13:36 น.

ชืดชา..

หมอกจาง


ชืดชา
แหวกว่ายทะเลน้ำตา
แหวกว่ายความเหว่ช้าจนชืดชิน

เปลี่ยวเหงา
ฉันคือสายลมเบาใช่เสาหิน
คือต้นไม้ใช่นกกางปีกบิน
รอคอยตราบสิ้นกาลเวลา

ฟ้ากว้าง
ความอ้างว้างเหมือนใหญ่ยิ่งกว่าฟ้า
เป็นต้นไม้ในสายลมที่พัดพา
รดรากด้วยน้ำตาจากกิ่งใบ

ความฝัน
ผ่านวันผ่านคืนจะตื่นไหม
ผ่านรักผ่านร้าวมาเท่าไร
ค่อยช้ำค่อยชินไปจนชืดชา
				
3 มกราคม 2550 16:19 น.

คิดถึงนัก

หมอกจาง



มือไม้อ่อน
จะเขียนกลอนฉันยังเขียนไม่ค่อยได้
แต่ก็อยากเอาคำรักมาทักทาย
วางเอาไว้มาดหมายให้เธอเห็น

ขัดขัดและเขินเขิน
กลอนไม่รื่นเขียนไม่เดินอย่างเคยเป็น
จู่จู่เหมือนว่าถ้อยคำมาหลบเร้น
จะหยิบจับเอามาเล่นไม่เชื่องเลย

คิดถึงและคิดถึง
เธอไม่ซึ้งหรือจึงแกล้งทำเมินเฉย
หรือลืมแขนเคยอุ่นคนคุ้นเคย
คำคิดถึงจึงชืดเชยไม่ชื่นใจ

ใจสั่น
ห่างไกลคิดถึงกันอยู่บ้างไหม
ในกระจกนัยน์ตาทาบเป็นภาพใคร
ยังเป็นฉันอยู่หรือไม่ อยากจะรู้
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟหมอกจาง
Lovings  หมอกจาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงหมอกจาง